eitaa logo
💠 آل یاسین 💠
1.2هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
2.8هزار ویدیو
93 فایل
روابط عمومی هیئت @ali_rahmani110 ثبت نام ورزش آقایان مسئول هیئت @havadaraneyar220 پاسخ به سوالات شرعی @Abdozahra213135 ---------------------------------------------------------------- هیئت آل یاسین (علیهم السلام)
مشاهده در ایتا
دانلود
✳️ مؤمن از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد 🔻 خدای متعال در توصیف که درهای غیب به رویشان باز شده، می‌فرماید: «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ* الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُون» (بقره، ۲ و ۳) کسی که دارد و غیب را می‌بیند، یکی از اوصافش این است که آنچه را دارد می‌دهد تا به آن غیب برسد، چون می‌داند با از این‌ها می‌تواند به آن حقیقتِ فراتر برسد؛ به عکس، آن‌ها که نگاهشان به است، سعی می‌کنند همه‌ی را کنند. اما دائم امکانات را می‌کند؛ هرچه را به او بدهی، از یک دست می‌گیرد و از دست دیگر می‌دهد. هیچ چیز را نگه نمی‌دارد، چون می‌داند هرچه را ما نگه داریم، فاسد می‌شود، «مَا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ ۖ وَمَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ» (نحل، ۹۶)، همان‌طور که اگر مادر از آن شیری که باید به فرزند بدهد دریغ کند، هم شیر فاسد می‌شود و هم آن شیر، مادر را بیمار می‌کند. آنچه به ما می‌رسد، باید از ما عبور کند اما آن‌ها که خیال می‌کنند دنیا اصل است، سدّ آن می‌شوند. 👤 @aleyasin_channel
💠 غفلت ویرانگر 🔹 می ‌فرماید غافل نباشید مانند یهود و مانند نصارا كه به سرشان آمده است. این لسان در چند جای قرآن كریم است؛ یكی در سوره «حشر» است كه نسبت به همه چه اهل كتاب چه غیر اهل كتاب در آیه نوزدهم فرمود: ﴿وَ لا تَكُونُوا كَالَّذینَ نَسُوا اللّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ﴾؛ مانند كسانی نباشید كه خدا را فراموش كردند و خدا اینها را كیفر داد و آن کیفر این بود كه را از یاد خودشان برد. چنین افرادی به فكر همه چیز هستند مگر به فكر خود؛ به فكر منزل به فكر بدن به فكر شكم به فكر فرش به فكر فرزند به فكر همه هستند مگر به فكر خود؛ خودشان از یادشان رفته است! فرمود: ﴿وَ لا تَكُونُوا كَالَّذینَ نَسُوا اللّهَ فَأَنْساهُمْ أَنْفُسَهُمْ﴾. 🔹 امیر المؤمنین (علیه السلام) بیانی دارد كه می فرماید: «عَجِبْتُ لِمَنْ ینْشُدُ ضَالَّتَهُ وَ قَدْ أَضَلَّ نَفْسَهُ فَلَا یطْلُبُهَا»؛ من در شگفتم كه مردم به دنبال خود می ‌روند كه گمشده را پیدا كنند، در حالی که خودشان را گم كردند ولی نمی‌ روند بگردند و پیدا كنند. اگر كتابی یا قلمی را در جای خود نبینند می ‌فهمند كتابشان گم شد قلمشان گم شد، از این و آن می ‌پرسند تا پیدا كنند؛ ولی سری به جانشان نمی ‌زنند ببینند آیا جانشان در جای خود هست یا نه! اگر در جای خود نبود _ كه جای انسان همان بندگی در برابر حق است _ معلوم می‌ شود خودش را گم كرده است. 🔹 اگر انسان در خود نبود، گم شد، لذا باید به اهل نظر مراجعه كند بگوید آیا مرا پیدا كردید كه مرا به خود من هدایت كنید یا نه؟ من خودم را گم كردم؛ من كه به این مقام رسیدم خودم را گم كردم، من كه در این حدّم خودم را گم كردم، من نمی‌ دانم كه كجایم، تو می ‌دانی كه من كجایم من را به سر جا بیاور! 🔹 هیچ خطری بدتر از نیست، زیرا انسان كه خودش را گم كرد و فراموش كرد هرگز به فكر خود نیست. این خودی كه انسان فراموشش می‌ كند، و الهی است، نه خود حیوانی. درباره همین گروهی كه خدا را فراموش كردند و خدا آنها را از یاد خودشان برد، در برخی آیات می ‌فرماید اینها به فكر هیچ چیز نیستند فقط به فكر خودشان هستند: ﴿أَهَمَّتْهُمْ أَنْفُسُهُمْ﴾. این نفسی كه اینها برای حفظ آن همّت می ‌گمارند، نفس حیوانی است؛ برای اینكه بهتر بپوشند بهتر بنوشند بهتر بخورند بهتر جمع كنند تلاش می ‌كنند؛ این است. آن را فراموش كردند و هرگز به فكر آن نیستد. 📚 سوره مبارکه حدید جلسه 12 🌐 http://news.esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra \ @aleyasin_channel