هدایت شده از عقل بی آرام (تاملات پراکنده امین اسدپور)
مِّنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ رِجَالٞ صَدَقُواْ مَا عَٰهَدُواْ ٱللَّهَ عَلَيۡهِۖ فَمِنۡهُم مَّن قَضَىٰ نَحۡبَهُۥ وَمِنۡهُم مَّن يَنتَظِرُۖ
خبر ارتحال جانگداز صدیق شفیق، فاضل ارجمند و محقق فرهیخته "مرحوم سید مصطفی مدرس مصلی" قلب هر دلداده به گفتمان انقلاب اسلامی را جریحه دار می کند.
او که یکپارچه شور و عزم و اراده بود، عزم خود را برای تحقق آرمان امتداد حکمت اسلامی و بسط عقلانیت اجتماعی انقلاب جزم کرده بود و دل در گرو هم افزایی تمام نیروهای انقلاب حول این عقلانیت داشت.
واینک در روز شهادت امام موسی کاظم (علیه السلام) و در مسیر تشرف به زیارت حریم قدس امام رضا (علیه آلاف والتحیه و الثناء) جان به جان آفرین تسلیم نمود.
ضایعه از دست دادن ایشان هر چند تلخ و سنگین است اما این گفتمان پرشورتر از گذشته توسط دوستان او و شاگردان این مکتب فکری پیش خواهد رفت.
سید عزیز سلام و ارادت ما را هم به آل الله برسان
(تصویر متعلق به نشست اول اطلس مصلحان در موسسه فتوت که به همت مرحوم سید مصطفی مدرس بر قرار شد. در معیت استاد سید مهدی موسوی)
https://eitaa.com/amin_asadpour
هدایت شده از اندیشه تمدنی
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
آخرین مکالمه ایتایی حقیر با اندیشمند فقید، مرحوم سید مصطفی مدرس رحمت الله علیه پیرامون مکتب شناسی فقهی حضرت آقا.
رحمت و رضوان الهی نصیب ایشان باد.
💬 #پیام_تسلیت
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم
اِنَّا لله وَ اِنَّا اِلَیهِ رَاجِعُون
▪️ پر کشیدن سید عزیزمان، #سیّد_مصطفی_مدرس را که شاخصه کاملش، ولایی بودن محض وخوش فکری و به وقت در صحنه بودن او بود را، به همه دوستان ولایی تسلیت عرض میکنم.
▪️ او که خوش درخشید و رو به بالیدن و رشد سریع بود و حلقه های دوستان مختلف را به هم متصل میکرد، انشاءالله تحت ولایت باب الحوائج به همه کمالات برسد.
▪️ طوبی لَه که از هم و غم دنیا و دار غرور آسوده و خلاص شد و در جوار امن رحمت الهی آرام گرفت.
✍🏻 محمدرضا عابدینی
🗓 ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ ه.ش
✅ مرکزتنظیمونشرآثاراستادعابدینی
🌐 TAMHIS.IR | @Abedini
هدایت شده از نسیم حکمت
🔰 پیام تسلیت استاد یزدانپناه
بسم الله الرحمن الرحیم
انّا للّه و انّا الیه راجعون
با کمال تأثر و تألم امروز با خبر شدیم که فاضل ارجمند حجه الاسلام والمسلمین سید مصطفی مدرس مصلی به دیار باقی شتافت.
این دوست عزیز سفرکرده از سر بصیرت پای در حوزه علمیه گذاشت و با جدیت مسیر علمی و سنت معقول را برای تحکیم پایههای انقلاب پی گرفت.
وی ضرورت بسط معنویت و دیانت را در ساحت تمدنی بهحقیقت باور داشت و انقلاب را ارمغانی الهی برای زمینهسازی ظهور بقیه الله اعظم (عج) میدانست. از اینرو با تمام وجود خود را وقف اندیشههای اجتماعی و تمدنیِ دین و انقلاب و رهبر حکیم و فرزانه کرد.
ضایعۀ ارتحال این عزیز گرانقدر را خدمت خانواده گرامیش و دوستان و طلاب انقلابی و مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی تسلیت و تعزیت عرض مینمایم .
از خداوند منّان علوّ درجاتش را خواهانم. انشاءالله عنایت ویژۀ امام رئوف(ع) بدرقه راهش باشد.
سید یدالله یزدانپناه
۱۴۰۱.۱۱.۲۷
@nasimehekmat
سید مصطفی، سید عزیز ما
الان که در حرم حضرت رضا (ع) نشستم، دارم تصاویری که از قبل ظهر، که خبر بر سرم آوار شد، جلوی چشمم رژه میرود را مرور می کنم و آه می کشم. اخ فی الله از دست دادنش سخت است.
