🌺💐🌺💐🌺💐حضرت ابولولو از شیعیان خاص أمير المؤمنين عليه السلام واسلام اوردن ایشان توسط حضرت علی علیه السلام وسابقه ارادت شیعیان به حضرت ابولولواز کتاب اهل سنت با تصویر سندها🌺💐🌺💐🌺💐
۱-حضرت ابولولو رحمه الله شيعه_خاص مولا امیرالمومنین بوده .
✅ ثم نقل ما ذكره الميرزا مخدوم الشريفي في كتاب نواقض الروافض، ثم قال: ثم اعلم أن فيروز هذا قد كان من أكابر المسلمين والمجاهدين بل من خلص أتباع أمير المؤمنين (عليه السلام)،
🔰 بدانکه فیروز (ابولولو) از #اکابر_مسلمین و مجاهدین بلکه از #اتباع_خاص حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام بوده است
او از بزرگان مسلمین و مجاهدین بلکه از خالص ترین پیروان امیرالمومنین (علیه السلام) است
📚 نام کتاب : مستدرك سفينة البحار نویسنده : الشيخ علي النمازي جلد : 9 صفحه : 214
💠 بعض از جهال می گويند حضرت ابولولو #مجوسی یا #نصرانی بوده و اصلا مسلمان نشده که این حرف از سر بی سوادی است چون حضرت ابولولو به دست امیرالمومنین مسلمان شده بود و ساکن #مدینه بود👇
۲-اسلام اوردن ابولولو توسط امیرالمومنین علیه السلام
✅ هو الذي اعرض عن الشرك واسلم في البحار ان ابا لؤلؤة كان يهوديا وفيه ايضا نصرانيا وفي خبر ثالث كان مجوسيا كما في البحار ثم استسلم بيد أمير المؤمنين
🔰ابولولو به دست مولا علي عليه السلام مسلمان شد
📚نام کتاب : مجمع النورين نویسنده : الشيخ أبو الحسن المرندي جلد : 1 صفحه : 224
۳-سابقه ارادت شیعیان به حضرت ابولؤلؤ(رضوان الله علیه)از کتاب اهل سنت
حدثنی خالد بن محمد الازدی قال: حدثنا شبابة بن سوار قال: سمعت رجلا من الرافضة یقول :رحم الله أبا لؤلؤة! فقلت: تترحم علی رجل مجوسی قتل عمر ابن الخطاب! فقال:کانت طعنته لعمر إسلامه.
شبابة بن سوار نقل میکند که مردی از شیعیان را دیدم که میگفت رحمت خدای بر ابولولو باد. به او گفتم آیا بر مردی مجوسی که عمر بن الخطاب را کشت ترحم میفرستی ؟؟ وی پاسخ داد: همین ضربه ای که به عمر زد و او را کشت دلیل اسلام ابولولو میباشد.
📚 عیون الاخبار ابن قتیبه، جلد ۲، صفحه ۱۴۳
پ.ن : مولف متوفی ۲۷۶ هجری است. شبابه بن سوار در کتاب رواة التهذیبین از کتب رجالی آمده است که متوفی ۲۰۴ یا ۲۰۵ یا ۲۰۶ است و امام رضا علیه السلام متوفی ۲۰۳ هستند. یعنی ارادت و ترضی و رحمت فرستادن بر جناب ابولولو در زمان اهل البیت علیهم السلام بوده و ایشان شخصیتی بزرگ نزد شیعیان است.
مجمع النورين - الشيخ أبو الحسن المرندي - کتابخانه مدرسه فقاهت
https://ito.lib.eshia.ir/84707/1/224