داستان شیب تند و‌ قله ۴ 🔺فقط برگردید به چند سال پیش و فضای گفتمانی که برامون پدید آورده بودن. احساس ناامیدی و انسداد و شکست و در خانه نشستن و رای ندادن و چه و چه... یادتون که نرفته. برای اینکه متوجه بشید داره چه اتفاقی میافته حالا دقت کنید به سخنان جبهه مقابلتون از متفکرین تا لمپنهاشون. ببینید ورق چطور داره برمیگرده. 🔺فارغ از مبانی و چارچوبهای تحلیلی آدمها جمع بندی آنها از شرایط مهم است. چون توصیفی از صحنه دارند که آن را لازم داریم. جمع بندی که با وجود همین چارچوبهای تحلیلی پیش از این وجود نداشت. 🔺مصطفی ملکیان در گفتگو با مدرسه آزادفکری میگوید: «نسبت به سال ۵۷ اوضاع مردم به علت تلاش خود مردم بهتر شده. ما از بس در فضا بوده ایم متوجه نشده ایم چه مقدار امیدواری هایمان را افزایش داده ایم....با همین امید جلو برویم ده سال دیگر بهتر از الانیم» ملکیان حالا سعی میکند جهت این حرکت پر امید را به سمت غرب و آویزان غرب شدن تحلیل کند. مهم نیست شما شاید هزار و یک اشکال به زمینه های تحلیل او داشته باشید، مهم واقعیتی است که او دیگر نمیتواند انکار کند. 🔺حالا نگاه کنید به مصاحبه روزنامه شرق با سعید لیلاز. او میگوید: «روشنفکری در ایران بیشتر به سلبریتی بودن شبیه است تا روشنفکر بودن و نخبگی. یعنی دنبال مرید جمع کردن و فالور جمع کردن و لایک خوردن و لایک گرفتن است. دنبال کشف حقیقت نیست....من رفتم پژوهش کردم متوجه شدم ما شهریور ۱۴۰۰ از رکورد تاریخی بالاترین عدد تولید ناخالص داخلی ایران در سال ۹۶ عبور کردیم....الان میزان ساختمان سازی در منطقه ۲۲ اندازه کل دوبی است....ده تا موسسه کاملا مستقل از حاکمیت داریم نگاه کنید به شرق و دنیای اقتصاد و مردمسالاری و....آینده ایران به سمت توازن است...تمرکز دولتها از نفت کاسته و به ناچار بر مالیات افزوده خواهد شد و این یعنی توازن طبقاتی یعنی دموکراسی... من به لحاظ مادی به آینده ایران خیلی امیدوار هستم و امکان سرنگونی ساختار سیاسی وجود ندارد. امکان بروز ناآرامی ها هم بسیار ضعیف است به خاطر اینکه ما یک طبقه متوسط بسیار نیرومند در ایران داریم» 🔺از پشت سر هم قرار گرفتن این موضع گیری ها نتایج مهمی میتوان گرفت. صبر کنید. موضع احمدزیدآبادی را هم لابد شنیدید با خبر فوری. او میگوید: «من از سال 66 وارد مطبوعات ايران شدم. در تمام اين دوران‌ها، اولين دوره‌اي است كه ما در روزنامه مي‌نشينيم و مطلب انتقادي مي‌نويسيم و هر طور دلمان مي‌خواهد همه سياست‌ها را نقد مي‌كنيم، راجع به حجاب، سياست خارجي، حتي گاهي درباره صحبت‌هاي رهبري مي‌نويسيم و منتظر نيستيم يك فكس بيايد و روزنامه تعطيل شود... دولت دارد از خودش تحمل نشان مي‌دهد. چرا نبايد اين را ببينيم» 🔺مسعود بهنود میگوید:«مرفه ترین کشور دنیا که بریتانیا است و قدرتمندترین کشور دنیا که آمریکا است همه شان مثل خر توی گل مانده اند...با خودتون فکر کنید چطوریه که یک کشور کوچک مثل ایران توانسته چهل و چند سال دنیا رو دست بیندازه....من رضا پهلوی رو به دلایل متعدد شخصی دوست دارم ولی قبول کنید به اندازه گاو نمیفهمه به اندازه گاو مهربون نمیفهمه، بیچاره اون ملتی که دنبال او راه میفتن میگن امیدمون به اونه» 🔺دیگه چه خبر؟ دیگه اینکه مسیح علینژاد در مصاحبه با فرداد فرحزاد میگه:« به من ایمیل زدن که دیگه محافظت از تو برای ما مشکله...من بهم شوک وارد شد...احساس کردم آمریکا داره پشت ما رو خالی میکنه» 🔺یاد جمله رهبری افتادم که در اوج فشارهای رسانه ای انقلابی های نادان و ناامید و اوج علافی و هرزگی دولت بی تدبیر و ناامید و اوج فشارهای خارجی، موسی وار فریاد میزد طوری که ایران شنید و با او تکرار کرد که :« کلا ان معی ربی سیهدین» کاری به دیر باوران شکاک و نادان نداشته باشید، وضعیت خیلی بیش از آنکه فکر میکنید، خوب است. کاش زودتر از اینها خیلی از یاس پراکنان میدیدند و در جهاد تبیین و امیدافزایی امام این مردم وارد میشدند. هنوز هم دیر نشده. @ali_mahdiyan

