#اهمیت فاطمیه در کلام فقیه عالیقدر حضرت آیت الله جوادی آملی ▪️ فاطمیه تنها عزاداری نیست، بلکه باید بدانیم که این فاطمیه و اربعین و اینها برای ما مکتب هستند، چرا که اهلبیت عصمت و طهارت، قرآن ناطق اند؛ «فاطمیه»، امامت شناسی، ولایت شناسی، نبوت شناسی، وحی شناسی و فرصتی برای بیان کلمات این بزرگواران است و آخر هم اشک و عزاداری است. ▪️جلال و شکوه این نظام و اصل دین به برکت همین چهارده معصوم هست، این بزرگواران، آدم عادی نیستند، امیرالمومنین علی علیه السلام صریحا می فرماید که قرآن کریم، کتاب صامت است و ما اهلبیت، کتاب الله ناطق هستیم. ▪️ ما یک امام می خواهیم قبل از اینک جامعه و کشور امام بخواهد، ما را چه کسی اداره کند؟ چشم و گوش یا وهم و خیال یا علم و یا عقل اداره کند؟! علم قدرت ندارد که امامت ما را بر عهده بگیرد، از علم کاری ساخته نیست، علم فقط چراغ است نه صراط، اگر می خواهیم آدم شویم با علم نمی شود. تمام توطئه ها و حرفها در برابر انبیاء و تمام اغوای گری ها و بازیهای سیاسی برای علم است، باید دست و پای علم را عقال کرد «و بالعقل یعتقل»؛ این عقل است که میتواند امام جامعه باشد و لذا مرحوم کلینی نیز در آخر مقدمه خود بر کتاب کافی می گوید: «قطب فرهنگی یک ملت، عقل آن ملت است». ▪️آنچه مهم است و اصرار ائمه که عقل محض هستند، این است که اولین چیزی که خداوند خلق کرده، عقل است و آن وجود مبارک پیامبر اکرم است، امام علی علیه السلام که صریحا می فرماید قرآن، کتاب صامت است و من کتاب ناطق، آن حضرت که مرتب می فرمود «سلونی قبل ان تفقدونی» از من سؤال کنيد پيش از آنکه مرا از دست دهيد، زيرا من به راههاى آسمان از راه هاى زمين آشناترم! این بزرگواران فرموده اند که بدون امام نمی شود زندگی کرد و امام شما علم شما نیست بلکه امام شما عقل است، عقلی که « مَا عُبِدَ بِهِ الرَّحْمَنُ وَ اكْتُسِبَ بِهِ الْجِنَان‏». از مصادیق بارز آن، وجود مبارک حضرت زهراء سلام الله علیهاست. ▪️فاطمیه عزاداری تنها نیست ، بلکه باید خطبه آن حضرت تدریس شود و کلمات آن حضرت بیان شود، چرا که این بانو، یک شخص عادی نیست که تنها بگوییم مقدس است و اهل بهشت و اینها، بلکه مرحوم کلینی در کتاب کافی نقل کرده است که مکرر جبرییل خدمت حضرت زهرا می آمد! «إِنَّ فَاطِمَةَ ع مَكَثَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص خَمْسَةً وَ سَبْعِينَ يَوْماً وَ كَانَ دَخَلَهَا حُزْنٌ شَدِيدٌ عَلَى أَبِيهَا وَ كَانَ يَأْتِيهَا جَبْرَئِيلُ ع فَيُحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِيهَا وَ يُطَيِّبُ نَفْسَهَا وَ يُخْبِرُهَا عَنْ أَبِيهَا وَ مَكَانِهِ وَ يُخْبِرُهَا بِمَا يَكُونُ بَعْدَهَا فِي ذُرِّيَّتِهَا وَ كَانَ عَلِيٌّ ع يَكْتُبُ ذَلِكَ»، «کان» مفید استمرار است، مکرر جبرییل می آمد! برای هر پیغمبری جبرییل نمی آید، ولی جبرییل برای عرض تسلیت خدمت حضرت زهرا می آمد. ▪️وجود مبارک فاطمه (سلام الله علیها) آنچه را که از جبرئیل شنیده بود، می فرمود و املا می کرد «وَ كَانَ عَلِيٌّ ع يَكْتُبُ ذَلِكَ»؛ آن وقت املا می کرد و امیرالمؤمنین می نوشت. منبع: بیانات حضرت آیت‌الله جوادی آملی در پایان درس خارج فقه مورخه ۱۴۰۲/۰۹/۰۵