بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ «1» وَ إِذَا النُّجُومُ انْكَدَرَتْ «2» وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ «3» وَ إِذَا الْعِشارُ عُطِّلَتْ «4» وَ إِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ «5» وَ إِذَا الْبِحارُ سُجِّرَتْ «6» وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ «7» وَ إِذَا الْمَوْؤُدَةُ سُئِلَتْ «8» بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ «9» وَ إِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ «10» وَ إِذَا السَّماءُ كُشِطَتْ «11» وَ إِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ «12» وَ إِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ «13» عَلِمَتْ نَفْسٌ ما أَحْضَرَتْ «14» ترجمه‌ وقتى كه خورشيد نورش در هم پيچيده شود و وقتى كه ستارگان تيره گردند و هنگاميكه كوهها كنده و پراكنده گردد و وقتى كه شتران ده ماهه آبستن فرو گذارده شوند و وقتى كه حيوانات وحشى جمع كرده شوند و وقتى كه درياها مبدّل بآتش افروخته گردد و وقتى كه افراد انسان با مناسب خود جفت شود و وقتى كه دختر زنده بگور شده مورد پرسش گردد كه بچه گناه كشته شده است‌ و وقتى كه نامه‌هاى اعمال منتشر گردد و وقتى كه آسمان كنده و زائل شود و وقتى كه جهنّم افروخته گردد و وقتى كه بهشت نزديك كرده شود بداند هر كس آنچه را حاضر نموده است. تفسير خداوند متعال در اين سوره مباركه شدائد و اوضاع بپا شدن قيامت را بيان فرموده باين تقريب كه وقتى كه نور آفتاب پيچيده بهم شود و در آفاق منبسط نگردد چون تكوير بمعناى پيچيدن و دور زدن است و قمّى ره نقل فرموده كه مراد رفتن نور آفتاب است و وقتى كه ستاره‌ها كدر و بى‌نور گردند و قمّى ره نقل فرموده برود نورشان و كوهها كنده و پراكنده شود و قمّى ره نقل فرموده كه سير ميكنند چنانچه خدا فرموده گمان ميكنى آنها را كه جامد است و حال آنكه مرور مينمايند مانند مرور ابر و وقتى كه ناقه‌هائى كه ده ماه از مدّت آبستنى آنها جلد 5 صفحه 350 گذشته باشد كه گفته‌اند نفيس‌ترين اموال عرب است مهمل و بدون چراننده گذارده شود و قمّى ره نقل فرموده كه شتر معطّل ماند وقتى كه مردم بميرند و كسى نباشد كه بدوشد آنرا و وقتى كه حيوانات وحشى صحرا جمع كرده شوند يا مبعوث شوند براى مجازات چون گفته‌اند خداوند انتقام حيوان بى‌شاخ را از شاخ‌دار ميكشد و داد مظلوم را از ظالم هر چه باشد ميستاند چون بآنها بقدرى شعور داده كه ميفهمند كار بدى كرده‌اند و وقتى كه درياها همه مبدّل بآتش افروخته گردد چنانچه قمّى ره نقل فرموده و بعضى گفته‌اند درياهاى شيرين و شور بيكديگر متصل و از هم پر ميشوند و فاصله از بين ميرود و يك دريا ميگردد چون سجر بمعناى پرى است و وقتى كه افراد انسان جفت كرده شوند اهل بهشتشان با حور العين و اهل دوزخشان با شياطين چون با هر يك از آنها شيطانى است كه قرين او است چنانچه مستفاد از نقل قمّى ره و فرمايش امام باقر عليه السّلام است و وقتى كه دختر زنده بگور شده مورد سؤال واقع شود كه بچه گناهى كشته شده است چنانچه قمّى ره نقل فرموده كه عرب دختران را براى غيرت ميكشتند و روز قيامت پرسيده شود كه بچه گناه كشته شده و اين براى ملامت و اتمام حجت بر مرتكب قتل است كه مجازات شود و در مجمع از صادقين عليهما السّلام نقل نموده كه مودّة بفتح ميم و و او قرائت فرموده‌اند و آنكه مراد رحم و قرابت است و از قاطع سؤال از سبب قطع آن ميشود و از چند روايت معتبر استفاده ميشود كه سؤال ميكنند از مودّت ذى القربى كه خدا واجب فرموده چرا بآن عمل ننموده و صاحبان آنرا كشتيد و وقتى كه نامه‌هاى اعمال بندگان منتشر و بدست صاحبانشان داده شود و وقتى كه آسمان از جا كنده و زائل گردد مانند پوست كه آنرا از بدن حيوان كنده و زائل ميكنند و وقتى كه آتش جهنّم افروخته شود بشدّت و وقتى كه بهشت نزديك شود باهل ايمان با نعم بى‌پايان در چنين وقت و روزى هر كس هر عمل خير و شرّى در دنيا از او صادر شده در برابر چشم خود مشاهده مينمايد كه در صحيفه اعمال او مكتوب و در خارج مجسّم است بتفصيلى كه مكرّر ذكر شده از تجسّم اعمال و آثار وضعيّه آن در آخرت و عالم مثال نعوذ باللّه من هذا المئال و متوجّه ميگردد كه آن‌ صحيفه و صورت و شكل و هيئت را خودش براى خود تهيّه و حاضر نموده بارتكاب اعمال و اكتساب اخلاق و اين جمله جواب دوازده شرط است كه راجع باوضاع دنيا و آخرت در روز قيامت ذكر شده است. تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى) جلد 5 صفحه 351 https://eitaa.com/akhbarejahanbaghoran

