🔷 ياران امام حسين (ع) يكى يكى پيش مى‌آمدند و مى جنگيدند و كُشته مى‌شدند تا آن كه جز خانواده اش كسى با حسين عليه السلام نماند. آن گاه پسرش على اكبر قدم به ميدان نهاد. او از زيباروى ترينِ مردمان و آن هنگام هجده ساله بود. او به دشمن حمله بُرد و چنين خواند: "من على پسر حسين بن على ام به خانه خدا سوگند كه ما به پيامبر صلى الله عليه و آله نزديك تريم. و به خدا سوگند كه پسر بى نَسَب (ابن زياد) نمى‌تواند بر ما حكم براند. با شمشير مى‌زنم و از پدرم حمايت مى كنم" 🔹على اكبر عليه السلام مانند بار اوّل، بر دشمن حمله بُرد كه مُرّة بن مُنقِذ راه را بر او گرفت و نيزه اى به او زد و بر زمينش انداخت. سپاهيان، گِردش را گرفتند و او را با شمشيرهايشان تكّه تكّه كردند. ▪︎امام حسين عليه السلام به بالاى سر او آمد و ايستاد و فرمود: «خداوند بكُشد كسانى را كه تو را كُشتند اى پسر عزيزم ! چه گستاخ بودند در برابر خداى رحمان و بر هتك حرمت پيامبر!» . سپس اشك از چشمانش روان شد و فرمود : «دنياى پس از تو ويران باد !». زينب عليهاالسلام خواهر امام حسين عليه السلام به شتاب بيرون دويد و ندا داد: "اى برادرم و فرزند برادرم!" •| منبع: کتاب الإرشاد شيخ مفيد، جلد ٢، صفحه ١٠٦ |• #روزشمار_محرم #روز_هشتم #شبه_پیغمبر #دانه‌های_تسبیح_پراکنده #محرم١٤٤٦ هیئت دانشجویی الهادی علیه السلام @alhadi_sbu