🌓 نظریه #قاتل #هوشمند 🛑سال ۱۸۴۱ #کشتی « #براون » در نزدیکی ساحل #نیوفاندلند غرق شد. برای نجات مسافران، قایق‌های نجات به اندازه‌ مسافران نبود: در حالی که ۷۴ نفر قایق را پر کرده بودند، ظرفیتش تنها ۶۰ نفر بود و این یعنی غرق شدن قایق نجات. یک حساب و کتاب ساده همه چیز را مشخص می کرد: ۷۴ منهای ۶۰ مساوی ۱۴! 📌معاون ناخدا به ملوانی به نام #هولمز دستور داد که ۱۴ نفر را به دریا بیندازد. او ۱۴ مرد را به دریا انداخت و یک زن هم به خاطر این‌که از معشوقش جدا نشود، خودش با آنها به آب پرید و همگی غرق شدند؛ اما بقیه نجات پیدا کردند. بعدها هولمز به اتهام قتل غیرقانونی دستگیر و محاکمه شد. 📌در طول محاکمه این پرسش طرح شد که هولمز چه معیارهایی برای انتخاب قربانیان داشت؟ پاسخ این بود: همه خدمه کشتی باید زنده می‌ماندند تا جان بقیه را نجات دهند؛ کودکان، زنان متأهل، زنان مجرد و مردان متأهل هم، به ترتیب، اولویت‌های بعدی بودند. آن‌ها مردان مجرد را به دریا انداخته بودند. واقعیت آن بود که معیارهای انتخاب منعکس کننده ارزش‌های آن زمان و شرایط ويژه کشتی بود. کارکرد: نجات خدمه کشتی به دلیل کمک به نجات سایرین سن و جنسیت: تقدم کودکان و زنان که آسیب پذیرترند. تاهل: انگاره‌ی ازدواج مقدس (برگرفته از چه کسی را برای کشتن انتخاب کنیم؟ نوشته دکتر امیر ناظمی) 🔰تحلیل و تجویز راهبردی: ما هر روز در کشتی براون هستیم و هر روز در معرض انتخاب‌های دردناک. به خاطر اهمیت مساله بگذارید در ابتدا سه مثال بزنم: 💥در زندگی شخصی: فرض کنید که دو پیشنهاد پیش روی شما وجود دارد؛ تحصیل در مقطع تحصیلات تکمیلی به صورت تمام وقت و یا پیوستن به سازمان مشهور و موفق به عنوان مدیر اجرایی که آن هم تمام وقت است. شما باید یکی از این دو را انتخاب کنید و دیگری را به دریا بندازید. 💥در سطح سازمانی: شما دو انتخاب پیش رو دارید با توجه به منابع محدود فعلی‌تان یا باید روی ارایه یک محصول ساده، استاندارد و با قیمت معقول تمرکز کنید (مثلا خودکار بیک را در نظر بگیرید) یا باید روی یک محصول لاکچری، گران قیمت برای طبقه متوسط به بالا تمرکز کنید (مثلا خودنویس پارکر را در نظر بگیرید). شما باید یکی را قربانی کنید و به دریا بیاندازید و دیگری را به نگاه دارید. کدام را انتخاب می کنید؟ 💥در حوزه‌ی کشورداری: بودجه کشور محدود است و شما چند انتخاب پیش رو دارید؛ یا باید این بودجه را به طرح تحول سلامت تخصیص دهید یا به بودجه دفاعی برای خرید تسلیحات یا به زیرساخت‌های حمل و نقل، کدام را انتخاب می‌کنید و کدام را قربانی؟ یا مثالی دیگر، در یکی از کشورهای همسایه جنگ می‌شود، شما مداخله می‌کنید یا نه؟ انتخاب هر گزینه یعنی قربانی کردن انتخاب‌های دیگر. 📌همین انتخاب‌ها (بخوانید همین کشتن‌ها و زنده نگه داشتن‌ها) است که سرنوشت یک زندگی، یک سازمان و یک کشور را انتخاب می کنید. در تمامی تصمیم‌هایی که در بالا گفتم ما باید دست به انتخاب بزنیم، هر انتخابی یعنی انتخاب قربانی! و یعنی اینکه چاقو برداری و سر گزینه‌های دیگر را در پای گزینه منتخب ببری. 📌لذا از این نگاه می‌توان دو نکته آموخت: ♦️1- همه ما از قتل بدمان می‌آید. ترجیح‌مان این است که همه را در قایق نگاه داریم، اما مساله این‌جاست که گاهی اوقات نگاه داشتن همه سرنشینان در قایق باعث مردن همه می‌شود. این جا همان جایی است که بی‌تصمیمی منجر به فاجعه می‌شود. سیستمی که نتواند دست به انتخاب‌های دردناک بزند و برخی را قربانی کند، همه را به کشتن می‌دهد. ♦️2- حال که باید دست به انتخاب بزنیم یا به عبارت دیگر حالا که مجبوریم قاتل باشیم؛ باید قاتل هوشمندی باشیم. اینکه واقعا اولویت‌های زندگی، سازمان و کشورمان را به درستی تشخیص دهيم، بسیار بسیار حیاتی است. همه این‌ها نشانه‌های هوشمندی است اولین گام هوشمندی، رهایی از دست گزینه‌های همیشگی است گزینه‌هایی که از روی تکرار، تقلید و ترس از کنار گذاشتن سنت‌ها و عادت‌ها انتخاب کرده‌ایم. 📙برشی از یادداشت دکتر مجتبی لشکربلوکی ✍ آری همین قدرت انتخاب و اختیار منطقی و معقول است که ویژگی ممتاز ما انسان هاست که باید در این عمر کوتاه تلاش کرد مهم ترین ها را از نظر اهمیت و ضرورت برگزید؛ چنانچه در حدیثی پیامبر اکرم ص به علی ع می فرماید در دایره انتخاب میان امور؛ همیشه امور صلی، واجب و مهم را برگزین. ✍دکتر مسلم محمدی ••✾•🌿🌺🌿•✾• 🆔 @akhbare203O_ir