#نسخه_خوانی طغا تیمور خان بن ارپاخان که از اولاد چنگیزی بود، این قطعه را به خواجه یحیی کرائی که از [سران] سربداران بود نوشته ارسال داشت. الحق که خواجه، شجاعِ زمانه و شیعه مذهب بود. گردن بِنِهْ جفای زمان را و سر مکش کار بزرگ را نتوان داشت مختصر سیمرغ‌وار چون نتوان کرد قصد قاف چون صعوه خرد باش [و] فروگیر بال و پَر بیرون کن از دماغ، خیالِ محال را تا در سرت نرود صدهزار سر خواجه در جواب خان این قطعه را موزون کرده به خان مشارٌالیه فرستاد: گردن چرا نَهیم جفای زمانه را؟ راضی چرا شویم به هر کار مختصر؟ دریا و کوه را بگذاریم و بگذریم سیمرغ‌وار زیر پَر آریم بحر و بَر یا بر مراد، بر سر گردون نهیم پای یا مَردوار بر سَرِ همّت نهیم سَر ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸 شاعران: #طغا_تیمورخان و #خواجه_یحیی_کرابی 📙از یک نسخۀ خطی مجلس؛ تاریخ کتابت: اواخر قرن 13 ق @manuscript_ir @alfavayedolkoronaieh🌱