#امام_حسین_ع_مناجات #شب_جمعه 🌱نظام رشتی را در خواب دیدند و از او پرسیدند: «چه چیز به درد عالَم آخرت می‌خورد؟» گفت: «دو چیز: یکی امام حسین (صلوات الله علیه) و یکی هم تقوا» پرسیدند: «حالت چطور است؟» جواب داد: شکر خدا را که در پناه حسینم گیتی از این خوب‌تر پناه ندارد 📚 کتاب طریق دوست ↳ @hosseinieh_net

🥀 #شب_جمعه حسین جان... می‌خواستم به‌تاخت بیایم به کربلا وقتی هجای نام تو را روضه‌خوان کشید ✍ #سعید_مبشر ↳ @hosseinieh_net

🌸🌺🌸🌺🌸🌺عزاداری حضرت زهرا در شب اربعین در رؤیای همسر یحیی برمكی🌸🌺🌸🌺🌸🌺 فاضل برغانی در كتاب مخزن از مرحوم مقدس اردبیلی رحمه الله نقل كرده است كه فرمود: در خزینه ی یكی از پادشاهان (كه مقدس اردبیلی نخواسته است اسم آن پادشاه را بگوید) كتابی دیدم، كه این قضیه را در آن كتاب با آب طلا نوشته بودند. یحیی برمكی گفت: با جابر بن عبدالله انصاری برای زیارت حضرت سید الشهداء علیه السلام به كربلا رفتم. شب نوزدهم ماه صفر، به یك منزلی كربلا رسیدیم و در آنجا فرمود آمدیم و منزل كردیم. همسرم خدیجه در آن سفر همراهم بود، لهذا برای او خیمه ای بر پا نمودیم و من با جابر در گوشه ای نشسته بودم و با هم درباره ی فردا كه وارد كربلا می شویم و به زیارت آقا و مولای خود حضرت سید الشهداء علیه السلام فایز می گردیم، گفتگو می كردیم. در این صحبت ها بودیم كه ناگهان صدای ناله و گریه ی همسرم را با صدای بلند شنیدم؛ پس مضطربانه به سوی خیمه ی او دویدم و خدیجه را سر برهنه و بر سینه كوبان و مو پریشان، مثل آدمهایی كه مصیبتی به آنها وارد شده باشد، دیدم و به همین جهت پریشان خاطر شدم و سبب گریه را پرسیدم؟ خدیجه گفت: یحیی، بنشین تا برایت بگویم. وقتی نشستم، گفت: ای یحیی، الان در عالم رؤیا حضرت فاطمه ی زهرا علیهاالسلام را دیدم كه لباس سیاه پوشیده بودند و موهایشان پریشان بود و گریان و نالان با چهار هزار حوریه، وارد زمین كربلا شدند و چون چشم حضرت زهرا علیهاالسلام بر قبر فرزندشان امام حسین علیه السلام افتاد، خود را بر بالای قبر آن سرور انداختند و نوحه و گریه سر دادند و از سوز دل می فرمودند: ای نور دیده ی مادر، ای فرزند برگزیده ی مادر، ای شهید بی مادر، ای غریب بی مادر، ای لب تشنه ی مادر، فدای حلقوم بناحق بریده ات شوم. بعد از من این مردم بی وفا بر تو رحم نكردند و از جد بزرگوارت شرم ننمودند، ای فرزندم ترا با فرزندان و برادران و برادرزادگان و یاورانت لب تشنه مانند گوسفندان سر بریدند؛ عزیز گرامی، بعد از تو فرزندان خردسالت را چه كسی غمخواری نمود و خواهرانت را چه بر سر آمد؟ ای فرزند، بدن بی سرت را در میان خاك و خون چگونه ببینم؟ ای یحیی، آن مظلومه پس از گریه و زاری بسیاری، پیش كسوت حوریان را كه طیبه نام داشت احضار نمودند، و فرمودند: ای طیبه، برو سر قبر پدر بزرگوارم حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و بگو كه فاطمه علیهاالسلام بر سر قبر فرزندش حسین علیه السلام آمده است تا فردا - روز اربعین - تعزیه داری و عزداری كند و انتظار قدوم شما را می كشند. سپس به حوریه ی دیگر فرمودند: برو نجف اشرف و حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام را خبردار كن! چون آن حوریه ها رفتند، باز حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام خود را بر قبر فرزندشان امام حسین علیه السلام انداختند و شروع به گریه و نوحه كردند. در این هنگام، ناگهان مرد محاسن سفیدی با سرعت تمام آمد و بعد از آن یك بزرگوار دیگر رسید. من از حوریه ای پرسیدم: آنها چه كسانی هستند؟ حوریه گفت: آنكه اول آمد، حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم هستند و آن دیگری حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام هستند و آن مرد سبزپوش، حضرت امام حسن علیه السلام هستند. سپس دیدم كه، حضرت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و سلم وقتی كه فاطمه زهرا علیهاالسلام را دیدند كه خود را بر روی قبر امام حسین علیه السلام انداخته اند و آنطور نوحه و زاری و بیقراری می كنند فرمودند: ای فاطمه، اینقدر گریه و زاری مكن! زیرا ساكنان ملأ اعلی را به گریه و نوحه و خروش آوردی. حضرت زهرا علیهاالسلام از شدت پریشانی خاطر، ملتفت كلام پدر بزرگوار خود نشدند، پس حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم متوجه فرزندش امام حسن علیه السلام شد و فرمود: ای فرزندم، به مادرت بگو كه از سر قبر برادرت برخیزد و كمتر گریه كند! پس امام حسن علیه السلام به خدمت مادر آمدند و عرض كردند: ای مادر: منم فرزندت حسن، كه جگرم را پاره پاره كردند و از گلویم بیرون آمده. ای مادر، دیگر بس است! از روی قبر برادرم سر بردارید. حضرت صدیقه علیهاالسلام سر از قبر برداشتند و در حالی كه شیشه ی پر از آبی در دست داشتند، فرمودند: ای فرزندم، فدای جگر پاره پاره ات و حلقوم بنا حق بریده ی برادرت شوم! سپس آن شیشه را به دست امام حسن علیه السلام دادند و فرمودند: ای فرزندم، این شیشه را نگهدار، كه آب چشم عزاداران برادرت را در آن جمع كرده ام! در این وقت ارواح پیغمبران ورسولان و مؤمنان، گروه گروه با هودجها حاضر شدند و من از حوریه ای پرسیدم كه اینها چه كسانی هستند؟ آن حوریه گفت: آنهایی

