سیره فرزانگان:
چقدر این آدم عاشق علم بود!
رسیدن به مراتب عالی به این آسانی نیست؛ چه مراتب بالای اخلاقی و عرفانی باشد، چه مراتب بالای علمی و فقهی و اصولی باشد. من دو نمونه برای شما عرض می‌کنم که هردو برای ما ملموس است. مرحوم استاد بزرگ ما آیت الله بروجردی می‌فرمودند:
من در مدرسه صدر مشغول مطالعه بودم بعد از نماز مغرب و عشاء، مسئله ترتب را بحث می‌کردم. همه شب می‌نوشتم و پاک می‌کردم. هیچ رنج مطالعه را درک نمی‌کردم. یک مرتبه دیدم صدای الله اکبر بلند شد.
چقدر این آدم باید عاشق علم باشد که از اول شب تا آخر، بحث کند و بنویسد و بررسی کند و رنج مطالعه را درک نکند. این است که ایشان را به آن مقام عالی از علم و فقاهت رساند که درواقع کم نظیر بود.
سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از:
کانال آیت الله العظمی سبحانی در تلگرام، ۱۴۰۲/۵/۱۴
نمونه دوم از استاد دیگرمان حضرت امام. من از ایشان سئوال کردم:
تابستان کجا تشریف داشتید؟ فرمودند:
محلات بودم. گفتم: برنامه جنابعالی چه بود؟ گفتند: برنامه‌ام این بود که ساعت ۶ صبح قالیچه‌ای در حیاط می‌انداختم، کتاب‌ها و نوشته‌ها را می‌آوردم مطالعه می‌کردم. خسته که می‌شدم، شروع می‌کردم به نوشتن درس‌هایی که گفته‌ام. تا ظهر. این که انسان ۶ ساعت مطالعه کند و خسته هم نباشد، فقط عاشق علم می‌تواند به این جا برسد.
«و من طلب العُلی سحر اللیالی»
سیره فرزانگان، عبدالحسن بزرگمهرنیا، نشر سامان دانش، به نقل از:
کانال آیت الله العظمی سبحانی در تلگرام.
@sirefarzanegan
@alfavayedolkoronaieh🌱
