دعوایی بر سر غارت سفره مردم و انقلاب به نام خدا و برای خدا 🔹چند روز قبل صادق خرازی در خصوص دولت روحانی گفت؛ «اصلاح‌طلبان دیگر #دولت_اجاره‌ای نمی‌خواهند» 🔸دیروز واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور برآشفت و گفت: « این دولت، همفکران آنها را در #استانداری‌ها و سمت #معاونت_وزیر به کار گرفت و امروز به جای تشکر، طلبکار هم شدند و حرف‌های بی‌ربط و بی‌پایه و اساس می‌زنند!» ✍️چرا آخر کاری دعوا می‌کنند، باور کنیم؟ 1️⃣اولا این دعوا، دعوای زرگری بین حزب اعتدال و توسعه #نوبخت_و_واعظی با حزب کارگزاران سازندگی #جهانگیری و محسن هاشمی رفسنجانی است! 2️⃣ثانیا واعظی تایید کرده که دولت حسن روحانی، شرکت سهامی متشکل از #فتنه‌گران، #براندازان و #لیبرالها است ولذا برای غارت #سفره_انقلاب و مردم آمده‌اند! (تاراج ۶۰ تن سکه و ۱۸ میلیارد دلار از خزانه) 3️⃣ثالثا، نتیجه موضعگیری خرازی و واعظی گویای این است، که حسن روحانی سرش کلاه رفته و در 7 سال گذشته، در خدمت #کدخدای_خارجی و احزاب فرصت طلب داخلی، بوده و شاید هم، دزدی به دزدی زده باشه! والسلام

چهره واقعی #مسیح_علینژاد 🔴آواز دلفین‌ها و دعای گربه‌سیاه به قلم؛ ✍‌‌#زهرا_محسنی_فر بهار سال ۱۳۸۷ و در دوران فترت #اصلاح_طلبان و دوری آنها از قدرت، معصومه علی‌نژاد خبرنگار روزنامه‌ی اعتماد ملی مقاله‌ای می‌نویسد و در آن سفرهای استانی رییس‌جمهور وقت را مورد انتقاد قرار می‌دهد. او حلقه‌ی مردمی را که به استقبال رئیس‌جمهور می‌آمدند و در حمایت از او شعار سرمی‌دادند و نامه‌ها و عریضه‌هایی همراه می‌آوردند، به دلفین‌های گرسنه‌ی پارک آبی تشبیه می‌کند که حاضرند آوازی هماهنگ اما ناهمگون سر دهند تا مربی آنها لقمه‌ای غذا برای آنها بیندازد. تشویق دولت به استمرار سفرهای استانی از جانب طرفدارانش را شبیه تشویق تماشاگران پارک آبی می‌داند که از مشاهده‌ی سمفونی باشکوه گرسنگی دلفین‌ها به وجد می‌آیند و کف و سوت می‌زنند. بعداً مهدی کروبی، صاحب امتیاز روزنامه‌ی اعتماد ملی به دلیل انتشار این مقاله‌ی موهن مجبور می‌شود از مردم ایران عذرخواهی کند. دنیا می‌چرخد و می‌چرخد و معصومه با دلی مملو از حقد و کینه و عقده نسبت به مردم #ایران و #جمهوری_اسلامی ترک وطن کرده و رسماً اپوزیسیون می‌شود. در رقابت شدید میان #سلطنت_طلب‌ها و #مجاهدین و #براندازان ضد انقلاب و روح الله زم و جمیع #اپوزیسیون مفلس برای کسب رضایت #آمریکا و #سعودی و #اسرائیل جهت شل کردن سرکیسه و تخصیص بودجه (بخوانید یک لقمه نان) به فعالیت‌های این گروه‌ها، مسیح علی‌نژاد با تمرکز بر اباحه‌گری و مبارزه با حجاب، کم‌کم شناخته شده و مورد توجه قرار می‌گیرد. در میان گله‌ی گوسفندان، یک بُز اَخفَش سربرمی‌آورد. با توسعه‌ی شبکه‌های اجتماعی در دهه ۹۰، مسیح موج‌سواری خود را ذیل کمپین مجازی «آزادی‌های یواشکی» و «چهارشنبه‌های سفید» ادامه می‌دهد. او موفق می‌شود با تعدادی از سیاستمداران غربی مثل #پمپئو ، #بلینکن ، #زلنسکی و همچنین تَرَکه‌ی #پهلوی ارتباط بگیرد و از این طریق پول‌های خوبی به جیب بزند. مسیح که به تازگی از جامعه #یهودیان آمریکا کاپ اخلاق گرفته، از وزیر امور خارجه این کشور خواسته که به جمهوری اسلامی (بخوانید مردم ایران) رحم نکند! این خوش‌رقصی و دم تکان دادن و التماس کردن، ناخودآگاه رفتار آن دلفین‌های گرسنه را در ذهن تداعی می‌کند. #مسیح_علی‌نژاد که از بیماری‌های روحی رنج می‌برد، برای ارتزاق و بقای خود ناچار است هر روز شعبده‌ای جدید رو کند و آوازی تازه سر دهد تا مربی تکه‌ای نان جلویش بیندازد. رسم شاه و تلخک همیشه با زمین خوردن دلقک و درآوردن شکلک همراه بوده تا بینوایی به نان و نوایی برسد. مسیح و کمپین‌ها و میتینگ‌هایش را نباید جدی گرفت. به دعای گربه‌سیاه باران نمی‌بارد.