🔴مقصّر محرومیّت ها کیست؟
✍️محمد عبدالهی
🔰خبر تلخ و کوتاه بود؛ هفتصد روستای تشنه ی #خوزستان در انتظار توجه مسئولان! روستاهایی که نه مانند #سیستان و #کرمان دور از آب های سطحی باشند؛ که بعضا در میانه ی دو رود یا در چند کیلومتری بزرگترین #دریاچه_های_سد کشورند!
روستاهایی که نه دور از منابع ثروت، که در دل بزرگترین #میادین_نفتی کشور نشسته اند!
🔰اینجاست که آه درد و حسرت را باید جور دیگری کشید و گفت «این محرومیت ها عادی نیست!»
🔰احساس محرومیت در مطالبات اولیه ای مثل آب، وقتی با حس #تبعیض در آمیزد، قاتل #امید و #اعتماد_اجتماعی ست؛ تعلق خاطرها را نابود می کند و بذر #کینه می کارد.
🔰تصمیم سازان و تصمیم گیران نباید اجازه دهند #آسیب_های_اجتماعی به جایی برسد که گسل های خطرناک اجتماعی را به وجود آورد. دشمن از خاکریز #محرومیت و غفلت در رسیدگی به برخی مناطق ضربه وارد می کند. اینجا نقطه شروع #امنیتی_دیدن محرومیت هاست؛ نه اینکه بنشینیم و منتظر بمانیم تا حس تبعیض، خشم شود و خشم، آتش شود و به بستن جاده و مداخله نیروهای امنیتی و خدای ناکرده شلیک گلوله ای بیانجامد و آن وقت بمب خبری رسانه های #معاند گردد تا با بزرگنمایی و #سیاه_نمایی تیشه به ریشه ی تضعیف شده اعتماد عمومی بزند.
🔰باید دقت کرد مطالبات اجتماعی که پس از نادیده گرفتن توسط مسئولان، بعضا تحت #خودسانسوری رسانه ها یا اساسا دغدغه مند نبودن آن ها نادیده گرفته می شود، ممکن است همان قطعات سخت گسلهای اجتماعی باشند که بهسختی به هم فشردهاند و اجازه آزادشدن انرژی متراکم را نمیدهند.
🔰لذا با درک صحیح این واقعیت و با ساز و کار اصولی نباید اجازه داد که #نارضایتیها و آسیب های اجتماعی به مرحله بحرانی برسد و زمینه را برای سوءاستفاده دشمنان داخلی و خارجی فراهم آورد.
🔰 #آمریکا و همدستانش مدت هاست به این رسیده اند که فراهم کردن زمینه #آشوب از آسان ترین راهکارها برای زمین زدن نظام یا حداقل تضعیف آن است. آسیب ها، محرومیت ها و گسل های اجتماعی همواره بهترین نقطه استارت برای آشوب ها بوده اند تا زمینه فراهم شود و عوامل دشمن فورا آشوب را به خشونت و نهایتا به #جنگ_داخلی تبدیل کند.
🔰در چنین شرایطی #مدیر اهمال کاری که این محرومیت فقط و فقط نتیجه کوتاهی او (اگر نگوییم تخلف) بوده، نباید به جرم #اخلال_در_امنیت_ملی محاکمه شود؟! نباید فرضیات #نفوذی بودن او را با این سطح از اشتباهات بررسی کرد؟!
❌شاه #هیرمند را تقدیم افغانها کرد
🔸 #اسدالله_علم (وزیر دربار) در آستانه تبادل قرارداد بین ایران و افغانستان درباره حقآبه هیرمند، از طریق سفیر وقت ایران در کابل (اردیبهشت۵۶) متوجه میشود در این قرارداد مسئله سیلابها لحاظ نشده و این میتواند به زیان ایران باشد چرا که افغانستان میتواند جلوی سیلابها را بگیرد.
🔹 نوشته که «این خبر مثل پتک بر سر من فرودآمد» (۲۱ اردیبهشت۵۶). علم به واسطه سابقه حضور آبا و اجدادیشان در شرق کشور، سیستان و بلوچستان و اقتضائات محیطی اون رو خیلی خوبتر میشناخت. او با وجود تصویب قرارداد در مجلسین طرفین، چاره را در این میبیند که قرارداد مبادله نشودتا «ببنیم چه خاکی به سر بریزیم.»
