eitaa logo
الحقنی بالصالحین«یرتجی»
2.7هزار دنبال‌کننده
18.5هزار عکس
8.6هزار ویدیو
233 فایل
انس با شهداء برای همنشینی با امام زمان«ع» ومرافقةالشهداء من خلصائک اَللّهُمَّ ارْزُقْنا تَوْفِیقَ الشَّهادَةِ فِی سَبِیلِکَ تَحْتَ رایَةِ وَلِیِّکَ الْمَهْدِیّ(عجل الله) السلام علیک یا من بزیارته ثواب زیارت سیدالشهداء یرتجی
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴#مطلب_خواندنى بخشی از دست‌نوشته‌های شهيد مدافع حرم نويد صفرى در مورد «مراقبت و محاسبه نفس» شرايط «#مراقبه» سخت است. اين‌كه مراقب باشيم #دروغ نگوييم، #غيبت نكنيم، #ناسزا نگوييم، خلاصه فعل بد و #حرام انجام ندهيم، درست است، همه اينها صحيح است و بايد ترك آنها گفت. اما چه مى‌شود كه گاهى حالى #خوش و گاهى حالى #ناخوش داريم يا حالات عالى پس از #زيارات يا جلسات #موعظه كم‌كم و به مرور زمان از بين مى‌رود، حتى با اين‌كه به خود #قول مى‌دهيم كه «مراقبه» داشته باشيم و همين كار را مى‌كنيم اما پس از مدتى مى‌بينيم كه همان انسان #سابق هستيم. به نظر من اين موضوع برمى‌گردد كه ما «#مراقبه» انجام مى‌دهيم اما «#محاسبه» نه. يعنى وقتى #ناخودآگاه اشتباهى از ما سر مى‌زند يا غيبتى را مى‌شنويم، #بى‌تفاوت از او مى‌گذريم و «#استغفار» نمى‌كنيم و حساب نمى‌كنيم كه بابت اين #اشتباه بايد چه كنيم. مثلاً اگر فكرمان جايى رفت كه نبايد برود به خودمان قول بدهيم بابت بابت هر #پرواز بى‌موردِ مرغ دل، شب هنگام موقع #خواب، در اوج مستى خواب ١٠٠ #صلوات بفرستيم تا «#جبران» مافات شود، ان‌شاءالله
این رسم ما نبود که ز باران جدا شویم در هجوم بی صدا شویم این ما نبود که در راه ما بین تک و تنها شویم آن روزها که به سینه بود نبود که شما شویم تا همچو رها شوید ما که همنفس ها شویم ای می شد از لبتان زنیم تا و هم نفس شویم رفتید به حال شما کنید شاید که با دوا شویم ما را به قافله ی برسان
سردار شهید علی خوش لفظ از نیروهای اطلاعات و عملیات لشکر 32 انصار الحسین (ع) استان همدان هشتم آبان ماه سال 1343 در محله کمال آباد همدان و در خانواده ای مذهبی و انقلابی به دنیا آمد. پدرش آقا اسدالله راننده کامیون بود و از این طریق روزی حلال کسب می کرد. سال های کودکی را در کنار بازی های کودکانه، در جلسات قرآن و هیات های مذهبی سپری کرد تا از همان کودکی روح و جانش با مکتب اهل بیت جلایی دوچندان گیرد. سال های درس و مدرسه را با شعار های انقلابی و شرکت در راهپیمایی ها و فعالیت های مبارزاتی علیه رژیم پهلوی پشت سر گذاشت و یکی از نوجوان های فعال روزهای انقلاب بود که با دوستان و هم محله ای های خود در راه پیروزی انقلاب گام برداشتند. در وقایع مهم انقلاب در همدان از جمله حماسه 30 مهر دانش آموزان همدان در سال 1357 که منجر به شهادت تعدادی از انقلابیون همدان شد، مراسم انقلابی تشییع پیکر مطهر آیت الله ملاعلی معصومی همدانی، واقعه جلوگیری از حرکت تانک های نظامی از کرمانشاه به تهران و راهپیمایی یکصد هزار نفری همدان حضور داشت و توزیع اعلامیه در مدارس و پایین کشیدن عکس شاه از سر در کلاس های درس، فعالیت روزانه او و دوستانش شده بود. با آغاز جنگ تحمیلی و پس از سال ها خدمت به محرومین و مستضعفین در گروه های جهادی و مردمی، با وجود اینکه به دلیل سن کم، بارها از حضورش در جبهه ممانعت شده بود، درس و مدرسه را رها کرد و به عنوان نیروی داوطلب بسیجی روانه جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در مناطق عملیاتی حضور یافت. در اولین اعزام، روانه جبهه های غرب شد و در مناطق عملیاتی مریوان خدمت کرد. از همان ابتدا با سردارانی چون حاج احمد متوسلیان، علی چیت سازیان، علی شاه حسینی، حبیب مظاهری، علیرضا ناهیدی، رضا چراغی، حسین قجه ای، احمد بابایی، حاج حسین همدانی، اسماعیل شکری موحد، جعفر مظاهری، علیرضا حاجی بابابی و محمود شهبازی آشنا شد و تحت تاثیر مرام و روحیه شهادت طلبی و ایثارگری آنها قرار گرفت. برای اولین بار در مناطق عملیاتی سر پل ذهاب به نیروهای اطلاعات و عملیات و شناسایی پیوست و پس از مدت کوتاهی به یکی از نیروهای زبده این واحد تبدیل شد به طوری که در عملیات قراویز و در کنار سردار شهید حبیب مظاهری، مسئولیت هدایت نیروهای همدانی را به عهده داشت. در سال های دفاع مقدس دلاورانه در مسئولیت های مختلف ایفای نقش کرد و در گمنامی تمام، حماسه ها از خود بر جای گذاشت. بارها و بارها مجروح و زخمی شد اما مصمم تر از قبل حتی پیش از اینکه زخم هایش التیام یابد دوباره در جبهه ها حاضر می شد. به گفته دوستانش دوازده بار به صورت جدی مجروح شد که راهی جز بستری در بیمارستان نداشت و حتی به شدت مورد حمله شیمیایی قرار گرفت اما تا آرین روزهای جنگ همچنان دلاورانه ایستاد و از اسلام و انقلاب و میهن خویش دفاع کرد. سال های پس از جنگ را با درد و رنج بسیار سپری کرد و در این سال ها، همسر فداکار و دو فرزند بزرگوارش دردهایش را التیام می بخشیدند و در کنار دوستان و رزمندگان همدان، سنگ صبور سال های بی قراری و جدایی علی خوش لفظ از یاران و همرزمانش بودند. کتاب زندگی نامه این شهید بزرگوار به همت همرزمش حمید حسام با نام "وقتی مهتاب گم شد"به زیبایی به رشته تحریر درآمد و مورد توجه و عنایت ویژه مقام معظم رهبری قرار گرفت. مقام معظم رهبری در دیدار با این شهید او را اسوه صبر و استقامت و افتخار بچه های همدان برشمرد . علی لفظ پس از سال ها تحمل درد و رنج ناشی از مجروحیت و صبر در برابر دوری یاران و دوستان، آذر ماه سال 1396 آسمانی شد و به کاروان عظیم شهدا پیوست . یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.