كه جلو هستند، ارواح پیغمبران هستند و آنان كه پشت سر آنها هستند، ارواح مؤمنین هستند و آنها كه در هودجها هستند، ارواح زنان مؤمنه هستند كه به خاطر كمك و یاری به حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام در عزاداری فرزندانشان امام حسین علیه السلام آمده اند. سپس زنان از هودجها بیرون آمدند و در برابر حضرت زهرا علیهاالسلام ایستادند و بر آن مظلومه سلام كردند و تسلیت و تعزیت گفتند و دور قبر آن مظلوم حلقه ی ماتم زدند و مشغول عزاداری شدند و من از خواب بیدار شدم [1] . [1] كرامات الحسینیه ج 2، ص 35، به نقل از دار السلام ص 508.

"سحر چون پیک غم از در درآید / شرار از سینه، آه از دل برآید ندای کاروانی از وطن دور / به گوش جان ز دیوار و در آید گمانم کاروان اهل‌بیت است / که سوی کعبه‌ دل با سر آید گلاب از چشم هر آلاله جاری است / که عطر عترت پیغمبر آید پس از یک اربعین اندوه و هجران / به دیدار برادر، خواهر آید همان خواهر که غوغا کرده در شام / همان ریحانه‌ پیغمبر آید همان خواهر که با سِحر بیانش / به هر جا آفریده محشر آید همان خواهر که کس نشناسد او را / به باغ لاله ‌های پرپر آید همان خواهر ولی خاطر پریشان / سیه‌ پوش و بنفشه ‌پیکر آید اگر از کربلا، غمگین سفر کرد / کنون از گرد ره، غمگین‌تر آید نوای وای وای از جان زهرا / صدای های های حیدر آید از این دیدار طاقت‌ سوز ما را / همه خون دل از چشم تر آید غم ‌آهنگی به استقبال یک فوج / کبوترهای بی‌ بال و پر آید بیا با این کبوترها بخوانیم / سرودی را که شام غم سرآید شمیم جان ‌فزای کوی بابم / مرا اندر مشام جان برآید گمانم کربلا شد عمّه نزدیک / که بوی مُشک ناب و عنبر آید به گوشم عمّه از گهواره‌ گور / در این صحرا، صدای اصغر آید مهار ناقه را یک دم نگه‌ دار / که استقبال لیلا، اکبر آید ولی ای عمّه دارم التماسی / قبول خاطر زارت گر آید در این صحرا مکن منزل که ترسم / دوباره شمر دون با خنجر آید «محمد جواد غفور زاده»"

