و مجتبی شکوری چقدر قشنگ میگه : "ممکنه سال‌ها از نردبانی بالا بریم که روی دیوار اشتباهی تکیه داده شده" مصداق خیلی از تلاش‌ها ، رابطه‌ها ، احساس‌ها ، آدم‌ها ، شغل‌ها و ...

دیگه اون ادم سابق نمیشی؛)💔

تو چه جنگی داری با مو . . که تو شهر خم اسیرم ؛

بابت ارزوهایی که محقق نشدند بی تابی نکنید، گاهی خدا به وسیله همین محقق نکردن ارزوها، جلوی مصیبت های بعد از ان را میگیرد‌.

به او بگویید ، بی رحم ترین غمم بود .

نگذارید انسان‌ها غمگین از یاد بروند ، نگذارید غم‌گین‌تر از پیش ندانند به کجا پناه ببرند.

دیگه سنم از ذوق کردن با نوتیف پیام گذشته، الان فقط صدای چرخوندن کلیدش تو در خونه خوشحالم میکنه.

-

نیار دارم غیب شم؛ بی خبر برم یک ویلا توی یک ساحل دور افتاده و بارونی و خنک ، تا جایی که جا داره بخوابم، بیدار شم در بالکنو باز کنم، یه پتو بپیچم دورم، چای هلمو بخورم، و همونجوری که دارم به صدای موج های دریا و و بارون نم و پرنده ها گوش می‌‌دم، بدون هیچ دغدغه فکری ای کتابمو بخونم، سیگارمو بکشم و ذهنم خالی و خیالم راحت باشه. نیاز دارم از جایی که توش هستم فرار کنم و برم جایی که بهش تعلق دارم فقط استراحت کنم. -دیاکو.

من میرم بی احساس بودن و اهمیت ندادن رو یاد میگیرم.

لای این همه ضدحال باچی حال کنم؟

خیلی زمان می‌خواست تا یاد بگیرم انتظار نکشم !