🛑امام حسین علیه السلام هنگامى که با فاجعه‌ی از دست دادن یارانش روبه‌رو شد و جز او و زنان و کودکان و فرزند بیمارش کسى نماند؛ ندا داد: «آیا مدافعى هست که از حرم پیامبر خدا صلى الله علیه و آله وسلم دفاع کند؟آیا یاورى هست که به خاطر پاداش خدا، به ما کمک کند ؟» 🔺صداى زنان به ناله بلند شد. امام حسین (ع) به جلوى درِ خیمه آمد و گفت: «على، کودک خردسال را، به من بدهید تا با او خداحافظى کنم». کودک را به او دادند. امام او را مى‌بوسید و مى‌گفت: «واى بر این مردم که طرفِ دعوایشان، جدّ توست!». 🔻همان هنگام که کودک در دامان امام حسین (ع) بود؛ حَرمَلة بن کاهِل اسدى، تیرى به سوى او پرتاب کرد و او را در دامان ایشان ذبح کرد. امام حسین علیه السلام، خون او را گرفت تا آن که کفِ دستش پُر شد. سپس، آن را به سوى آسمان پاشید. ▪︎سپس، امام حسین علیه السلام از اسبش فرود آمد و با دسته شمشیرش، چاله‌اى براى او کنْد و او را به خونش آمیخته کرد و به خاک سپرد و بر او درود فرستاد. •|مقتل خوارزمی، جلد 2، صفحه 32|• #روزشمار_محرم #روز_هفتم #سرباز_شش‌ماهه #بای_ذنب_قتلت #محرم١٤٤٦ هیئت دانشجویی الهادی علیه السلام @alhadi_sbu