اقسام احاديث رواج يافته‏ در کلام امیرالمومنین(ع): احاديثى كه در دسترس مردم قرار دارد، هم حق است هم باطل، هم راست هم دروغ، هم ناسخ هم منسوخ، هم عام هم خاص، هم محكم هم متشابه، هم احاديثى كه بدرستى ضبط گرديده و هم احاديثى كه با ظن و گمان روايت شده. در روزگار پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنقدر دروغ به آن حضرت نسبت داده شد كه ايستاد و خطابه ايراد كرد و فرمود: «هر كس از روى عمد به من دروغ نسبت دهد جايگاه او پر از آتش است» بدانید؛ افرادى كه حديث نقل مى‏كنند چهار دسته‏اند، كه پنجمى ندارد. اول- منافقان نفوذى‏ نخست منافقى كه تظاهر به ايمان مى‏كند، و نقاب اسلام بر چهره دارد، نه از گناه مى‏ترسد و نه از آن دورى مى‏جويد و از روى عمد دروغ به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نسبت مى‏دهد. اگر مردم مى‏دانستند كه او منافق دروغگو است، از او نمى‏پذيرفتند و گفتار دروغين او را تصديق نمى‏كردند، اما با ناآگاهى مى‏گويند او از اصحاب پيامبر است، رسول خدا را ديده و از او حديث شنيده، و از او گرفته است، پس حديث دروغين او را قبول مى‏كنند. در صورتى كه خدا تو را از منافقين آنگونه كه لازم بود آگاهاند، و وصف آنان را براى تو بيان داشت. آنان پس از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم باقى ماندند و به پيشوايان گمراهى و دعوت كنندگان به آتش با دروغ و تهمت نزديك شده پس به آنان ولايت و حكومت بخشيدند، و بر گردن مردم سوار گرديدند، و به وسيله آنان به دنيا رسيدند، همانا مردم هم با سلاطين و دنيا هستند، مگر آن كس كه خدا او را حفظ كند، اين يكى از آنچه ار گروه است. دوم- اشتباه كار دوم كسى كه از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم چيزى را به اشتباه شنيده، امّا سخن آن حضرت را درست حفظ نكرده است، و با توهّم چيزى را گرفته، امّا از روى عمد دروغ نمى‏گويد، آنچه در اختيار دارد روايت كرده و به آن عمل مى‏كند و مى‏گويد من از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آن را شنيده‏ام. اگر مسلمانان بدانند كه او اشتباه كرده، و غير واقعى پنداشته، از او نمى‏پذيرفتند، خودش هم اگر آگاهى مى‏يافت كه اشتباه كرده آن را رها مى‏كرد. سوّم- ناآگاهانى كه حديث شناس نيست شخصى كه شنيد پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به چيزى امر فرمود (امّا) سپس از آن نهى كرد و او نمى‏داند، يا شنيد كه چيزى را نهى كرد، سپس به آن امر فرمود و او آگاهى ندارد، پس نسخ شده را حفظ كرد ولى ناسخ را نمى‏داند. اگر بداند كه حديث او منسوخ است تركش مى‏كند، و اگر مسلمانان نيز مى‏دانستند روايت او نسخ شده، آن را ترك مى‏كردند. چهارم- حافظان راست گفتار دسته چهارم، آن كه نه به خدا دروغ مى‏بندد و نه به پيامبرش دروغ نسبت مى‏دهد. دروغ را از ترس خدا، و حرمت نگهداشتن از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم دشمن دارد. در آنچه از پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم شنيده اشتباه نكرده، بلكه آن را با تمام جوانبش حفظ كرده است، و آن چنان كه شنيده بدون كم و كاست نقل مى‏كند. پس او ناسخ را دانسته و به آن عمل كرده، و منسوخ را فهميده و از آن دورى جسته، خاص و عام، محكم و متشابه، را شناخته، هر كدام را در جاى خويش قرار داده است. نهج البلاغة / خطبه ۲۱۰ @ali_m_hoshyar

