eitaa logo
الفقه و الاصول
1.2هزار دنبال‌کننده
350 عکس
28 ویدیو
224 فایل
با ارائه #تحقیقات_فقهی_اصولی_رجالی با دغدغه #فقه_حکومت با نظری به #فلسفه_اصول ✍️مدرس_پژوهشگر فقه و اصول؛ محمد متقیان تبریزی ♨️مطالب این کانال تولیدی است، لطفاً با #لینک نقل کنید. مسیر گفتگو؛ @mmsaleh_313
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ کتاب المضاربة ✳ آیة الله شبیری زنجانی(دام عزه) ▫راه‌های اثبات ربح برای عامل در مضاربه 1⃣ در فرضی که طرفین، شراکت عامل در ربح را شرط نکرده‌اند، آقای خویی می‌فرماید که عامل در ربح شریک نمی‌باشد، زیرا شراکت عامل در ربح، نیازمند دو امر است؛ نخست مالک می‌بایست مالکیت عامل نسبت به ربح را جعل کند؛ سپس شارع نیز آن جعل را امضاء کند. بنابر فرض، مالک به شراکت عامل اشاره نکرده و امضاء شارع نیز وجود ندارد، بنابراین عدم شراکت عامل در ربح علی‌القاعده می‌باشد. 2⃣ به نظر ما، برای تکمیل اثبات عدم شراکت عامل، در فرضی که طرفین، شراکت عامل در ربح را شرط نکرده‌اند، علاوه بر نفی دو امری که آقای خوئی ذکر کرده ، امر دیگری نیز باید نفی شود. در تبیین این امر باید گفت که اگر دو نفر که در مالی شریک هستند، با آن معامله‌ای انجام دهند، در سود حاصل از معامله شریک هستند. در فرض مورد بحث نیز ممکن است کسی ادعا کند بنای عقلا بر شراکت عامل در سود می‌باشد؛ زیرا مال مالک، و عمل عامل، هر دو در تحقق سود دخیل بوده‌اند. لذا اگرچه مالک، در هنگام قرارداد، شراکت عامل در سود را جعل نکرده است اما وجود بنای عقلا، بر سهیم دانستن عامل در سود، در این فرض، برای ثبوت شراکت او در سود، کافی می‌باشد. بنابراین برای اثبات عدم شراکت عامل در سود، در این فرض باید علاوه بر نفی دو امری که آقای خوئی ذکر کرده، این امر نیز نفی شده و گفته شود بنای عقلا وجود ندارد یا اگر وجود دارد، تسالم بر عدم ثبوت شراکت در چنین مواردی است. 🔹 جلسه سوم درس خارج مضاربه؛ ۳۰/ ۹/ ۹۴ @alfigh_alosul