‍ ⁉️علت #سکوت_خداوند در مقابل ظالمان چیست؟ و چرا همه چیز را به دنیای دیگر محول کرده است؟ بخش2⃣ 🌻آیه فوق، این معنا را تأکید کرده و مى‏‌فرماید؛ گمان نکنند آنهایى که کافر شدند، مهلتى که به ایشان می‌دهیم براى آنها خوبست، بلکه مهلت می‌‌دهیم تا به گناه و طغیان خود بیفزایند و براى آنان عذاب خوار کننده است.[3] 〽️این معنا در خطبه‏‌اى که حضرت زینب(ع) در شام در برابر یزید طغیانگر -که از مصادیق روشن گناه‌کار غیر قابل بازگشت بود. به آن استدلال کرده است، استفاده می‌شود. آن‌جا که مى‌‏فرماید: «تو امروز شادى مى‏‌کنى و چنین می پنداری که چون #فراخنای جهان را بر ما #تنگ کرده‏‌اى و کرانه‌‏هاى آسمان را بر ما بسته‌‏اى و ما را همچون اسیران از این دیار به آن دیار می‌برى، نشانه قدرت تو است، و یا در پیشگاه خدا قدرت و منزلتى دارى و ما را در درگاه او راهى نیست؟! اشتباه می‌کنى، این فرصت و آزادى را خداوند از آن‌رو به تو داده تا پشتت از بار گناه، سنگین گردد و عذاب دردناک در انتظار تو است ... پس اندکى آرام و آهسته باش، آیا سخن خدا را فراموش کرده‏‌اى که فرمود: «آنها که کافر شدند (و راه طغیان را پیمودند) تصوّر نکنند که اگر به آنها مهلت مى‏‌دهیم به سود آنها است، ما به آنها مهلت مى‏‌دهیم که بر گناهانشان بیفزایند و عذاب دردناکی در انتظار آنها است‏».[4] ♻️خلاصه این‌که آیه 178 سوره آل عمران، به سؤال فوق که در ذهن بسیارى وجود دارد، پاسخ می‌‌گوید که چرا جمعى از ستم‌گران و ظالمان این همه غرق نعمت‌اند و مجازات نمى‌‏بینند؟ قرآن می‌فرماید؛ اینها افراد غیر قابل اصلاحى هستند که طبق سنت آفرینش و اصل آزادى اراده و اختیار به حال خود واگذار شده‏‌اند، تا به آخرین مرحله سقوط برسند و مستحق حد اکثر مجازات شوند. ✅البته، از بعضى آیات قرآن، استفاده مى‌‏شود که خداوند گاهى به این‌گونه افراد، نعمت فراوانى می‌دهد و هنگامى که غرق لذت پیروزى و سرور شدند، ناگهان همه چیز را از آنان می‌گیرد، تا حد اکثر شکنجه را در زندگى همین دنیا ببینند؛ زیرا جدا شدن از چنین زندگى مرفهى، بسیار سخت و ناراحت کننده است: 💫 «فَلَمَّا نَسُوا ما ذُکِّرُوا بِهِ فَتَحْنا عَلَیْهِمْ أَبْوابَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ حَتَّى إِذا فَرِحُوا بِما أُوتُوا أَخَذْناهُمْ بَغْتَةً فَإِذا هُمْ مُبْلِسُونَ»؛[5]💫 🍃هنگامى که پندهایى را که به آنها داده شده بود، فراموش کردند درهاى هر خیرى به روى آنان گشودیم تا شاد شوند، ناگهان هر آنچه داده بودیم از آنها بازگرفتیم؛ لذا فوق العاده ناراحت و غمگین شدند.[6] 📚[3]. ر. ک: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‏3، ص 183- 184، دار الکتب الاسلامیة، تهران، 1374ش. [4]. ابن طاووس، على بن موسى، اللهوف على قتلى الطفوف، ترجمه، فهرى، سید احمد، ص 181- 182، جهان، تهران، چاپ اول، 1348ش. [5]. انعام، 44. [6]. ر. ک: تفسیر نمونه، ج ‏3، ص 185. ╔═.🍃.══════╗ @alamatha ╚══════.🍃.═╝