همه آهوان صحرا، سر خود نهاده بر کف به امید آن‌که روزی به شکار خواهی آمد...

یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند _فروغی بسطامی

❖ ویژه| دستورالعمل شب ٢٣ ماه رمضان از عارف بالله سید علی قاضی طباطبایی؛ به نقل علامه طهرانی و علامه حسن زاده از علامه طباطبایی، رضوان الله علیهم • مرحوم علامه طهرانی در مطلع انوار، جلد ۲، صفحه ۱۱۴ می‌نویسد: «حضرت آقای طباطبایی -مدّ ظلّه السّامی- نقل فرمودند از مرحوم آیة الحق حاج میرزا علی آقا قاضی -رضوان الله علیه- که ایشان فرمودند: برای من چنین منکشف شده است که: من قال لیلة ثلاث و عشرين من شهر رمضان ساجدا، مأتين و خمسة و عشرين مرة: یا طهر یا طاهر یا طهور یا طیهور یا طیهار، نزلت علیه الملائکه و طهرته تطهیرا» • مرحوم علامه حسن زاده آملی در هزار و یک نکته، نکته ۷۹۲ می‌نویسد: «یکی از مشایخم رضوان الله تعالی علیهم از شیخ خود این دستور را حکایت فرمود که: من قال فی اللیله کج مِن ۱۱۲۲۱۲۱۳/۲۱۴۴۱۶۲۶ بعدد طیهار: یا طهر یا طاهر یا طهور یا طیهور یا طیهار، ساجدا، نزلت علیه الملائکه و طهرته تطهیرا (مجرب جدا). باید به معنی نزول ملائکه توجه داشت». • کانال عارفانه: شیوه دستور چنین است: شب ۲۳ ماه رمضان با وضو سر بر سجده گذاشته و این ذکر را ۲۲۵ بار تکرار نمایید: «یا طُهرُ یا طاهِرُ یا طَهورُ یا طَیهورُ یا طَیهار» @Arefane

گفت نشانی‌ات را از همه می‌گیرم و چیزی از داشته‌هایم را می‌دهم، چون مولانا که سراغ شمس را از هر کسی می‌گرفت و هرکسی چیزکی می‌گفت به نیت گرفتن طلا و زر و خلعت. اطرافیان مولانا می‌گفتند نبخش! تو که می‌دانی دروغ می‌گویند. گفت می‌دانم، اگر راست می‌گفتند که جانم را می‌بخشیدم.

غرض ذکر جناب اویس بود، چند خطی باید نوشت و به قاعده قطره‌ای و اقیانوس... #موقت

کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی نگاه دار دلی را که برده‌ای به نگاهی بحبک...

...کیفر این گناهان آن است که خداوند آنها را گاهی از فیض‌های خود محروم می‌کند، تا جایی که در برخی سال‌ها هلال ماه (شوال) را دو مرتبه می‌بینند و گاهی از نظرشان مخفی می‌شود؛ به طوری که در اول ماه رمضان روزه نمی‌گیرند و در آخر ماه که روز عید بوده (و روزه در آن حرام است) روزه‌ می‌گیرند... _امیرالمومنین-علیه‌السلام-

«خواهش می‌کنم نپرسید!» -علامه طباطبایی

*اللهم العن الجبت والطاغوت یوم الخمیسی به یاد رزیة‌الخمیس

ظاهرِ ماجرا دوات و قلم بود و باطن، درگیری آن‌ها با باطن پیغم‌بر، و بروز این اختلاف با باطن از هم‌چه روزی شروع شد و رسید به آن روز و لیله‌ی قدر _سلام‌الله‌علیها_ و شرح آن‌چه شد...

و بکم یمسک السماء أن تقع علی الارض...

قدر متیقن حکم حلیت است که فرمود «در مذهب ما باده حلال است»، لکن در باب استحباب شاید عده‌ای شنیدند مویز ناشتا و عده‌ای نبیذ ناشتا و حکم به استحباب صبوحی دادند. وگرنه حس صبح‌گاه و ناشتا و صراحی و صبوحی؟ حاشا اگر مستحب نبود.