eitaa logo
2هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
14هزار ویدیو
33 فایل
✅ان شالله استوری های پیج اینستاگرامی حمایتی استاد #رائفی_پور اینجا نشر داده میشه ادرس پیج پریده متاسفانه😥 aliakbar.raefipur.fans
مشاهده در ایتا
دانلود
💢آیا این درست است که امام حسین (ع) در دوران طفولیت؛ تنها با انگشت و رسول الله سیر می‌شد، و کلا شیر نمیخورد؟ ✅بررسی معمولاً از دو وجه پیگیری می‌شود؛ اول بررسی حدیث و دوم متن و دلالت(معنا و مفهوم) حدیث. در پایان حدیث مفصلی که شیخ کلینی(ره) از امام صادق(ع) نقل کرده است چنین آمده است: «امام حسین(ع) نه از پستان حضرت فاطمه(س) و نه زنان دیگر؛ نخورد، پیامبر(ص) انگشت و را در دهان او می‌گذاشت و او می‌مکید و این برای دو  سه روزش کافی بود». این روایت را ابن قولویه نیز در «کامل الزیارات» آورده است. که سند آن با ابتدای شیخ کلینی، مقداری متفاوت است که در این‌جا هر دو بررسی می‌شود. 📚الکافی، ج 1، ص 465 ✅آن چه در این حدیث مورد استبعاد قرار گرفته است، اصل دادن پیامبر (ص) و سیر شدن امام حسین (ع) از آن است، و طبیعی است وقتی اصل این موضوع؛ مورد قبول قرار نگیرد، استمرار این شیر دهی در متعدد نیز مورد قبول واقع نمی شود، همان طور که اگر و با هر دلیلی، اصل موضوع از دایرۀ محال عقلی و... خارج شود، استمرار این دهی نیز منعی ندارد. امام حسین (ع) حتی یک رضاعی(شیری) هم داشتند که نامش عبدالله بن یقطر بود و مرد صالح و باوفایی بود و امام حسین ع او را به عنوان پیک نزد اعزام کرده بودند که توسط ابن زیاد دستگیر شد و او را از بالای بلندی به زیر افکندند و شهید کردند. طبعا وقتی امام حسین(ع) برادر داشته یعنی از یک خانم شیر خورده است. http://eitaa.com/joinchat/2274689024C2a271bebb4 ☘بهترین کانال از مطالب پر بار عرفا ☘
📜 استاد دکتر محمدحسین 🚦پاسخ به سه سوال اساسی در مورد 🔸 : آیا خود را بعد از برادرش امام حسین علیه السلام امام حق می دانست؟ 📍 : ما در تاریخ موردی را نداریم که او خود مدعی شده باشد بعد از امام حسین علیه‌السلام امام است، اما در کتاب‌های حدیثی مثل کتاب کافی حدیثی داریم که می‌فرماید: محمد حنفیه در برابر امام سجاد علیه‌السلام مدعی امامت بود و چنین تصور می‌کرد که پس از دو برادرش یعنی امام حسن و امام حسین علیهماالسلام امام خواهد بود، لذا حالا نوبت به او می‌رسد و چون سن او بالاتر از امام سجاد علیه‌السلام بود از این حیث داعیه داشت. 📍امام سجاد علیه‌السلام با محمد در مکه بودند که خطاب به او فرمود: ای عمو! از جاهلان مباش، امامت چیزی نیست که در اختیار من و تو باشد، بلکه خدا تعیین می‌کند. اما چون محمد نپذیرفت، حضرت فرمود: بیا برویم به سوی کعبه و در برابر حجرالاسود از خدا بخواهیم که هر آن کس که امام حق است را معرفی کند که محمد این پیشنهاد را پذیرفت. 📍لذا همراه با امام کنار کعبه آمدند. اول محمد تضرع کرد و نمازهایی خواند، سپس حجر را مورد خطاب قرار داد اما عکس العملی دیده نشد. بعد امام سجاد علیه‌السلام حجر را مخاطب قرار دادند و خواستند که امام و پیشوای حق بعد از امام حسین علیه‌السلام را معرفی کند، در این نقل حدیثی آمده است که به صدای فصیح عربی از حجر ندا آمد که امامت از آن امام سجاد علیه‌السلام است. از این به بعد بود که محمد حنفیه به امامت امام سجاد علیه.