ادامه سوره تکویر فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ پس سوگند به ستارگانی که باز می‌گردند، (۱۵) بازگشت به زندگی بعد از یک بحران سخت روحی صفر تا صد کسب و کارتو اینترنتی میکنیم الْجَوَارِ الْکُنَّسِ ﴿١٦﴾ ستارگانی که به سرعت می‌روند و پنهان می‌شوند (۱۶) وَاللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ و سوگند به شب هنگامی که [روی می‌آورد، و زمانی که]می‌رود (۱۷) وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ و سوگند به صبح هنگامی که می‌دمد [و با گستردن نورش تاریکی را می‌زداید](۱۸) إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ کَرِیمٍ ﴿١٩﴾ که قرآن کلام فرستاده‌ای ارجمند و بزرگوار است. (۱۹) ذِی قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَکِینٍ ﴿٢٠﴾ نیرومندی که نزد صاحب عرش دارای مقام و منزلت است؛ (۲۰) مُطَاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ ﴿٢١﴾ آنجا مورد اطاعت [فرشتگان]و امین است…. (۲۱) وَمَا صَاحِبُکُمْ بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ و رفیق و یار شما دیوانه نیست. (۲۲) وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِینِ ﴿٢٣﴾ بی تردید امین وحی را در افق روشن دیده است، (۲۳) وَمَا هُوَ عَلَى الْغَیْبِ بِضَنِینٍ ﴿٢٤﴾ و او نسبت به [ابلاغ و تعلیم]آنچه به او وحی می‌شود، بخیل نیست (۲۴) وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطَانٍ رَجِیمٍ ﴿٢٥﴾ و قرآن، کلام شیطان رانده شده نیست؛ (۲۵) فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ پس [با انکار قرآن و روی گرداندن از آن]کجا می‌روید؟ (۲۶) إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِلْعَالَمِینَ ﴿٢٧﴾ قرآن فقط وسیله یادآوری و پند برای جهانیان است؛ (۲۷) لِمَنْ شَاءَ مِنْکُمْ أَنْ یَسْتَقِیمَ ﴿٢٨﴾ برای هرکس از شما که بخواهد [در همه شؤون زندگی مادی و معنوی]راه مستقیم بپیماید (۲۸) وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ ﴿٢٩﴾ و شما [طیِ راهِ مستقیم را]نخواهید خواست مگر آنکه خدا پروردگار جهانیان بخواهد. (۲۹) https://eitaa.com/akhbarejahanbaghoran

#تلاوت زیبای استاد#عبدالباسط

او (جبرئیل) را در اُفق روشن دیده است!

