﷽ 🔺دستاوردهای واقعی انقلاب اسلامی ✍️ #بهرام_سلیمان_زاده 🔸 انقلاب اسلامی، حقیقتاً مردمی بود. همین مردمی بودن، از مهم‌ترین دستاوردهای انقلاب است. یک خاطره‌ای داریم که «در یکی از روستاهای دوردست، شخصی به نام «حسن ناخیرچی» در روزهای منتهی به انقلاب و به قصد مبارزه با شاه، اعتصاب کرده بود! گفته بود تا وقتی شاه و خان و ظلم‌هایشان باقی هست، دیگر خبری از به چرابردن گاو و گوسفند اهالیِ روستا نیست!» یعنی ارادۀ عمومی تا کوچک‌ترین سلول مملکت هم رسوخ کرده بود. این را مقایسه کنید با جابه‌جایی قدرت‌هایی که در آن حزبی علیه حزبی بوده است یا کودتا بوده است یا چی. انقلاب به معنای واقعی کلمه، تجلیِ ارادۀ مردم و خواست عمومی بوده است. در نظر بگیرید که سابق بر این، ما تلاش‌هایی برای انقلاب در همین ایران داریم که هیچ‌کدام دوام نیاوردند. از مشروطه بگیرید تا حکومت‌های محلی مثل پیشه‌وری در آذربایجان؛ هیچ‌کدام به سرانجام نرسید. برخی را تحجر و واپس‌گرایی به زمین زد و برخی را تجدد و وابسته‌گرایی. انقلاب همان آرزوی دیرینۀ این مردم بوده است. جمهوری اسلامی همزمان هم علیه {گفتمان} شرق بود و هم علیه{گفتمان} غرب است. اینکه انقلابی با تکیه بر مردم خودش دوام بیاورد، دستاورد کمی نیست. 🔸«هویت انسان انقلاب اسلامی» مهمترین دستاورد انقلاب اسلامی است. یک خاطره‌ای داریم که «اوایل انقلاب برخی جهادی‌ها برای دروکردن گندم به روستاها می‌رفتند. از مردم روستا پرسیده بودند که انقلاب برای شما چه داشت؟ گفته بودند: خمینی، بیزیم اوزوموزو آشدی»( خمینی بود که روی ما را باز کرد و قدرت جسارت داد» این خمینی بود که با قرائتش از اسلام، از انسان توسری‌خور و واداده و پذیرندۀ ظلم و استبدادزده، زبان‌درازان نترس و عدالتخواه ساخت. زنگارهای تحجر و تجدد را از چهرۀ اسلام زدود و تکیه‌گاهی برای انسان ساخت که یقۀ هر ظالم و فاسدی را بگیرد. همین زبان درازِ ما و نترسیدن از قهر حکومت و پای حق ایستادن، دستاورد انقلاب است. این تحولی که در ملت روی‌داده است، دستاورد کمی است؟ در کتاب اخراجی‌ها، روایتی دربارۀ خان‌های منطقۀ آذربایجان داریم. بعداز انقلاب، یکی از چالش‌های اساسی، خان‌هایی بودند که گاهاً ناموس رعیت هم از دستشان در امان نبود. یک نمونه‌اش را در همین کتاب بخوانید. کدام تحول به انسان خمینی‌ساخته جرئت داد که یقۀ خان را بگیرد؟ 🔸پیشرفت‌های علمی در حوزه‌های مختلف از پزشکی تا هوافضا کِی رخ داده است؟ جز به دست همین مردم؟ خاطرات دانشمندان مثل کتاب «سلول‌های بهاری» یک نمونۀ خوب است. پیشرفت‌های نظامی و بازگشت به قانون و زیرساخت‌ها از گاز و برق و جاده و ورزش و فرهنگ و هنر و... مواردی است که سر هر کدام کلی حرف می‌توان زد. نقطۀ اتکاشدن برای عدالتخواهان و ملت‌های مستضعف از همین انقلاب مانده است. خاطرات حاج‌علی‌اکرام علی‌یف را در‌این‌باره بخوانیم تا ببینیم انقلاب، حتی در بیرون از مرزها هم الهام‌بخش بوده است. https://eitaa.com/ali_malekiii