رفاقتمان که از همان سال ۸۷ در خوابگاه شهید روشن شروع شد، اما احتمالا اولین گعده جدی ما در اتاق واحد ما بود، قرار بود من که مثلا مسئول ورودی های آن سال بودم، با بچه های سال اولی انقلابی که پایه کار بودند صحبت کنم. اولین گزینه در بین خوابگاهی ها سید مصطفی بود. اصلا نیازی به صحبت نداشت. پر شور بود و فهمیده. خیلی زود سید از فعالان انقلابی دانشگاه شد. خدا رحمتش کند.
سید اما بسیار رفیق باز هم بود. با اینکه من بعد از آمدن به حوزه ارتباطم با دانشگاه کم شده بود، سید اما با ۱۰-۱۵ تا از دوستان تا شمال آمده بود تا در مراسم عقد ما شرکت کند. در آن جمع که با همه رفاقت دیرین تری داشتیم، سید شد همراه من و ساقدوش داماد. خدا رحمتش کند، خیلی رفیق دوست داشتنی بود.
حوزه که آمد، به سرعت طلبگی اش با استاد فلاح عزیز پیوند خورد. سید تقریبا در کانون اندیشه جریانی طلبگی قرار گرفت که انقلابی بود و متعهد به مکتب فلسفی عرفانی حضرت امام راحل.
سید اما در کنار ویژگی های طلاب انقلابی، چند خصلت منحصره داشت که به طرز جالبی با سلامت نفس در کنار هم جمع کرده بود
اول اینکه سید خیط اخوت جمع متکثری بود. یکی از کارهای خودش را حلقه وصل جمع های مختلف با سلیقه های متکثری تعریف کرده بود که باید به زور کنار هم قرارشان داد. اما این ارتباطات زیاد را وسیله ارتقای مادی خودش قرار نداد، در حالی که برای مثل اویی، کار بسیار راحتی بود. خدا رحمتش کند، خیلی دوست داشتنی بود، اما دوستی را سعی میکرد فی الله باشد، محبت را خرج دنیایش نکرد.
دوم اینکه خودش را وقف اساتیدش کرد تا ظرفیت بالقوه اندیشه ای و راهبردی آن سروران بالفعل شود. برای خودش برعکس خیلی از ماها، دم و دستگاه مستقلی راه نینداخت، و میدانم در این راه خیلی هم سختی کشید، چون خودش را در موقف سختی تعریف کرده بود. غیر از منش استاد فلاح برای عدم مطرح کردن خودشان، مکافات آن بود که سید میخواست کمک کند آن هسته اندیشه ای استاد که متصل به تراث است را بشکافد و تیزش کند. برای این کار به در و دیوار میزد. برای این کار گستره وسیعی از موضوعات را مطالعه میکرد تا امتدادهای آن اندیشه را استخراج کند. جد و جهدی داشت تا بر سطور معرفت انقلابی بیفزاید و با مواجهه دادن اندیشه با چالش های تمدنی، به سمت پاسخ های عینی تر برود. جلسات متعددی داشتیم تا بفهمیم این پدیده انقلاب اسلام دقیقا چه نسبتی با اندیشه قیام لله داشت. خدا رحمتش کند. خیلی دوست داشتنی بود. محبت الهی را میخواست به سهم خودش، وضوح بیشتری بدهد. تکلیف این حب و بغض الهی باید با مقوله های تمدنی و اجتماعی دور و بر ما مشخص بشود.
سید ما با قیام لله حضرت امام که آشنا شده بود، از یقظه رسیده بود به قیام. تلاشش این بود که آن شور و شعور قیام لله را با هم جمع کند. اول فکر میکردم از سادات موسوی است. احتمال میدادم شب شهادت جدش، میهمان حضرت باب الحوائج شده. بعد که فهمیدم حسنی است، این شوق شعله ورش بیشتر برایم جلوه کرد. خدا رحمتش کند، خیلی دوست داشتنی بود. به قول خودش شغله الانقلاب بود، نه شغله فی الانقلاب. انقلاب خمینی به همه ی جان آدمها میزند، اگر ابعادش را پذیرا باشند.
خدا رحمتش کند، حقیقتا دوست داشتنی بود. با خود خمینی محشور شود، با حضرت رسول (ص) محشور شود.
اللهم انا لا نعلم منه الا خیرا
اللهم اجعله فی اعلی علیین مع محمد نبیک و آله الطیبین الطاهرین