🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁شرابخواری عمر بن خطاب در بستر مرگ از کتب اهل سنت(باتصویرسندها)🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁 احمد بن حنبل [پیشوای  حنبلی ]در مسند و ابن عساکر در تاریخ مدینه دمشق چنین نقل می‌کنند: فقال سالم: فسمعت عبدالله بن عمر یقول: قال عمر: إرسلوا إلی طبیبنا ینظر جرحی هذا. قال: فأرسلوا إلی طبیب من العرب فسقی عمر نبیذا فشبه النبیذ بالدم من الطعنه التی تحت السره. سالم می‌گوید: از فرزند عمر شنیدم که گفت: پدرم عمر بن الخطاب فرستاد تا دکتر او را حاضر کرده تا به جراحتش [همان جراحتی که #ابولؤلؤ (رضوان الله علیه) بر او زد] نگاهی بیندازد . طبیب شراب به عمر بن خطاب داد و او خورد و از آن جراحتی که زیر نافش ایجاد شده بود ، خون همراه شراب خارج شد. منبع: مسند احمد بن حنبل: ج ۱ ، ص ۴۲ ، مسند عمر بن الخطاب ، دارصادر ، بیروت. تاریخ مدینة دمشق ، ابن عساکر: ج ۴۴ ، ص ۴۱۴ ، رقم ۶/۵۲ ، شرح حال عمر بن الخطاب. معناي نبيذ در کتب اهل سنت : و نبيذ را اهل لغت ، اين گونه معنا كرده‌اند : وإنما سمي نبيذا لأن الذي يتخذه يأخذ تمرا أو زبيبا فينبذه في وعاء أو سقاء عليه الماء ويتركه حتى يفور [ ويهدر ] فيصير مسكرا . تاج العروس ، ج5 ، ص500 ، ماده نبذ . به آن نبيذ گفته مي شود ، زيرا کسي که آن را درست مي کند خرما و کشمش را گرفته و آن ها را در ظرف يا مَشکي ريخته و سپس بر روي آن آب مي ريزد . و آن را مي گذارد تا (خود به خود) جوشيده و سر برود ؛ كه در اين صورت مست كننده مي‌شود . و محيي الدين نووي در كتاب المجموع مي‌نويسد : واما الخمر فهي نجسة لقوله عز وجل ( إنما الخمر والميسر والأنصاب والأزلام رجس من عمل الشيطان ) ولأنه يحرم تناوله من غير ضرر فكان نجسا كالدم واما النبيذ فهو نجس لأنه شراب فيه شدة مطربة فكان نجسا كالخمر . المجموع ، محيى الدين النووي ، ج 2 ، ص 563 . اما شراب نجس است ؛ زيرا خداوند عز و جل فرموده است : " شراب و قمار و بت ها وتيرهاي قرعه پليدند و از عمل شيطانند" و نيز به اين علت که نوشيدن آن اگر ( ترک آن ) ضرر نداشته باشد ، حرام است ؛ پس مانند خون نجس است ؛ و اما نبيذ ، پس آن نيز نجس است ؛ زيرا شرابي است که غليظ شده و به طرب مي آورد ؛ از اين رو ، مانند شراب نجس است.