اهمیت زیارت اربعین در کلام مرحوم آیت الله سید حسن فقیه امامی قدس سره

بنیان گزاران پیاده روی اربعین استاد انصاریان

نماهنگ نشد با صدای محمد مهدی تقی خانی

کنت جی فلاور کشیش مسیحی آمریکایی پس از حضور در حرم امام حسین علیه‌السلام، مات و مبهوت شده و میگوید: تا زمانی که نفس در بدن دارد نام حسین را بلند خواهد کرد. . @BisimchiMedia

🔺 امام حسین (ع) به حضرت ابالفضل (ع) فرمود: اسم او را خط بزن❗️ 👈 خواب عجیب آیت الله سید عبدالهادی شیرازی (ره) که برای آیت الله وحید خراسانی بازگو کردند (با تشکر از کانال مسیر هدایت) ╭────────────╮ 🆔 کانال اسرار تاریخ | استاد ابوالحسنی http://eitaa.com/monzer_ir ╰────────────╯

مداحی محمد امین فراتی | من و از امام حسین دور مکن

#حماسه_ی_اربعین_حسینی_ع #زیارت_اربعین صحرا به صحرا، کو به کو، داريم نم نم می‌ر‌ويم پشت سر هم، دم به دم، آدم به آدم می‌رويم ما هر دو عالم را به اين معراج دعوت می‌کنيم از اين سوى عالم اگر آن سوى عالم می‌رويم راهى‌شدن، دريا شدن، يعنى کمال قطره‌ها ما هم به راه افتاده‌ايم و جانب يم می‌رويم در شعله آتش می‌شويم، آتش به عالم می‌زنيم هم مثل يک پروانه می‌سوزيم ما، هم می‌رويم هم در نجف، هم کربلا، پرچم به دست زينب است هر جا که پرچم می‌رود، دنبال پرچم می‌رويم عيسى بن مريم، آدم، ابراهيم، موسى، نوح، هود اين راه را پيغمبران رفتند و ما هم می‌رويم ما تشنه‌ی وصليم و دنبال سلوک وصلتيم پس پابرهنه، تشنه‌لب، تا نهر علقم می‌رويم بى‌واسطه اسماء حق در ما تجلى می‌کند هر وقت تحت قبه‌ى سلطان عالم می‌رويم ✍ #علی_اکبر_لطیفیان 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

#حضرت_زینب_س_اربعین زود بر انگشتر صحرا نگین انداختند چون عقیق سرخ خود را بر زمین انداختند مثل بارانی که مشتاق است خاک تشنه را از فراز ناقه‌ها خود را چنین انداختند پس به یاد اکبر و عباس روی قبرها خویشتن را از یسار و از یمین انداختند روی قبر کوچک عباس جای مادرش خویش را با ذکر یا ام‌البنین انداختند خاک را بر سر زدند و سر به خاک آنقدر که روی پیشانی دشتِ تشنه چین انداختند اربعین شد که پس از نام رقیّه در کتب اکثر مقتل‌نویسان نقطه‌چین انداختند... ✍ #مجید_تال 📝 #اشعار_آیینی_حسینیه‌ | عضو شوید👇 ↳ https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e

🎙فایل تصویری کاری مشترک از: گروه همخوانی بشیر یزد گروه همخوانی نوجوانان بشیر یزد گروه سرود انصارالحسین(ع) شهرستان میبد موضوع: اربعین عنوان:عمه عمه بوی بابای غریبم بر مشام آید تهیه کننده: محمدرضا دهقانی صدابردار: علی دهقانی زاده گوینده:امید حسین مرشدی تصویربردار:محمدرضا ضیغمی تهیه شده در واحد سرود و موسیقی صدا سیما مرکز یزد با همکاری سازمان فرهنگی ، اجتماعی و ورزشی شهرداری یزد و بنیاد دعبل خزاعی استان یزد با سپاس فراوان از مدیریت محترم کمپ کویرنوردی آفتاب __ جهت عضویت در کانال اختصاصی مداح اهل بیت(ع) محمدرضا دهقانی از طریق لینک زیر وارد شوید. https://eitaa.com/dehghaniyazd

