1- قصد ورود به ازدواج: شخص باید خودش با اختیار خودش و بدون فشارهای بیرونی تصمیم به ازدواج گرفته باشه، مثلا اینطور نباشه که از طرف خانواده یا دیگران مجبور به تصمیم گیری شده باشه، مثلا خانواده نگن ما با حسن آقا رودروایسی داریم، بچش هم که یه دسته گلیه واسه خودش پس قبول کن 😄😄 یا مثلا آقا پسر یه رابطه ای با دختر خانم گرفته، و بدون مسئولیت پذیری و پذیرش وظایف زندگی مشترک، صرفا به خاطر وجود آن رابطه و فشاری که از طرف رابطه بهش وارد میشه تصمیم به ازدواج گرفته.

2- وجود تمایل به فرد معرفی شده: گاهی وقتها افراد به خاطر اینکه فلان شخص یه سری امتیازاتی داره، فرد مورد نظر را قبول میکنه، مثلا طرف یه موقعیت اجتماعی خاصی داره، مثلا استاد دانشگاهه، یا باباش کارخونه داره، صرفا به خاطر اینجور چیزا و بدون هیچ تمایلی به خوده شخص و افکار و ویژگی هاش قبول میکنه که با وی ازدواج کنه. یا مثلا به خاطر دلرحمی بعضیا ازدواج میکنند، مثلا طرف معلوله، این دختر خانم هم خیلی دل نازک و عاطفیه، دلش رحم میاد و قبول میکنه.

3- شخص باید سلامت روانی داشته باشد: مثلا دارای افسردگی شدید نباشه، پرخاشگری انفجاری نداشته باشه، بد بین و شکاک نباشه و... این یه بخشیش با شناخت انسان از خودش حاصل میشه و یه بخشیش با مشاوره رفتن و صحبت با یک مشاور قوی حاصل میشه، ان شاء الله در آینده بیشتر در این باره صحبت می کنیم. مثلا طرف اینطوری نباشه 👇👇👇

4- موافقت، همراهی، پشتیبانی خانواده: این ویژگی یا باید وجود داشته باشد یا ایجاد بشه. چون اگه خانواده همراه نباشن، خیلی کار سخت میشه، چه تو تهیه وسایل و مقدمات ازدواج، چه در اتفاقاتی که در این فرایند قراره بیوفته و... خلاصه از اهمیت بسیار زیادی برخورداره.

6- بحث در باره بررسی کفویت که بحث مفصلی هم هست ان شاء الله اگه توفیق شد شب های آینده در خدمتتون خواهیم بود.