eitaa logo
آثار _ نکته‌های پژوهشی_ زهره اخوان مقدم
1هزار دنبال‌کننده
254 عکس
7 ویدیو
90 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
شخصیت شناسی و منبع شناسی قرآنیون.pdf
725K
شخصیت شناسی و منبع شناسی قرآنیون نویسندگان: زهره اخوان مقدم؛ مجید نبوی -منبع‌شناسی ؛منبع‌شناسی‌قرآنیون ؛منبع‌شناسی‌قرآنیون ؛شخصیت‌های جریان قرآن‌بسندگی ؛شخصیت‌های جریان قرآن‌بسندگی https://eitaa.com/akhavanmoghadam 🌻🌻🌻🌻
الان برخی خواهید گفت: «ولادت که دیروز بود و تمام شد»!! بله من هم می‌دانم. ولی همیشه غصه می‌خورم که چرا شهادت‌ها و سوگواری‌ها باید روزها و بلکه دهه‌ها طول بکشد، و هیچکس هم نمی‌گوید: «شهادت که هفته قبل بود و تمام شد»!!! ولی شادی‌ها فقط یک روز!! از آن طرف هم به ما خُرده بگیرند که «مذهب شما همه‌اش غم و سوگواری و عزاداری است» که البته پُر بیراه هم نمی‌گویند. بیایید همه با هم فرهنگ‌سازی کنیم، در پیج‌ها و کانال‌ها، در خانه‌ها در کلاس‌ها در مساجد در حوزه‌ها و خلاصه در همه فضاهای حقیقی و مجازی، برای هر ولادتی حد اقل سه روز اختصاص دهیم و «شادی‌پراکَنی» کنیم و تبریک بگوییم. البته نیمه شعبان و غدیر که حسابش جداست و باید «یک دهه» طول بکشد. با این کار امید است که همسویی خود را با معصومان(ع) نشان داده و یکی از معانی حدیث زیر را محقَق کرده باشیم که عنِ الصّادِقِ ـ. عَلَیْهِ السَّلامُ قالَ: شِیعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِینِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلایَتِنا یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا و یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا. امام صادق علیه السلام فرمود: شیعیان ما از بقیه خمیرمایه اولیه آفریش ما آفریده شده‌اند ولایت ما در سرشت آنان عجین گشته‌است و آنان با خوشی ما خوشحال و با ناراحتی ما ناراحتند. گفتنی‌است که اگر ولادتی بود که با وفات نزدیک هم بود، می‌توان به نیکویی مجزا نمود؛ ولی نباید شادی را محدود به یک روز کرد. مثلا ولادت امام عسکری را سه روز جشن بگیریم، روز قبل + روز ولادت + روز بعد؛ که با وفات حضرت معصومه(س) تداخل نداشته باشد. لطفا از معرفی کانال به دوستان و اساتید محترم، دریغ نفرمایید. ایّدکم الله . آدرس کانال در ایتا: https://eitaa.com/akhavanmoghadam آدرس کانال در تلگرام: https://t.me/Akhavanmoghadam
حتما این آیه را دیده‌اید و بارها خوانده‌اید : ﴿وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ﴾ [ طه: 82] هر كس كه توبه كند و ايمان آورد و كار شايسته كند و به راه هدايت بيفتد، مى‌آمرزمش. نیک می‌دانید که سه نکته اول آیه یعنی: توبه، ایمان، و عمل صالح، خود نشانه هدایت‌شدن است یعنی کسی که گمراه هست که توبه و عمل صالح و ایمان را قطعا ندارد. پس چرا خداوند بعد از این سه مورد، شرط غفران و بخشش خود را متوقف بر «ثُمَّ اهْتَدَىٰ» قرار داده‌است؟؟ لابد می‌دانید که همین نکته باعث شد دکتر تیجانی مشرّف به مذهب شیعه شود، چون فهمید که این هدایت بعد از «ثمّ» قاعدتا با هدایت قبل از آن تفاوت جدی دارد و لذا بصیرت یافت و به همین دلیل هم نام کتابش را «ثُمَّ اهْتَدَیتُ» گذاشت . ترجمه فارسی کتابش موجود است با نام «آنگاه هدایت شدم» و بسیار نام بامسمایی است (توصیه جدی به دانشجویان و محققان گرامی دارم که کتاب‌های آقای تیجانی را مطالعه فرمایند) . دیدگاه عالمان شیعه همین است که چه بسا شخصی ایمان اولیه بیاورد ولی بدون «هدایت‌پذیری از هادیان الهی» نتواند ایمان خود را نگه دارد و گول سامری‌ها را بخورد. در این باب چند موضوع قابل توجه است: 1-اهتدا در آیه به چه معناست؟ طلب هدایت ویژه؟ یا استمرار هدایت؟ مفسران شیعه در این زمینه سخن‌ها گفته‌اند و قابل تحلیل و ارزیابی است. 2-مترجمان نیز نتوانسته‌اند در ترجمه این آیه، رویه واحدی را پیش بگیرند و نقد و بررسی ترجمه‌ها می‌تواند مفید واقع شود. چه بسا بی توجهی به اهتدا و معنای باب، باعث اشتباه شود. 3-اصل ماجرا اینجاست که مفسران عامه که نمی‌خواهند جایگاه اهل‌بیت علیهم السلام را بپذیرند، چگونه می‌خواهند این آیه را تحلیل کنند؟ و چه محمل‌هایی برای فرار می‌تراشند؟ نقد دیدگاه آنان و مقایسه تفاسیر اهل سنت با شیعه در این باب، می‌تواند حوزه وسیعی از مطالعات باشد و نیز خدمتی به ساحت نورانی معصومان علیهم السلام. (ع) لطفا از معرفی کانال به دوستان و اساتید محترم، دریغ نفرمایید. ایّدکم الله . آدرس کانال در ایتا: https://eitaa.com/akhavanmoghadam آدرس کانال در تلگرام: https://t.me/Akhavanmoghadam