‌‎‌‌‍‌╭✹•••••••••••••••••••••••••♥️♥️ #داستانک #انگیزشی لاستیک دوچرخه ام که باد نداشت، تلمبه را برمیداشتم و بادش میکردم، گاهی باز کج و کوله میشد، خالی میشد. میفهمیدم خاری، میخی، تیغی چیزی فرو رفته و تایر را سوراخ کرده، دل و روده ی لاستیک را میریختم بیرون، توی تشت آب بالا و پایین اش میکردم تا آن حباب های ریز پیدا شود و سوراخ را پیدا کنم. ‌‎‌‌‍‌╭✹•••••••••••••••••••♥️ ♥️ ╯ توی جعبه ابزار بابا همه چیز پیدا میشد، از شیر مرغ تا جان آدم. اول از یک چسب مایع استفاده میکردم، بعد آن یکی که شبیه چسب زخم بود، پروسه ی عجیبی داشت این پنچرگیری، من خوب بلدش بودم. در واقع اول که بلد نبودم ، نیاز باعث شد یادش بگیرم، نمیشد هر بار که دوچرخه پنچر می شد منتظر بمانم بابا دوچرخه را پشت ماشین بار بزند و ببرد پنچرگیری کند و به خانه برگرداند، صبرش را نداشتم، همین شد آستین بالا زدم و به هر جان کندنی بود یادش گرفتم. زندگی هم گاهی چرخش پنچر میشود، یکهو توی وجودت چیزی خالی میشود، مثل موبایل که شارژ خالی میکند، یک روزهایی پُر میشوی از غصه، بی انگیزگی، فکر های مزخرف. سخت است همت کردن، آستین بالا زدن و آن سوراخ را پیدا کردن، اما شدنی است، شما که کمتر از یک بچه ده یازده ساله نیستید، هستید...؟! ❌ناامیدی ممنوع❌ 🍃 https://eitaa.com/joinchat/215744583C58a5c8a184