۸۵۵/ زمانه به یکسان ندارد دِرنگ
گهی شهد و نوشست و گاهی شَرنگ!
#شاهنامه_فردوسی
۲۵۲/ بیاموز و بشنو ز هر دانشی
بیابی ز هر دانشی رامشی!
∆
ز خورد و ز بخشش میاسای هیچ!
همه دانش و داد دادن بسیچ!
#شاهنامه_فردوسی
سام (پدر) به زال (پسر) میگه.
۴۳۴/ پرستنده (خدمتکار) با ماهدیدار گفت:
که «هرگز نماند سَخُن در نِهفت،
¶
مگر آنکه باشد میان دو تن
سه تن نا نِهانست و چار انجمن!
#شاهنامه_فردوسی
خدمتکار رودابه گفت...
۱۶۱۰/ تو را کارهای درشتست پیش
گهی گرگ باید بُدَن، گاه میش!
#شاهنامه_فردوسی
از وصیت منوچرشاه به نوذر.
پادشاهی نوذر، هفت سال بود.
۴۵۳/ تو با این سپه پیش من راندهیی
همی گوز بر گنبد افشاندهیی!
#شاهنامه_فردوسی
کنایه از کار عبث و بیهوده
۵۹۸/ بر آن مام کو چون تو فرزند زاد
نشاید جز از آفرین کرد یاد!
#شاهنامه_فردوسی
- تشکر و مدح رستم توسط کیکاوسشاه، بعد از بازیافتن بینایی خود
- مناسب برای تبریک تولد🎂
۲۰۸/ همی نیروی خویش را پیلِ مست
بدارد، نگردد از او مورْ پست
#شاهنامه_فردوسی
۴۹۲/ به نیرویِ یزدانِ پیروزگر!
به بخت و به شمشیرِ تیز و هنر!
#شاهنامه_فردوسی
اون زمان فردوسی گفته: مهارت و خلاقیت، وسیله و تجهیزات مناسب، شانس و خواست خداوند، در به سرانجام رسیدن کار نیاز است.
و برای این زمان هم صادق است.😀
۱۵۸/ چو مهرِ کسی را بخواهد پسود
بباید به سود و زیان آزمود!
¶
پُسر گر به جاه از تو برتر شود
هم از رَشک، مهر تو لاغَر شود.
#شاهنامه_فردوسی
پ.ن: همیشه پول و قدرت تعیین کنندهی میزان تعهد و رفاقت بوده😄👏
۱۸۸/ چُنین است رسمِ سَرایِ سِپنج
همه از پَیِ آز ورزند رنج!
#شاهنامه_فردوسی
۱۹۶/ دِریغست ایران که ویران شود
کُنامِ پلنگان و شیران شود!
#شاهنامه_فردوسی
پ.ن: کیکاوس اسیر شده، از هر سو به ایران حمله شده، و عدهای از رستم خواهش میکنند که...