#حرف‌های_درگوشی حال غرق‌شده رو جز کسی که دست‌ و پا زدن برای غرق نشدن رو چشیده،درک نمیکنه. حال نا امید رو جز کسی که نا امیدی چشیده درک نمیکنه. حال خسته رو جز کسی که خستگی رو چشیده درک نمیکنه. و تو این دریای متلاطم دنیای یتیمی آخرالزمان، که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند که انسان به قعر دریا بره، حسین تنها ناجی ماست. غریق‌نجاتی که بدون نگاه کردن به شخص، فقط با شنیدن صدای مددخواهی اون، بالای سرش میرسه. در روایت اومده حسین با شنیدن صدای علی‌اکبر،مثل باز شکاری به بالای سر پسر رسید. اما رفیق! برای حسین،یتیم‌های پسرش مهدی، همه علی‌اکبر هستن، با حسین حرف بزن... خیلی حسین،زحمت ما را کشیده است...