🔻فقه و علوم انسانی دو بال برای توسعه هستند ✔️آیت‌الله علیدوست ➖ علوم انسانی در تعریف، هویت، گستره شمول و حتی در نامگذاری‌ها اختلاف زیادی دارد. ➖یکی ازاختلاف که برای ما زحمت درست می‌کند این است که علوم انسانی صرفا دانش‌های وصفی هستند که از هست‌ها حکایت می‌کنند. در اینجا این سئوال مطرح می‌شود گزار‌ه‌هایی که نمایانگر هست‌ها است یا علوم انسانی، می‌تواند علوم هنجاری هم باشد؟ بنابراین محقق در تقسیم علوم انسانی به شکاف عمیق برخورد می‌کند. وقتی در تقسیم علوم انسانی با شکاف مواجه شود، در شیوه هم با مشکلاتی مواجه می‌شود. ➖علوم انسانی دانش‌هایی است که از هست‌ها و رابطه هست‌ها صحبت می‌کند و بعید می‌دانم کسی در این نقطه مناقشه داشته باشد. ➖ اگر برخی از ساحت‌های فقه را در نظر بگیریم، ناچاریم بگوییم موضوع شناسی و مصداق شناسی جزئی از ساحت فقه به شمار می‌رود. ➖علوم انسانی می‌تواند به موضوع شناسی و مصداق شناسی در فقه کمک کند، یعنی یک فقیه در عملیات استنباط اگر بخواهد فقه پاسخگو به حوادث داشته باشد نمی‌تواند از برآیند و آنچه که دانشمندان در علوم انسانی به آن می‌رسند بی‌نیاز باشد. ➖گزاره‌های برآمده از علوم انسانی می‌توانند به عنوان بازو در نظام استنباط نقش آفرینی کند و در تحقیق و پیاده کردن دین هم کمک کند. ➖ فقه می‌تواند به علوم انسانی جهت بدهد، یعنی یک دانشمند علوم انسانی اگر خواست وارد هنجارهای علوم انسانی بشود بدون تردید باید مقلد فقه باشد و فقه را به عنوان دانشی که کاشف شریعت است قبول کند. اگر غیر از این فکر کنیم به جایی نمی‌رسیم. ➖ فقه بدون اینکه از هنجارهای شناخته شده خارج شود و ذره‌ای عدول نکند و سوبسید ندهد باید پاسخگوی همه حوادث واقعه در دنیای معاصر باشد، به شرط اینکه انرژی های نهفته در فقه را پیدا کنیم. ➖ اگر بتوانید کاربست‌ها و موارد مصرف عقل را در نظر بگیرید، بدون اینکه از انزوای فقهی خارج شوید می‌توانید مسائل را حل کنید. ➖ دو نهاد فقه و علوم انسانی به هم احتیاج کامل دارند و مثل دو بال پرنده هستند که باید در کنار هم بیایند تا به توسعه برسیم، وگرنه به هر کدام بی‌مهری شود دچار افراط خواهیم شد. #فقه_و_علوم_انسانی ✅ کانال دروس و دیدگاه های استاد علیدوست 📚 @alidost_fiqh