چگونه تکوین و تشریع ( اتفاقات پیرامون و درون و دستورات و متون دینی) کمک میدهد تا زاویه نگاه امیدآفرین را به دست آوریم؟ شیخ علی مهدیان شب بیست و نهم صفر ۱۴۰۲ هیأت آل یاسین تهران @ali_mahdiyan

اصول و قواعد پیشرفت بر اساس الگوی اندیشه امیدآفرین چیست؟ شیخ علی مهدیان شب سی ام صفر ۱۴۰۲ هیأت آل یاسین تهران @ali_mahdiyan

معرفی دو جریان حداکثری ها و حداقلی ها در جبهه حق شیخ علی مهدیان شب سی ام صفر ۱۴۰۲ هیات مکتب الزهرا س تهران @ali_mahdiyan

این مسیر قطعی جبهه حق است. اگر با «معرفت» نفهمیدید پس لاجرم با «قدرت» میفهمید. آزاد اندیشان در ساحت معرفت خاضعند و لج بازان در ساحت قدرت خوش طینتان «طوعا» سر خم میکنند و بددلان و بیماردلان «کرها» حالا دم دمای تلولو دوباره قدرت ایران است. خیلی ها که نمیخواستند بفهمند دیگر بنا است که بفهمند @ali_mahdiyan

فضای مجازی یعنی یک محیط زیست که زندگی درش جاری است با خنده و گریه و رفاقت و تعاملات و.. چه کسی بنا است بر این بستر حیات اجتماعی حکومت کند؟ این مهم نیست؟ اهمیت حکومت را میدانیم؟ قرار است بچه های ما تحت حکومت یعنی تربیت چه کسی باشند؟ اگر دنیای مجازی، حکمرانی اش در اختیار بیگانه بلکه دشمن باشد، معنای هولناکی خواهد داشت. معنایش این است که همه تحت حکومت دشمن زندگی کنند.این یعنی دشمنی بیشتر مردم با هم و از هم گسیختگی روابط اجتماعی همه تحت حکومت دشمن باشند یعنی نفی حکومت مردم بر خودشان همه تحت حکومت دشمن باشند یعنی نابودی آزاداندیشی، یعنی بردگی فکری دشمن یعنی نابود شدن خط قرمزها، عقیده ها ایمانها که مهمترین دارایی و بنیه اصلی استحکام این مردم و مقاومتشان است فیلتر شدن زمین بازی که دشمن ترتیب داده مقدمه بود. باید فضای مجازی و حکمرانی بر آن سر و سامان بگیرد صحنه مجازی صحنه بی حکمرانی نیست. مشخص کنید و رک بگویید میخواهید ذهن مردم و حیات آنها را ذیل حکومت چه کسی تعریف کنید و چگونه @ali_mahdiyan

