▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ #نامه_های_عاشقانه (12) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از کتاب مثل خون در رگ‌های من (نامه هایی از احمد شاملو به آیدا) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ💌ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ آیدای خوب من روزگار درازی بود که شعر را گم کرده بودم این روزها احساس می کنم که شعر دوباره در من جوانه می زند به بهار میمانی که چون می آید درخت خشکیده شکوفه می کند. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ💌ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📕#شاملو 📘کانال سرزمین شعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📕#موسیقی_برای_نوشتن (19) ـــــــــــ...ـــــــــــ....ـــــــــــ...ـــــــــــ....ـــــــــــ ترجيح ميدهم تمام آشوب های دلم را كنار گوشَت نجوا كنم بودنت را لازم دارم برای چند دقيقه ابرازِ دلتنگى... ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📕#بیکلام 📘کانال ســـــــرزمین شــعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

📕#هر_شب_با_حافظ 📒#صدای_استاد_گرمارودی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غزل (16) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خمی که اَبرو یِ شوخ ِ تو در کمان اَنداخت به قصد ِ جان ِ من ِ زار ِ ناتوان انداخت نبود نقش ِ دو عالم که رنگ ِ اُلفت بود زمانه طرح ِ محبّت نه این زمان انداخت به یک کرشمه که نرگس به خودفروشی کرد فریب ِ چشم ِ تو صد فتنه در جهان انداخت شراب خورده و خوی کرده می‌روی به چمن که آب ِ رو یِ تو آتش در ارغوان انداخت به بزم‌گاه ِ چَمَن دوش مست بُگذشتم چو از دهان ِ تو‌ام غنچه در گمان انداخت بنفشه طرّه‌یِ مفتول ِ خود گره می‌زد صبا حکایت ِ زلف ِ تو در میان انداخت زِ شرم ِ آن که به رو یِ تو نسبت‌اش کردم سمن به دست ِ صبا خاک در دهان انداخت من از وَرَع می و مطرب ندیدمی زین پیش هوا یِ مُغ‌بَچِه‌گان‌اَم در این و آن انداخت کنون به آب ِ می ِ لعل خرقه می‌شویم نصیبه‌یِ اَزَل از خود نمی‌توان انداخت مگر گُشایش ِ حافظ در این خرابی بود که بخشش ِ ازل‌اش در میِ مُغان انداخت جهان به کام ِ من اکنون شود که دور ِ زمان مرا به بنده‌گی‌یِ خواجه‌یِ جهان انداخت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📕#حافظ_خوانی 📘کانال | ســـــــرزمین شـــــــعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📕#عرفی_شیرازی📘 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #نامه‌، کوتاهش خوش است. زیاده‌گویی شیوه‌ی بیگانگان است؛ ما را اشارتی کافی است. مثل #عرفی_شیرازی کوتاه بگویمت: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ "چون زخمِ تازه‌دوخته از خونْ لبالبم..." ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📙 کانال|ســـــــرزمین شعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📗181 📕#حکمت_و_حکایت شماره (181) 📕#حکایت_پلنگ📘 ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ●●بازرگانی زنی خوش صورت [زهره نام] داشت. عزم سفری کرد. از بهر او جامه ای سفید بساخت و کاسه ای نیل به خادم داد، که هرگاه از این زن حرکتی ناشایست در وجود آید، یک انگشت نیل بر جامه ی او زند، تا چون باز آیم، اگر تو حاضر نباشی، مرا حال معلوم شود. پس از مدتی خواجه به خادم نوشت که: چیزی نکند زهره که ننگی باشد              بر جامه ی او ز نیل رنگی باشد خادم باز نوشت که: گر ز آمدن خواجه درنگی باشد                  چون باز آید زهره پلنگی باشد:) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📘عبید زاکانی 📙 کانال|ســـــــرزمین شعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 📕535 ┅═✧ #تک_بیت || #شماره535 ✧═┅ ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ خدا کناد که اي دوست، بينِ ما چيزي به هم اگر بخـــــــورد، استکانِ ما باشد! ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ♡ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📘#حسین_جنتی 📕#شعـــــــر_ناب_بخـــــــوانیم 📗کانال | ســـــــرزمین شـــــــعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

📕#هر_شب_با_حافظ 📒#صدای_استاد_گرمارودی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ غزل (17) ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سینه از آتش ِ دل در غم ِ جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تَن‌اَم از واسطه‌یِ دوری‌یِ دل‌بَر بِگُداخت جان‌ام از آتش ِ مهر ِ رُخ ِ جانانه بسوخت سوز ِ دل بین! که زِ بس آتش ِ اشک‌ام، دل ِ شمع دوش بر من زِ سر ِ مِهر چو پَروانه بسوخت آشنایی نه غریب است که دل‌سوز ِ من است چون من از خویش برفتم دل ِ بیگانه بسوخت خرقه‌یِ زُهد ِ مَرا آب ِ خرابات بِبُرد خانه‌یِ عقل ِ مرا آتش ِ می‌خانه بسوخت چون پیاله دل‌ام از توبه که کردم بشکست همچو لاله جگرم بی می و خُم‌خانه بسوخت ماجرا کم کن و بازآ که مرا مَردُم ِ چشم خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت تَرک ِ افسانه بگو حافظ و می نوش دمی که نخفتیم شب و شمع به افسانه بسوخت ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 📕#حافظ_خوانی 📘کانال | ســـــــرزمین شـــــــعر و ادب ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