#نكته_مهم_در_تدبر_آيات_حق در این آیه دقت کنید یک آیه متشابه است: وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاضِرَةٌ (قیامت - 22) آن روز رخسار طایفه‌ای (از شادی) بر افروخته و نورانی است. إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٌ (قیامت - 23) و به چشم قلب جمال حق را مشاهده می‌کنند. در این آیه اگر خدا را بگوییم با چشم بشر در قیامت خواهد دید به خدا بُعد جسمانی داده‌ایم. خدا از بُعد جسم دور است؛ چرا که جسم برای چیزی لازم است که دارای بعد حیات یا ممات باشد یا دارای مشابه باشد که به خاطر آن از دیگری تفکیک شود که اینها در وجود حضرت حق جایی ندارند. این آیه از آیات متشابه است که برای بشر ممکن است در تشبیه خطایی پیش آید و دچار گمراهی کند. چنانچه ترجمه این جمله به معنی دیدن خدا با چشم در قیامت هم از خود آیه قابل معنی است. در کلام از عیون الاخبار شیخ صدوق از امام رضا (ع) هر کس بتواند آیات متشابه حضرت حق جل‌ جلاله شانه را به آیات محکمات برگرداند (تا افراد از گمراهی احتمالی رها شوند) یقین در مسیر هدایت الهی قرار گرفته است؛ یعنی برای آیه مذکور این آیه را به کار برد، لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (انعام - 103) او را هیچ چشمی درک ننماید و او همه بینندگان را مشاهده می‌کند و او لطیف و نامرئی و (به همه چیز خلق) آگاه است. تا اثبات کند که آن چه در آن آیه آمده است به معنی دیدن خدا توسط بشر با چشم سر در روز قیامت نیست. حضرت در ادامه می‌فرمایند: در اخبار و احادیث ما هم متشابه وجود دارد. متشابهات ما را هم به محکمات برگردانید و از متشابهات پیروی نکنید که ممکن است مایه‌ی گمراهی شما شود. @akhlag_dar_ghoran