ما همیشه پیروزیم مهمتر از نتیجه روی تشک، حالی است که به مردم یک کشور منتقل میشود. احساسی است که با دیدن مبارزه به آنها دست میدهد. وقتی مردم میبینند «علی عباس رضا زاده» کشتی گیر اهل آذربایجان در لحظه های آخر لگد به سر «میلاد والی زاده» ایرانی میزند. اما میلاد او را دلداری میدهد بابت باختش، چه احساسی پیدا میکنند؟ وقتی مقابل بی اخلاقی کشتی گیر گرجستانی، امیرحسین زارع قهرمان از خود بزرگواری نشان میدهد و در مصاحبه اش بعد قهرمانی درباره رفتار کشتی گیر گرجستانی میگوید:«ورزش کشتی، ورزش کشتی گیران کشور‌های دیگر نیست. این ورزش، ورزش ملی و مذهبی ماست و بیشتر از اینکه قهرمانی مهم باشد، آن بُعد پهلوانی و درس معرفت در این ورزش مهم است.» چه حالی پیدا میکنند؟ همان حالی که با ذکر «حیدر حیدر» و با جملات توفنده «پژمان درستکار» به آنها دست میدهد. جنگندگی و تیزهوشی حسن یزدانی مقابل کشتی گیر آمریکایی وقتی با ناداوری حاکم بر سالن مشاهده میشود که به تعبیر درستکار ، «آمریکایی ها نفوذشان در داوری زیاد است»، چه احساسی به مخاطب ایرانی منتقل میکند؟ احساس اقتدار و مظلومیت، احساس نفرت از این ساختار پر از بی اخلاقی و ناداوری، احساس افتخار به داشته هایشان. این همان چیزی است که سالها است خرج میکنند که مردم ما نداشته باشند. ما در بازی دو سر بردیم. آن روز که رسول خادم در آخرین بازی اش از کشتی گیر کوبایی شکست خورد، احساس شکست نکردیم همان روز هم همه مردم ما به پهلوان رسول با اخلاق و ورزیده خود افتخار میکردند. نگران روزی باید بود که پشت دستگاه شناخت و محاسبه رسول خادمهای ما به زمین میخورد. آن درد آور است. باز هم عیبی ندارد ایران پر از قهرمان است. حسن یزدانی پر افتخار نه اینکه مدالهایش بیشتر از آقا تختی است، او نماد ورزش معنوی و مقتدر ایران است. نماد ورزش پهلوان پرور. امروز هم صدای آمریکا پرستان و غرب پرستان خود تحقیر یا شنیده نمیشود یا مردم را بیشتر عصبانی میکند و به خود میآورد. در این راه حق همه چیز به نفع جبهه حق است چه شکستهای ظاهری و چه پیروزیهای ظاهری. آری مهمتر از نتیجه روی تشک، حالی است که به مردم یک کشور منتقل میشود. احساسی است که با دیدن مبارزه به آنها دست میدهد. @ali_mahdiyan