السلام علم و یقین پیدا کرد و خدمت آن حضرت بود. 🔸 ۲: آیا مختار محمد را پیشوای خود قرار داده یا خیر؟ 📍 : باید گفت چنین نیست، از آنجا که بعد از فاجعه کربلا و خیانتی که به اهل بیت علیهم‌السلام شده بود امام سجاد نوعی انزوا از مردم خائن زمانه را پیش گرفته بود. ارتباطات امام علیه‌السلام با مردم از طریق برخی از خویشان آن حضرت عملی می شد که یکی از آنها هم محمد حنفیه بوده است. 📍لذا در موارد متعددی اگر کسانی می‌خواستند با امام سجاد علیه‌السلام مطالبی را در میان بگذارند از طریق محمد اقدام میکردند. بعضی از بزرگان ما هم قائل بر این هستند که شرایط خفقانی که در عهد حکومت کوتاه (دشمن کینه توز اهل بیت علیهم‌السلام) و بعد هم بنی امیه بود و همچنین تحت نظر قرار داشتن، امام سجاد علیه.السلام باعث شده بود که آن حضرت برای دفع خطر و از بین بردن حساسیت دشمن نسبت به خود از طریق محمد حنفیه با دیگران در ارتباط باشد. لذا اگر مختار نزد محمد می آید یا نامه ای می نویسد دلیلی بر این نیست که او محمد حنفیه را امام خود می‌دانسته است. 🔸 ۳: علت نیامدن محمد حنفیه به کربلا 📍 : به رغم توجیهاتی که صورت می‌گیرد و برخی گفته‌اند که او چون جسمس معلول بوده است، قادر به آمدن نبوده یا موارد دیگری که ذکر می‌شود باید گفت که با تأسف او در این امر مهم به وظیفه خود عمل نکرده است. 📍از امام صادق علیه السلام همین پرسش صورت می‌گیرد و می‌پرسند علت تخلف محمد حنفیه از همراهی امام حسین علیه‌السلام در قیام آن حضرت چه بود، امام می‌فرمایند در این ارتباط من مطلبی را از جدم امام حسین علیه‌السلام نقل می‌کنم و دیگر از این مسئله از من سوال نشود. حضرت می‌فرمایند امام حسین علیه‌السلام وقتی که قصد داشت مدینه را به سوی مکه ترک کند نامه‌ای نوشت خطاب به تمام بنی هاشم که محمد حنفیه را هم در بر می‌گیرد. حضرت در این نامه قید فرموده‌اند هرکس در این سفر با من همراهی کند به شهادت می‌رسد و هرکس تخلف ورزد و کوتاهی کند روی فتح و سعادت نخواهد دید. http://eitaa.com/joinchat/2274689024C2a271bebb4 ☘بهترین کانال از مطالب پر بار عرفا ☘
💢خداوند در کدام آيه از قرآن مي فرمايند به خدا نخوريد؟ : ✅و لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ أَنْ تَبَرُّوا وَ تَتَّقُوا وَ تُصْلِحُوا بَيْنَ النَّاسِ وَ اللَّهُ سَميعٌ عَليمٌ (۲۲۴) بقره و خدا را دستاويز سوگندهاى خود قرار مدهيد، تا [بدين بهانه] از نيكوكارى و پرهيزگارى و دادن ميان مردم [باز ايستيد]، و خدا شنواى داناست. بايد توجه داشت که ياد كردن جز در مواردى كه هدف مهمى در كار باشد عمل نامطلوب است اين موضوع در زيادى نيز به چشم مى خورد، از جمله اينكه در حديثى امام صادق ع مى فرمايد: و لا تحلفوا باللَّه و لا كاذبين فان اللَّه سبحانه يقول وَ لا تَجْعَلُوا اللَّهَ عُرْضَةً لِأَيْمانِكُمْ: " هيچ گاه سوگند به خدا ياد نكنيد چه راستگو باشيد، چه دروغگو، زيرا خداوند سبحان میفرمايد: خدا را در معرض سوگندهاى خود قرار ندهيد" در امور خيلي مهم مانند شهادت در دادگاه و دفاع از مظلوم و ... سوگند اشکالي ندارد و نبايد براي امور جزئي و روزمره زندگي خورد. @mobahelegharn_21