#خاطرات شهید محمد مهدی طالبی 👇👇👇👇👇 🌹همسرم، هر سال وصیت نامه اش را تجدید می کرد، اخلاق بسیار خوبی داشت هر وقت حقوق می گرفت، هزار تومان از آن را جدا می کرد می گفت:« می خواهم با این هزار تومان، کرایه ی کسانی را بپردازم که می خواهند به #نمازجمعه قروه بروند.» 🌹یک روز که عمویم بعد از عملیاتی به منزل برگشته بود، به طور ناگهانی وارد منزل شان شدم و در لحظه ورود با صحنه ای روحانی روبرو گشتم، دیدم که ایشان در گوشه اتاقی با پروردگار خویش خلوت کرده و قطرات لرزان اشک بر گونه هایش جاری است، فراموش نمی کنم که ایشان این جمله را تکرار می کرد: «خدایا چرا نعمت عظیم شهادت را نصیب ما نمی کنی؟» 🌹برادرم، علاقه وافری به شهادت داشت، در تشیع جنازه یکی از شهدای سریش آباد گفت: «می شود مرا هم اینگونه تشیع کنند و به جمع شهدا بپیوندم؟» 🌹شهید طالبی، با قوه جاذبه که داشت اکثر #جوانان را به #ورزش ⚽️🏓تشویق می کرد، در میان بچه هائی که برای ورزش می آمدند، عده ای از بضاعت مالی چندانی برخوردار نبوده و هزینه لازم برای تهیه کفش ورزشی مناسب را نداشتند، شهید از حقوق شخصی خویش، برای آنها کفش ورزشی خریده، توسط شخص دیگری به عنوان هدیه به آنها تقدیم کرده بود. 📚منبع: کتاب عاشورائیان @akhbareserishabad