روز صفر 🔺چند سال پیش وقتی این فیلم روی پرده بود، گفتگوی دو بزرگواری که تازه فیلم را دیده بودند میشنیدم. بحث آن دو برای من جالب بود. یکی معتقد بود قهرمانهای ما این شکلی نیستند و دیگری میگفت در عوض فیلم امیدآفرین است و الان ما نیاز داریم حس امید و اقتدار را به مردم بدهیم. 🔺تا اینکه امروز موفق شدم با جمعی از «خانه طلاب جوان قم»، فیلم را ببینیم و بررسی کنیم. یاد فیلمهای جمشید‌هاشم‌پور در دهه شصت و هفتاد افتادم. این خودش یک ژانر است به نظرم. ادای قهرمانهای فیلمهای آمریکایی را درآوردن. مخصوص ایران هم نیست. 🔺اما این بار ماجرا فرق میکرد.ضدقهرمان فیلم، گفتمانش پر است از توجه به ایمان و توکل و فعل الهی، سخنانش پر است از آیات قرآن، او در خاک‌و‌خل و بیابانها شروع میکند اما قهرمان ما که نیروی امنیتی ایرانی است از وسط اروپا بلند میشود با همان ادا‌و‌اطوارها. آنچه مبنای انگیزه تکفیری است عقیده و ایمانش است و این طرف مبنای انگیزه خانواده است و زن و همسر و خواهر و برادر. این قهرمان میتوانست نیروی امنیتی هر کشوری باشد اروپایی باشد یا آمریکایی یا اسراییلی. 🔺سخنان آدمهای با ظاهر مذهبی در ساختار را مسخره میکند برایش مثل نویز توی گوشی روی مخ بودند. او میخواهد برود که مردم راحت باشند، مثل سوپر من ها. مظهر مردم نیست امتداد مردم نیست نه همان قهرمان آمریکایی است. در نهایت هم مناجاتش با ایران است که میتواند با هر کشور دیگری هم باشد و کلمه ای توجه به خدا و ایمان ندارد اصلا و ابدا. 🔺دلم سوخت. چه موضوع خوبی بود برای اینکه نشان دهیم ما نه مظهر اندیشه به شدت مادی و ظاهری غربی هستیم و نه مظهر جهالت و ظاهرگرایی دینی تکفیری. نه دنیا را ظاهری میفهمیم و نه دین و عبادت را ظاهری میبینیم. چه موضوع خوبی بود که درش امید واقعی ، امید بر پایه ایمان را معرفی کنیم. امیدظاهری ابزار زده که فقط روی هوش و قدرت آدمها سوار است و ایمانشان را و امدادهای الهیشان را نمیبیند چه ربطی به ما دارد. چه حیف که فیلم نمیتوانست تفاوت حاج قاسم های ما را با رمبو و سوپر من و ریگی و بن لادن مشخص کند. 🔺کدام امید؟! این جنس امید روی دیگر سکه ناامیدی است. خیلی ها در این کشور دم از امید زدند یکی از آنها دولت «تدبیر و امید» روحانی بود. این امیدها که مصداق «یعلمون ظاهرا من الحیاه الدنیا» است کجا و آن امید صادقی که برگرفته از سنن الهی است کجا؟ امیدی که جوشیده از جهت الهی و دیدن عمق این عالم است. باور کنیم یا نه چشم پوشی از این عمق خروجیش یأس است و ناامیدی. وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُولَٰئِكَ يَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِي وَأُولَٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ 🔺امید ما از یک هویت جامع انسانی بر میخیزد لذا هم ایمان و معنویت حقیقی را دارد هم عقلانی است و بازی نمیخورد هم تیزهوشی و قدرت و ابزار را دارد هم کاملا مردمی است و هم فوق اینها مجرای اراده و سنن الهی را دارد. 🔺دلم سوخت. چقدر صحنه هنر از اندیشه و مکتب امام ره خالی است و چه کسی مقصر است غیر از ما حوزویان. @ali_mahdiyan

🌹حاج محمداحمدیان داستان «یک قاشق شکر برای دل بابا» 🔺دوازده دقیقه صوت بشنوید. امیدوارم عزمی مجدد در جان ما ایجاد کند. @ali_mahdiyan

