🔻آیت‌الله‌العظمی نوری در مراسم آغاز سال تحصیلی حوزه: 💎 دروس اخلاق در حوزه جدّی گرفته شود 🔹طلاب نیازمند خط مشی خاصی برای خدمت هستند؛ همچون کسانی که به میدان جنگ می‌روند باید با تجهیزات جنگی تمرین کرده و آشنا شوند. 🔹طلاب باید با #اخلاص تمام در حوزه گام بردارند؛ توفیقات الهی نیز با اخلاص ما مرتبط است؛ اگر کسی بخواهد همچون علمای بزرگی چون شیخ طوسی باشد باید مخلص، همت مند و جدی و پرتلاش باشد. 🔹بسیاری از طلاب تحصیلات خوبی دارند ولی نمی توانند یک متن و کتاب بنویسند؛ سخن گفتن و نوشتن نیازمند #ادبیات است و به همین جهت طلاب باید در این زمینه تلاش بیشتری داشته باشند. 🔹 #اخلاق محوری در حوزه‌های علمیه بسیار مهم است؛ همه ما محتاج به معلم و متذکر اخلاق داریم؛ درس اخلاق در حوزه های علمیه بسیار مهم است؛ از مدیران حوزه می خواهیم که در این امر کوشا باشند. 🔹هر هفته باید دروس اخلاق با شکوه از حوزه ما پخش شود تا مردم بدانند که چه اصول اخلاقی را باید رعایت کنند؛ این دروس برای مردم نیز بسیار مهم است. 🔹در حالات عموی مرحوم آیت الله العظمی حجت، مرحوم آیت الله سید حسین کوه کمری، بیان شده که ایشان در یک مسجد، متوجه تدریس بسیار دقیق یک روحانی در گوشه مسجد شد و به همین جهت روز دوم و سوم نیز در درس ایشان شرکت کرد و ایشان را عالمی در سطح عالی یافت، به همین جهت وقتی بر منبر درس رفتند، بیان کرد که یک نفر در این جمع حاضر است که برای استادی از من لایق تر و ماهرتر است و به همین جهت ایشان را در جای خود می نشانم تا ایشان بر ما تدریس کنند و به همین جهت دست شیخ انصاری را گرفت.

📌 متاسفانه مسأله مدرک حوزوی و گرایش به مدارک و عناوین دانشگاهی، به یکی از چالش‌های دو دهه اخیر بدل گشته است. یکی از ریشه‌های این موضوع، عدم حل تناقض مباحث ارزشی -یا ارزش انگاشته‌شده- با واقعیات اجرایی است. 📌 حوزه علمیه از یک سو از اوان طلبگی بر مفاهیمی همچون #اخلاص، درس‌خواندن برای امام زمان(عج) و قبح مدرک و مدرک‌گرایی فراوان تأکید می‌کند؛ در یک کلام، اینگونه القاء می‌شود که فقط مقام ثبوت مهم است و نه اثبات. 📌 از سوی دیگر در همین حوزه علمیه -و به طریق اولی در دانشگاه و ...- در هنگامه‌‌ی استخدام، واسپاری پژوهش، پروژه و... فقط و فقط با همان مقام اثبات کار دارند. حتی بخشنامه اخیر مرکز مدیریت درباره محدودیت موضوع پایان‌نامه سطح ۴، شاهد همین داستان است. 📌 لذا غیر از معدودی از اساتید و فضلا که آینده خود را صرفا در نقشهای سنتی حوزه -نظیر تدریس سطح و خارج- تعریف می‌کنند -که البته بعضا دستیابی به کرسی تدریس نیز علاوه بر توانایی های علمی تابع شرایط فراعلمی نیز شده!- و بخش دیگری که ولو بدون جایگاه خاص حوزوی (به دلایلی که ذکر آنها مجال دیگری مطلبد) نمی‌خواهند یا نمی‌توانند از حوزه علمیه بیرون روند، بخش سوم که از قضا عمدتا افراد ارزنده حوزوی نیز هستند گرایش به تحصیل مدارک، مدارج و عناوین دانشگاهی خواهند داشت. و این یعنی مهاجرت بخش قابل توجهی از نخبگان و فرهیختگان حوزوی به بیرون حوزه، یا به تعبیر علامه جوادی آملی #نهال_فروشی! 📌 به همه اینها روند شکل یافتن #هویت_شغلی و صنفی طلاب در حوزه را نیز باید اضافه نمود که برخلاف مسیر مشخص دیگر صنوف و رشته‌ها، دارای فرایندی طولانی -و در بسیاری مواقع ناتمام- است و همین مسأله می‌تواند از نظر روانشناختی و مباحث اخلاقی و تهذیبی، زمینه‌ساز بحران هویت فردی و حتی دچار شدن به اختلالاتی نظیر افسردگی و مشکلات خانوادگی نیز باشد. رد پای این بحران هویت را می‌توان در ورود طلاب به فعالیت‌های غیرمرتبط با رسالت‌های حوزوی و حتی بعضا مضر به جایگاه روحانیت مشاهده نمود. 📌 امروز تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیرندگان حوزه از جمله شورای عالی و مرکز مدیریت در برابر فرار مغزهای حوزوی به محیط‌های دیگر نظیر دانشگاه مسؤول هستند. لذا خواهشمندیم قبل از آنکه بیش از این دیر شود، راهی برای علاج و حتی تبدیل این تهدید به فرصت، اندیشیده شود.

مثل میمون 🐒 🎙#استاد_قرائتی : آیت الله بهاءالدینی به من فرمودند اگر کل ایران به شما نگاه کنند اما خدا در کار تو نباشد ...! https://eitaa.com/safiran_alavion0313 #اخلاص