📜 #متن استاد محمدحسین #رجبی_دوانی #ویژه ایام شهادت امام صادق علیه‌السلام۲ #بخش_دوم 🚦دوران #منصور سخت تر از دوران #معاویه و #یزید 📍اما در سال ۱۳۶ در پی مرگ #أبوالعباس و روی کار آمدن #أبوجعفرعبدالله که بعداً به #منصور معروف شد، دوران سختی برای امام صادق علیه السلام پدید آمد به این معنا که منصور عباسی به شدت بر اولاد پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و علویان سخت گرفت. چرا که او میدانست امامت حق آن ذوات مقدس است و با علم براین مسئله بر امام صادق سلام الله علیه به عنوان بزرگ علویان و چهره برتر علمی و تقوایی آنان و همچنین بر نوادگان #امام_مجتبی علیه السلام بسیار سخت گرفت. 📍 منصور امام صادق علیه السلام را در مضیقه فراوان گذاشت و بارها آن حضرت را به کوفه و بعداً شهر هاشمیه که بعنوان مرکز خلافت عباسیان پیش از بغداد بنا شده بود، احضار می کرد و امام را در تنگنا و فشار قرار می‌داد.با این حال امام در احضارها، مخفیانه با شیعیان و جویندگان دانش #اهل_بیت علیهم‌السلام ارتباط برقرار می کرد و آنها را از دریای بی کران معلومات خود بهره مند می‌فرمود تا اینکه #منصور امام را به #مدینه باز گرداند و تحت مراقبت شدید قرار داد. 📍 به گفته و اعتقاد بسیاری از علمای ما، منصور لعنه‌الله از این عصر به بعد بر علیه امام صادق علیه‌السلام و خاندان پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم چنان خفقان سنگینی اعمال کرد که از نظر فشار و مشکلات و سختی ها می‌توان گفت که از دوران معاویه و یزید هم سخت تر بوده است. 📍لذا دیگر از آن جلسات علمی و ارتباطات امام صادق علیه‌السلام با مردم خبری نیست تا اینکه #منصور لعنه‌الله تصمیم به قتل #امام_صادق گرفت و در چند نوبت اقدام به قتل امام نمود اما موفق نمی‌شد تا اینکه به حاکم مدینه فرمان قتل امام علیه‌السلام را صادر کرد و به قدری کینه و بغض نسبت به امام و امامت داشت که حتی به او فرمان داده بود بعد از اینکه امام از دنیا رفت، داخل خانه امام بریزند و وصیت نامه امام علیه‌السلام را بیابند و وصی آن حضرت که از منظر او جانشین آن امام همام خواهد بود را شناسایی و اعدام کنند. 🔸 این جنایات یعنی شهادت #امام_صادق علیه‌السلام بنابر نقل معروف در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ اتفاق افتاد و آن حضرت روح مقدسش به ملکوت اعلی پیوست. @rajabidavani @alfavayedolkoronaieh🌱

☑️ اگر امام حسن در جنگ با معاویه کشته میشد، دیگر «#شهید» نبود! ▪️ اگر #امام_مجتبی (ع) کشته میشد، امروز از اسلام یا نامی نبود یا اگر نامی بود، شخصیّت اوّل اسلام معاویةبن‌ ابی‌سفیان بود. و شما می‌دانید اسلامی که شخصیّت اوّلش و مرد اوّل یا دوّمش معاویه باشد، یعنی آن اسلامی که شالوده‌اش کاخ سبز است؛ یعنی آن اسلامی که زیربنای فکری و فلسفیِ تبعیض نژادها و تبعیض طبقات و اختلاف طبقاتی است؛ یعنی آن اسلامی که پشتوانه‌ی ظلم است؛ آن اسلامی که پشتوانه‌ی قدرت‌های جبّار و طاغی و غاصب است؛ آن‌چنان اسلامی برای بشریّت باقی میماند. ▪️ و امام مجتبی در آئینه‌ی تاریخ همه‌ی این مطالب را میدید؛ و البته دریغش می‌آمد که #دشمن را بی‌رقیب در این میدان باقی بگذارد؛ دشمن معاویه است، یزیدِ احمق که نیست! دشمن، معاویه‌ی سیّاس است، معاویه‌ی سیاستمدار، پخته، چکیده، تجربه‌کرده، کارآزموده، با آن روشهای عجیبی که او به کار میزند، دشمن، او است. نه یزیدِ جوانِ خامِ ساده‌دل. ▪️ و باز در روزگاری است که هنوز جمعیّت شیعه شکل نگرفته‌اند و مجزّا نشده‌اند از عامّه‌ی مسلمان‌ها به صورت یک گروهی که یک جهت و هدف خاصّی دارد؛ همانطوری که در زمان امام حسین (ع) این‌جور شده بودند. ▪️ ... اگر چنانچه امام حسن با این وضع کشته میشد، دیگر «شهید» نبود. مردی که کشته‌شدنِ او و مرگ او حیات‌بخش نباشد، برای بقای مکتب مفید نباشد، دشمن را جری‌تر کند، میدان را برای او بلامنازع و بلامعارض بگذارد، در اسلام اسم این‌چنین کشته‌شدنی «#شهادت» نیست. شهادت یعنی مرگِ زندگی‌بخش؛ یعنی جان‌دادن و جانی به اجتماع دمیدن؛ نه‌اینکه برود در میدانی کشته بشود و بعد حتّی یک حلقوم باقی نماند که فکر او را و پیام او را به جهانیان برساند. ▪️ و امام حسن وضعش این‌جوری بود و اگر کشته میشد، معاویه میماند و تُرک‌تازی‌های بی‌دریغش و حتّی دشمنی‌اش با پیغمبر! 📖

دو امام مجاهد ؛ گفتار دوّم ؛ ص ۹۸

@khanetolab @alfavayedolkoronaieh🌱