شهادت انتخاب حسین بود نه هدف... جریان کربلا چون کوه عظیمی به امتداد تاریخ است که در طول تاریخ هرکس در نقطه ای از آن ایستاده و با دید محدود خود آن را توصیف کرده است... در رابطه با هدف ابا عبدالله از این حرکت بحث ها شده است برخی هدف را شهادت گفتند و گفتند حضرت حرکت کرد تا شهید شود و اینچنین با خون خود یزیدیان را رسوا کند با این تحلیل به کشته شدن حسین راضی شدند که باید کشته می شد تا اسلام بماند... برخی این طور تحلیل کردند که حسین برای حکومت حرکت کرد و خبر از شهادت نداشت اما شد آنچه شد و این نه با علم امام سازگار است و نه اخبار و روایت که حضرت خبر از شهادتش داده بود.. اما باید گفت حرکت حضرت و انتخاب های ایشان از بدو حرکت از مدینه بهترین انتخاب ممکن بود.. وقتی ولید حضرت را مجبور به بیعت می کند حضرت که این بیعت را مساوی با فوت اسلام می داند ناچار از مدینه می گریزد و به حرم امن الهی پناه می برد و وقتی مطلع می شود قصد ریختن خون ایشان را در مکه دارند حج را ناتمام رها کرده و به کوفه که به شهادت نامه ی مسلم 18هزار نفر اماده پذیرشش هستند حرکت می کند و می بینیم حتی بعد از محاصره ی دشمن از انها درخواست می کند که اجازه خروج و رفتن به یکی از سرحدات را بدهند که دشمن نمی پذیرد مگر به بیعت و اما بیعت با یزید یعنی همان کشته شدن در خفا چون هانی و مسلم و لذا ایستادن و شهادت در آن لحظه بهترین انتخاب حضرت بود نه هدف. که حضور امام مسلما فواید و آثار بیشتری از شهادتش دارد و این که بگویم امام بعد هست و کار امام حسین را می کند درست نیست که اثر و تاثیر گذاری امام حسین بیش از علی بن حسین است همان طور که نفوذ امام علی بیش از امام حسن بود که بعد از امام علی سپاه کوفه چند ماهی بیشتر دوام نیاورد و این نه از ضعف امام حسن که از قدرت و جایگاه امام علی بود... #تحلیل_تاریخی_دینی #محرم @alinabinejad