ترجمه شعر گونه صورت تکویر پیمبر  به   یاد  آر  آن  وقت و روز                   شود  تار  خورشید  گیتی فروز هر   آنچه   ستارست   در   آسمان        شود   تیره   و  تار در یک  زمان دگر  کوه ها    رانماندقرار   شتر   بچه اش   را  نهد  در کنار زمانی که با شور و جوش و  خروش     بگردند   محشور   کل    وحوش در آن سخت روزی  که  از  فرط  تاب   شود شعله ور هفت  دریای  آب خلایق ز هر جنس با جنس خویش  بگیرند   راهی  ز  پیوند     پیش بپرسند   ز  آن  دختران درحضور   از آنها که گشتند  زنده  به   گور که  آن  بی گنه  د ختران   بی پناه    بکشتیدشان  بر   کدامین   گناه گشایند   خود  نامه ی  کار  خلق    ببینند   اعمال   و   کردار    خلق در  آن روز  کاین  آسمان  بلند    به یک لحظه از جای خود بر کنند در آن عرصه ی سخت کز هرکنار   میان    سقر   بر  فروزند    نار در آن روز بر مردم خوش   سرشت   بیارند   نزدیک     باغ      بهشت  در آن روز هر کس از اعمال خویش        همه هست آگاه بی کم و   بیش به   دل  هر   چه   کفار    یکتا  اله      تصور      نمایند     باشد      تباه  ترجمه شعری: امید مجد https://eitaa.com/akhbarejahanbaghoran

#مسجد خانه خداست ، خانه شخصی هیچکس نیست. کسی که سابقه زیاد درحضور درمسجددارد نباید نسبت به تازه وارد ها ویاکسانی که باب میل اونیستند رفتاری کندکه گویا خود صاحبخانه است و او مهمان ... خادم مسجد هم بایدازاول توجیه باشد که بامردم ومخصوصا کودکان ،موظفاست مدارا کند و مسجدآپارتمان شخصی اونیست . اگر فضای دوستانه و بی ریا درمسجد حاکم باشد خواهیم دید که بهترین مکان برای پیشگیری و درمان بسیاری معضلات اخلاقی واجتماعی،همین مسجداست! ✍#نفیسه_شمس با کانال #عطر_قرآنی همراه ماباشید https://eitaa.com/akhbarejahanbaghoran

اصل فلسفه وجود مسجد ، برای آن است که یادخدا وشناخت خداوند بوسیله آموزش وتعالیم آسمانی دراختیار جویندگان حقیقت قرارگیرد وهمزمان، محل عبادت جمعی اهل ایمان است. مسجد، محل اصلی آموزش قرآن، احکام و سبک زندگی سالم است. واگربرخی مساجد بجای پرداختن به وظیفه اصلی وماموریت بنیادین خود ، آموزش زبان ،کبابی و کترینگ، بازارچه و مغازه و.... دارنداما آموزش قرآن برای کودکان ،نوجوانان و جوانان ، ندارند ، و#قرآن راازمسجد بیرون کرده اند!!! بهتراست هشیاربشوند که ازآن دسته مساجدی نباشند که درآخرالزمان ، اززبان مبارک رسولخدا وائمه طاهرین _ علیهم السلام _ پیش بینی شده اند 👇 حضرت علی علیه السلام می فرمایند: مساجد آنها، ظاهری آباد (و زیبا) دارد، ولی از نظر هدایتگری خراب است. ساکنان و بانیان آنها، بدترین مردم روی زمین اند، فتنه از آنها صادر می شود و معصیت به سمت آنها می آید. هر کس گناه نکند او را به سوی گناه می کشانند و هر کس عقب بیفتد، او را به سوی کاروان گناه می برند… خداوند متعال درباره آنها فرموده: «به خودم سوگند، فتنه ای بر آنها می فرستم که بردبارانشان در آن سرگردان باشند. همچنین پیامبر اکرم(ص) می فرمایند. «یمرالرجل بالمسجد فلایصلی فیه رکعتین … مرد، وارد مسجد می شود و در آن جا دو رکعت نماز نمی خواند! امام صادق علیه السلام در این زمینه می فرمایند: و رأیت المساجد محتشیه بمن لایخاف الله، یجمتعون فیها للغیبه و اکل لحوم اهل الحق و یتواصفون فیها الشراب المسکر؛ مساجد را می بینی که از کسانی پر شده که از خدا نمی هراسند، در مساجد برای غیبت کردن، و خوردن گوشت اهل حق گرد می آیند، در مساجد از وصف مشروبات و مسکرات با یکدیگر سخن می گویند. حضرت علی علیه السلام نیز در بیان توصیف اهالی مسجد در آخر الزمان می فرمایند: «… زمانی که … نماز از مساجد برداشته شود و مساجد، مجالس یاغیان قرار گیرد و صورت آنها صورت انسان، ولی قلب هایشان، قلب های شیطانی است.» پیداست که حضور در چنین مساجدی که حال اهلش این است و رفتن به چنین مساجدی در صورتی که به گمراهی آنها آگاه باشیم کفر به خداوند است. ✍#نفیسه_شمس با کانال #عطر_قرآنی همراه شوید لینک کانال https://alzahra-shiraz.kowsarblog.ir/