تمدن دروغ به مناسبت شهادت امام عسکری ع 🔺یک روایت معروفی از امام عسکری ع هست که زیاد شنیده ایم. قال الاِْمامُ الزَّكىُّ الْعَسْكَرىّ عليه السلام: جُعِلَتِ الْخَبائِثُ كُلُّها فى بَيْتٍ، وَ جُعِلَ مِفْتاحُها الْكِذْبُ.  [جامع الاخبار ص 418 ح 1162] امام عسكرى عليه السلام فرمود: تـمام پليديها در خـانه اى گردآمـده و كليد آنها دروغگويى قرار داده شده است. 🔺این چند روز چند خبر از این قبیل شنیدیم. مثلا اروپا هم علنا زیر قرارش زد در قصه برجام. این یعنی قول و قرارشان دروغ بود. ابتدای دهه هشتاد هم بعد مذاکرات با روحانی که ان روز دبیر شعام بود، دروغ گفتند. داستان برجام با کذب اوباما شروع شد. نامه سراسر کذب گویی اوباما که به رهبری نوشت نمونه دیگر بود. هم او با «دبه» کردن و هم بعدتر ترامپ با «پاره کردن توافق» نشان دادند دروغ گفتند. حالا هم اروپا. یا مثلا امسال در یک سالگی اغتشاشات علنا بسیاری از مخالفین اسم و رسم دار اعلام کردند که حجم بالایی از اخبار یا اکثر اخبار سال گذشته شان از اساس دروغ بود. واقعا هم حجم دروغها اعجاب آور بود. 🔺اما از این ها بگذاریم. سخن مهمتری به نظرم وجود دارد. ما بین فرد دروغگو و تمدن دروغگو باید فرق بگذاریم. گاهی یک گوشه ای یک نفر از مسوولین غرب دروغ میگوید گاهی کل ساختار تمدن دروغ است. یعنی مبانی و نظام تصمیمات و ساختارها و کل چارچوبهای نگرشی و نرم افزار ذهنی و خلاصه همگی در مبنا و بنا دروغ است. چندی قبل در لیبرال بودن دموکرات بودن رهبری اشاره کرد به این دروغ و کذب کلان و کلی. در سخنان رییس جمهور عزیز در آمریکا هم همین دروغ گویی ساختار و هویت غربی فریاد زده شد. 🔺مساله را سیاسی صرفا نباید دید. اینها در مبانی معرفتی بریدن از واقعیت و رفتن به ساختن قصه در ذهن و انسجام گرایی خودساخته، در فلسفه روی آوردن به ظاهرگرایی ماتریالیستی و یا ذهن گرایی ایده آلیستی، در انسان شناسی نشاندن حیوانیت انسان به نام اومانیسم به جای کرامت انسانی، در بحث از قانون و حقوق چه آن را انشا بشر بدانیم چه کشف واقع ، انشاش با نشاندن کسی که حق اراده کردن ندارد و در کشف قانون با نشاندن سطح ظاهری عالم و حیوانی انسان به جای کل واقعیت آن، یعنی دروغ و دروغ، در سیاست با روح ماکیاولی اش مبتنی بر دروغ، اخلاقش و نسبیت آن، نفی هنجارها و نابود کردنش در عرصه قانون و حاکمیت ، اقتصادش دروغ، رفاه یک عده و له شدن بسیاری، آزادی خواهی اش اثبات آزادی جمع کوچکی و حذف جماعت بسیار ، ساختار رسانه ای و هنری غرب را ببینید، نظام دانشی و مدیریت علم را ببینید، نظام تعلیمی تربیتی شان را مشاهده کنید، مبتنی بر خلاقیت بدون تسلیم و تعبد به واقعیت. همه جا دروغ ، دموکراسی اش دروغ، حقوق بشرش دروغ، کل ساختار یک تمدن بالکل دروغ در دروغ در دروغ. چرا ؟ 🔺دروغ و کذب در مقام توصیف برای شیطان و طاغوت لازم است چون باید آنچه او میخواهد ببینی تا همانطور که او میخواهد تصمیم بگیری. در مقام عمل هم چاره ای نیست جز اینکه استکبار و استعلا در ذات غرب برای آنکه پنهان بماند باید ظاهرش تزیین شود به آنچه مردم میپسندند. شیطان اگر آنچه هست را بروز دهد مردم پس میزنند پس باید مثل گرگ داستان شنگول و منگول خود را پنهان کند تا در بیت نفس انسانها راه پیدا کند. 🔺در فلسفه اسلامی توضیح میدهند که دور افتادن از واقعیت یعنی دور افتادن از توحید. فلسفه برای همین با تسلیم مقابل واقعیت شروع میشود یعنی خود علم. اندیشه یعنی یافتن و یافتن چیزی نیست جز تسلیم واقع شدن. صدق در عمل نیز هماهنگی اراده است با آنچه واقعیت عالم که درست میدانید یعنی تسلیم اراده او بودن در همه سطوح و ساحتهای زندگی و جانمان. این چنین است که تسلیم شدن روی دیگر سکه آزاد شدن است. از هر چه ظلم و استکبار و کشش به سوی غیر او است. در اخلاق امام ره نشان میدهد که چگونه میل به بینهایت حقیقت تمایلات ما است و میل به هر ناقصی و نقصی در عالم یک دروغ بزرگ است که نفس به خود میگوید. 🔺اینگونه دروغ مفتاح بیت تمدن غرب است. یعنی اساسا با کذب وارد این تمدن میشوی. کلش دروغ است. هر آنچه از غرب میبینید را دوباره با این کلید تقریر کنید. فکرش را، علمش را قدرتش را ساختار ها و نظام اجتماعی اش را ، سبک زندگی اش‌ را، همه و همه را. تمدن را میگویم با همه ابهتی که برای عده ای دارد. @ali_mahdiyan