شناخت امام زمان عَنِ اَلْفُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى: «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُنٰاسٍ بِإِمٰامِهِمْ » فَقَالَ يَا فُضَيْلُ اِعْرِفْ إِمَامَكَ فَإِنَّكَ إِذَا عَرَفْتَ إِمَامَكَ لَمْ يَضُرَّكَ تَقَدَّمَ هَذَا اَلْأَمْرُ أَوْ تَأَخَّرَ وَ مَنْ عَرَفَ إِمَامَهُ ثُمَّ مَاتَ قَبْلَ أَنْ يَقُومَ صَاحِبُ هَذَا اَلْأَمْرِ كَانَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ كَانَ قَاعِداً فِي عَسْكَرِهِ لاَ بَلْ بِمَنْزِلَةِ مَنْ قَعَدَ تَحْتَ لِوَائِهِ قَالَ وَ قَالَ بَعْضُ أَصْحَابِهِ بِمَنْزِلَةِ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فـضـيـل بـن يـسـار گـويـد: از امـام صـادق عـليـه السـلام دربـاره قـول خـدايـتـعـالى (روزيـكـه هـر دسته از مردم را بامامشان مى خوانيم 71 سوره 17 ـ) پـرسـيـدم. فـرمود: اى فضيل! امامت را بشناس، زيرا هرگاه امامت را شناختى، تقدم يا تاءخر اين امر به تو زيان نرساند، كسيكه امامش را بشناسد و پيش از قيام صاحب الامر بميرد، مانند كسى است كه در لشكر آنحضرت بوده است، نه! بلكه مانند كسيكه زير پرچم آنحضرت نـشـسـتـه بـاشد. بعضی اصحاب حضرت در این بخش روایت گفتنه اند که امام فرمود: بلکه چنین شخصی مانند كسى است كه در ركاب رسولخدا صلى اللّه عليه وآله شهيد شده باشد. كافى، ج۲، ص۱۹۷. @ali_m_hoshyar

روایت و درایت شیخ مفید(ره) میگوید: «اهل حدیث؛ صاحبان نظر و اهل بازرسی نبودند تا در آنچه روایت می کنند، بیاندیشند و درست و نادرست را جدا کنند و از همین رو، اخبارشان مختلف و مخلوط است. اصحاب حدیث، از راه نظر و استدلال کردن در اخبار، روی برتافتند و تنها به همین اکتفا کردند که آنچه را دیگران شنیده بودند را باز گویند. و در این مساله به تقلید پرداختند و از اندیشیدن و تامل کردن خودداری کردند، درحالیکه شناختن اخبار درست از نادرست، میسر نمیشود، مگر از طریق نظر کردن در اصول و اتکا به نظر و استدلال، چرا که تنها از این طریق می توان دریافت که آنچه نقل شده، درست است. المسائل السرَویه، ص۷۳. @ali_m_hoshyar

هوش مصنوعی/ عبور از مرحله کتابخوانی ✍علی محمدی هوشیار کم حوصلگی نسل جدید از مطالعه کتاب و علاقه آنان به گستردگی دایره دانسته ها از سویی دیگر؛ آنان را به دریافت روش های کپسولی هدایت نموده است. یکی از این روش ها، مراجعه به هوش مصنوعی است که در کسری از ثانیه، پاسخ سوالات جوانان را به صورت دسته بندی شده و دقیق ارائه میدهد. اما هیچ تضمینی بر این نیست که پاسخ های داده شده به آنان، پاسخ صحیح و غیر مهندسی باشد. بلکه ممکن است در بسیاری از سوالات مربوط به باورهای اعتقادی و سیاسی، با پاسخ هایی غیر واقعی و هدفمند مواجه شده و آنان را نسبت به باورهای پیشین خود پُر سوال تر و متعجب تر نماید. شاید یکی از راه های برون رفت از این مسأله، تولید ربات شخصیت های علمی و سیاسی متعهد و متدین باشد که با حضور جدی و رایگان آنها در کتابخانه های عمومی، بخشی از نیازهای مطالعاتی جوانان تأمین شود. نسل جدید، نسل گفتگو است و او هرگز این امکان را در کتابخوانی نخواهد یافت، اما حضور ربات شخصیت هایی همچون علامه حلی و شیخ مفید و دانشمندان سایر علوم در کتابخانه های کشور، علاوه بر پاسخ به سوالات پژوهشگران به صورت گفتگو محور، فضای فکری و معرفتی شخصیت ها را تحلیل کرده و سخنان تازه ای را طبق مبانی آنان مطرح خواهد کرد. حتی این ربات ها، بهترین ابزار مبارزه با #فرقه های انحرافی در سطح کشور خواهد بود که امکان مشاوره اعتقادی را برای جوانان فراهم می نماید. @ali_m_hoshyar