🔸 از یادداشتهای علم معلوم است که طرف ایرانی میدانسته که قرارداد در مجموع به نفع #افغانستان است ولی به دلیل ممانعت از نزدیک شدن افغانها به شوروی کمونیست، خواسته بوده که «سخت نگیرد»!
🔹 شاه با علم موافق نیست و به او میگوید: «به هر حال ما باید از همین آبی که داریم استفاده خوب بکنیم.» (۲۷ اردیبهشت). علم چند روز قبل از مبادله قرارداد دوباره به شاه اصرار میکند که قرارداد را مبادله نکنند، شاه میگوید که «پس از آنکه قانون به توشیح من رسیده و اعلان شده،دیگر مبادله شدن ونشدن قرارداد تاثیری ندارد»(۱۴ خرداد).
🔸 علم به قول خودش «جسارت میکند» و میگوید: «مثل هزاران خلاف که به عرض مبارک میرسانند» و به شاه میگوید: سندی تا به دست آنها (افغانها) نرسد به چه چیز میتوانند استناد کنند؟»
🔹 علم نوشته که «من گریهام گرفته بود»و از شاه میخواهد که قرارداد لغو شودو شاه میگوید: «نمیخواهیم بین ما به هم بخورد.» علم در ادامه نوشته که از شدت تاثر به شراب پناه میبرد.
🔸 در یادداشتهای فردای آن روز (۱۵خرداد۵۶)هم علم به شدت به دولت #هویدا حمله کرده و نوشته که دولت مدعی است: «#سیستان که ارزش اقتصادی ندارد، حداکثر سالی ۴۰ میلیون تومان عایدی میدهد»!
🔹 وزیر دربار نهایتا سعی میکند خود را این طور آرام کند که فرض کند لابد چیزی از «روشنبینی و آیندهنگری شاه» نمیداند؛ «کسی چه میداند که ضمیمه شدن افغانستان به ایران در مخیله بزرگش نباشد؟»!
🔸 دو روز بعد (۱۷ خرداد) علم وقت خواب از خبر #مبادله اسناد هیرمند مطلع میشود. نوشته که چنان ناراحت شده که با قرص خواب هم خوب سنگین چند ساعته به چشمش نمیآید. به استعفا از وزارت دربار فکر میکند، چندبار استعفانامه مینویسد و پاره میکند چون کمکی به شاه نیست.
🔹 نوشته که «از چپگرایی افغانستان ترسیدند که همه شرایط را قبول کردند»، «از اربابهای نامرئی دستور ارتکاب این خیانت را داشتند»، «به هر حال به شاهنشاه و کشور خیانت بزرگی شد که دیگر جبرانناپذیر است»، «یکسر به سراغ یار و شراب رفتم»، «شراب خوردم و گریه کردم»، «البته این خیانت ده تا ۱۵ سال دیگر ظاهر میشود که من مُردهام.»
🔸 در هیچ جای دیگری از یادداشتهای علم چنین اندوهی از وزیر دربار نمیبینیم. اوضاع جسمی علم ۲ماه بعد بدتر شد و با اشاره شاه، حین سفر استعجلاجی خارجی کنار رفت وهویدا جانشین او شد. ۸ماه بعد از #استعفا نیز از دنیا رفت. افغانستان هم به زیر سیطره شوروی رفت.
🔹 امروزه یکی از مصائب سیستان، اوضاع هیرمند است.
#پهلوی_بدون_روتوش
@akhbarsiasirooz
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴در ساعات اولیه ۷مهر ۱۴۰۲ جهت خنثی سازی فتنه ی آمریکاییِ #سیستان اغلب صفحات تجزیه طلب وهابی مورد حملات سنگین کمیته مقاومت نازعات قرار گرفت(این کلیپ گزارشیست از بخش کوچکی از حمله ی امروز ما)
#برخود_قاطع
@akhbarsiasirooz