ترتیل سوره تکویر باصدای استاد پرهیزگار

آیه ۱۳ سوره اسراء و هر انسانی، اعمالش را بر گردنش آویخته‌ایم؛ و روز قیامت، کتابی برای او بیرون می‌آوریم که آن را در برابر خود، گشوده می‌بیند! (این همان نامه اعمال اوست!) We have attached every person’s omen to his neck, and We shall bring it out for him on the Day of Resurrection as a book that he will find wide open باصدای ملکوتی شیخ مصطفی اسماعیل https://eitaa.com/akhbarejahanbaghoran 🌿🌸🌿🌸🌿🌸🌿

عشق من پاییز آمد مثل پار باز هم ما بازماندیم از بهار احتراق لاله را دیدیم ما گل دمید و خون نجوشیدیم ما باید از فقدان گل خونجوش بود در فراق یاس مشكی‌پوش بود یاس بوی مهربانی می‌دهد عطر دوران جوانی می‌دهد یاس‌ها یادآور پروانه‌اند یاس‌ها پیغمبران خانه‌اند یاس در هر جا نوید آشتی‌ست یاس دامان سپید آشتی‌ست در شبان ما كه شد خورشید؟ یاس بر لبان ما كه می‌خندید؟ یاس یاس یك شب را گل ایوان ماست یاس تنها یك سحر مهمان ماست بعد روی صبح پرپر می‌شود راهی شب‌های دیگر می‌شود یاس مثل عطر پاك نیت است یاس استنشاق معصومیت است یاس را آیینه‌ها رو كرده‌اند یاس را پیغمبران بو كرده‌اند یاس بوی حوض كوثر می‌دهد عطر اخلاق پیمبر می‌دهد حضرت زهرا دلش از یاس بود دانه‌های اشكش از الماس بود داغ عطر یاس زهرا زیر ماه می‌چكانید اشك حیدر را به راه عشق معصوم علی یاس است و بس چشم او یك چشمه الماس است و بس اشك می‌ریزد علی مانند رود بر تن زهرا گل یاس كبود گریه آری گریه چون ابر چمن بر كبود یاس و سرخ نسترن گریه كن حیدر كه مقصد مشكل است این جدایی از محمد مشكل است گریه كن زیرا كه دخت آفتاب بی‌خبر باید بخوابد در تراب این دل یاس است و روح یاسمین این امانت را امین باش  ای زمین نیمه‌شب دزدانه باید در مغاك ریخت بر روی گل خورشید خاك یاس خوشبوی محمد داغ دید صد فدك زخم از گل این باغ دید مدفن این ناله غیر از چاه نیست جز دو كس از قبر او آگاه نیست گریه بر فرق عدالت كن كه فاق می‌شود از زهر شمشیر نفاق گریه بر طشت حسن كن تا سحر كه پر است از لخته خون جگر گریه كن چون ابر بارانی به چاه بر حسین تشنه‌لب در قتلگاه خاندانت را به غارت می‌برند دخترانت را اسارت می‌برند گریه بر بی‌دستی احساس كن گریه بر طفلان بی‌عباس كن باز كن حیدر تو شط اشك را تا نگیرد با خجالت مشك را گریه كن بر آن یتیمانی كه شام با تو می‌خوردند در اشك مدام گریه كن چون گریه ابر بهار گریه كن بر روی گل‌های مزار مثل نوزادان كه مادر‌مرده‌اند مثل طفلانی كه آتش خورده‌اند گریه كن در زیر تابوت روان گریه كن بر نسترن‌های جوان گریه كن زیرا كه گل‌ها دیده‌اند یاس‌های مهربان كوچیده‌اند گریه كن زیرا كه شبنم فانی است هر گلی در معرض ویرانی است ما سر خود را اسیری می‌بریم ما جوانی را به پیری می‌بریم زیر گورستانی از برگ رزان من بهاری مرده دارم ای خزان زخم آن گل در تن من چاك شد آن بهار مرده در من خاك شد ای بهار گریه‌ بار نا امید ای گل مأیوس من یاس سپید شعراز: سید احمد عزیزی