شهادت قسمت ما میشد ای کاش... @ali_m_hoshyar

همانندی ✍ علی محمدی هوشیار مخالفت ها و موافقت ها، تماما در مقوله «همانندی» ریشه دارند و اساسا هیچ پیوندی بدون دریافت مولفه های همانندی صورت نمیگیرد. در مقوله همانندی چهار مولفه باید حضور جدی داشته باشند: ۱. مناسبت ۲. مشاکله ۳. هم گونی ۴. هم حسی و چنانچه این چهار مولفه نباشند، مذاکره، گفتگو، مشاوره، مفاهمه و هر آنچه می خواهد ما را بر سر یک میز بنشاند بی نتیجه خواهد ماند. به عنوان نمونه؛ علت مخالفت با فرقه نیز این می باشد که با ما همانندی ندارد و آنان نیز همین دریافت را درباره ما دارند. با این حساب، انگیزه ای برای نزدیک شدن و امیدی برای گفتگو با مخالفین اعتقادی بر جای نمی ماند. البته تاریخ گویای برخی پیوندها یا استبصارها بوده است اما عموما در این جنس از مذاکراتی که به نتیجه رسیده اند، باید به سراغ «قدرت»(نیروی اجتماعی) رفت و نقش آن را در این بین جُست. به عبارتی نتایج حاصله از تفاهم های بدون همانندی، مدیون قدرت است که میتواند بر هر دو طرف مذاکره، یا به صورت یکطرفه از سوی یکی بر دیگری موثر واقع شود. بدیهی است که چنین نتیجه ای موقتی بوده و در بلند مدت و در زمان خاص خود، به جدایی و جدال روی خواهد آورد. من این را یکی از معضلات مواجهه با فرق انحرافی میدانم و باید چاره ای برای آن اندیشید. @ali_m_hoshyar

ایدئولوژی های تشدیدی ایدئولوژی های تشدیدی؛ گروهی از ایدئولوژی ها هستند که از فرهنگ منحرف شده و اغلب به شکل هویت ملی، نژادی یا دینی بیان می شوند. این ایدئولوژی ها معمولا به ترویج تفکر های تبعیض آمیز، تروریسم، خشونت و افراط گرایی می پردازند. افرادی که به این نوع ایدئولوژی ها پایبند هستند، اغلب به عنوان افراد تشدیدی شناخته می شوند و ممکن است به فعالیت های تروریستی و خشونت آمیز دیگر دست بزنند.

#حدیث امام حسین علیه السلام درباره امام مهدی علیه السلام فرمود: أَوْسَعُکُمْ کَهْفاً وَ أَکْثَرُکُمْ عِلْماً وَ أَوْصَلُکُمْ رَحِماً؛ پناه دهندگی اش از همه فراگیرتر، علم او از همه فزون تر وصله رحمش از همه بهتر و بیشتر است. غیبت نعمانی، ص۲۱۴ @ali_m_hoshyar

#حدیث امام جواد علیه السلام فرمودند: اِنَّ القائِمَ مِنّا هُو المَهدیُّ الَّذی یَجِبُ اَن یُنتَظَرَ فی غَیبَتِهِ وَ یُطاعَ فی ظُهُورِهِ وَ هُوَ اَلثَّالِثُ مِنْ وُلْدِي همانا قائم ما همان «مهدی» است که باید در دوران غیبتش ‌انتظارش را کشید و در هنگام ظهورش اطاعتش کرد و او سومین از فرزندان من است. کمال الدين و تمام النعمة ج ۲، ص ۳۷۷. @ali_m_hoshyar

تصاویر تازه منتشر شده از دیدار شهید صفی الدین با مقام معظم رهبری

حفره های حاکمیت ✍ علی محمدی هوشیار فرقه ها با ایجاد حفره فرهنگی و اجتماعی در تلاش اند تا موجودیت حاکمیت را به چالش بکشند. آنان به صورت کاملا سازمان یافته و با هدف تبدیل باور و فرهنگِ بخشی از طبقه ها و اقشار مردمی، امنیت ملی را تهدید می کنند. این حفره ها در بیانی ساده توانایی آن را دارند تا حکومت ها یا باورهای حاکم بر جامعه را بلعیده و روند فروپاشی حاکمیت ها را سرعت دهند. در این بین، مطالعه فرقه ها به مثابه جنبش های سیاسی و توجه به آسیب های آن در مقام حفره فرهنگی و اجتماعیِ مؤثر، از میزان تهدیدات فرقه خواهد کاست. البته سویه این متن، الزام و هدایت نوع و ابزارهای مواجهه به سمت برخورد امنیتی و قضائی نیست، بلکه قصد توجه بخشی مسولین به ماهیت فرقه و آسیب های سیاسی آن را دارد. @ali_m_hoshyar