🔹متن خوبی چند روز پیش، از حجت الاسلام و المسلمین قنبریان، در نقد دادِستان ده نمکی منتشر شد:👇 https://eitaa.com/m_ghanbarian/1900 🔹به نظر حقیر نیز یکی از مهمترین آسیب‌های مسئله عدالت‌طلبی، #سیاسی و به خصوص #صرفاً_امنیتی دیدن آن است. 🔹عدالت طلبی در انقلاب اسلامی، کاری از جنس خود انقلاب اسلامی است. اگر انقلاب در کلام حضرت امام ره، ماهیتاً با کودتا و شورش متفاوت است (صحيفه امام ،ج‏19 ،444) و #مردمی‌بودن از مقومات آن است (صحيفه امام، ج‏12، 446)، امنیتی کردن مقوله عدالت‌طلبی، بی‌تردید منسلخ کردن آن، از هویت انقلابی است و در تقابل با سیاست قرانی «لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْط» (حدید/25). 🔹فکر نمی کنم کسی باشد که مقوله عدالت طلبی را بی‌ارتباط با جنبه های امنیتی و اطلاعاتی بداند، ولی فروکاهیدن مقوله عدالت‌طلبی، به مقوله‌ای تخصصی و امنیتی که ورود به آن نیازمند اطلاعات خاصِ خارج از دسترس عموم مردم است، عملاً خارج کردن مردم از فرآیند عدالت طلبی و تبدیل آن به فرآیندهای شورش یا کودتا است. 🔹از اینرو به نظر حقیر، #مهمترین_پیشرانِ مقوله عدالت‌طلبی در کشور، برخورداری از #فناوری_اجتماعیِ متناسب با ایجاد یک #نهضت_مردمی در عدالت طلبی است. 🔹این فناوری اجتماعی باید بتواند مقوله عدالت طلبی را با دو رکن دیگر #معنویت‌خواهی و #عقلانیت‌ورزی گره بزند. عدالتخواهی بدون این دور رکن، حرکتی ابتر و از جنس حرکتهای سیاسی متداول و تصنعی خواهد شد. (حتما ببینید بیانات حضرت آقا در تاریخ ۱۳۸۴/۰۶/۰۸) #عدالت‌طلبی #عقلانیت_انقلابی https://eitaa.com/alimohammadi1389/319