🔺... ادامه مطلب
تعابيرى بسيار عجيب و بلند است؛
اينكه خدا گوش و چشم و زبان و دست بندهاى شود! به راستى خداوند چگونه گوش و چشم انسان مىشود؟ چگونه ممكن است وقتى انسانى سخن مىگويد، بگوييم اين او نيست كه حرف مىزند، خدا است كه زبان به سخن باز كرده است؟!
بزرگان در شرح و تفسير اين حديث بيانهاى مختلفى ذكر كردهاند.
يكى از معانى معقول براى اين روايت اين است كه بگوييم اين تعبيرها كنايه از #شدت_نزديكى_خدا به بنده است. اين بنده به مقامى رسيده كه گويى خداوند در همه جا و همه حال كنار او و همراه او است. چنين كسى در هر آن، مورد عنايت خاص خدا قرار دارد و خداوند در تكتك افعالش عنايت ويژه دارد و گويى خود متكفل انجام آن مىشود... ۱
۱. آیین پرواز ص۳۳
@akhlaghz