🕌‌ بار معرفتی زیارة الحسين 👈 چه کنیم تا در اربعین به معرفت امام حسین (ع) برسیم؟ 🔻🔻 پاسخ مهم مرحوم استاد منذر

▫️▪️▫️ ⚫️ سه راه مهم برای رسیدن به معرفت امام حسین (ع) 👈 معنای «عارفا بحقه» چیست؟ ✔️

استاد علی ابوالحسنی (منذر)🔻

▪️زیارت آقا امام حسین علیه السلام، آنچنان خیر و برکتی دارد که پاداش آن برای بشر اصلا باورکردنی نیست. ▪️اصولا زیارت نورانی امام (ع)، یک سلسله مقامات معنوی عجیبی را به زائر می دهد که البته کشکی نیست؛ بلکه مشروط به یک سری شرایط معین است؛ یعنی بار سنگینی است که هر کسی نمیتواند به دوش بکشد؛ پس باید ببینیم خداوند متعال این مقامات را به چه کسی و به چه تضمینی عطا می کند؟ برای اینکه آن شرایط را بفهمیم باز باید دست گدایی در خانه ائمه معصومین (ع) دراز کنیم و حقیقت را از ایشان جویا شویم‌. ▪️شما روایات کتاب کامل الزیارات را ببینید؛ ما درباره ثواب زیارت حضرت اباعبدالله حسین (ع) احادیث عجیب و غریبی داریم. از همان اول که نیت میکنی گام در مسیر کربلا بگذاری و بعد که راه می افتی و هر قدمی که بر می داری تا به کربلا برسی، ثواب ها همینطور ادامه دارد. اما زیارت امام در کربلا یک شرط مهم دارد و آن «عارفا بحقه» است. بنابراین یکی از نکات مهم، این است که نسبت به حق امام (ع) معرفت داشته باشیم که نشانه ها و راههای رسیدن به آن هم در زیارتنامه ها بیان شده که برخی از مضامین آن چنین است: ۱. در زیارت امام حسین (ع) در شبهای قدر میخوانیم: «یا مولای یابن رسول الله أتیتک زائرا عارفا بحقک موالیا لأولیائک معادیا لأعدائک فاشفع لی عند ربک». یعنی کلید حل مشکل و رسیدن به شفاعت و استجابت دعا عرفان به حق امام است. این به معنای یک معرفت خشک و خالی هم نیست که مثلا یک خاورشناس غربی مثل «لوئی ماسینیون» بیاید و با تحقیق به این نتیجه برسد که مثلا مقام امیرالمومنین(ع)، از شیخین بالاتر است؛ خیر! «موالیا لاولیائک معادیا لأعدائک» یعنی با دوستان شما دوستم و با دشمنانتان دشمنم؛ بنابراین فقط صحبت آگاهی نیست بلکه یکی از لوازم مهمش این است که بایستی موضعگیری کنی؛ یعنی باید پشت سر امام حسین (ع) محکم بایستی و بیایی در صف حضرت قرار بگیری و برای دفاع از ایشان شمشیر هم بزنی. ۲. در زیارت حضرت اباعبدالله (ع) در عید فطر و قربان آمده: «یا مولای یا اباعبدالله عبدک و ابن امتک... المعترف بحقک جاءک مستجیرا بک متوجها الی مقامک». و در زیارت امام کاظم (ع) هم دارد که: «عارفا بحقک مقرا بفضلک محتملا لعلمک» : یعنی علاوه بر توجه به مقامات امام و اعتراف به آنها، حامل علوم و دانشهای ائمه هستم و بر اساس آنها عمل میکنم. «مستشفعا بک الی الله فاشفع لی عند ربک»: یعنی حالا که من اینگونه هستم، پس شما نیز مرا شفاعت فرمایید. «لیغفر لی ذنوبی». ۳. در زیارت امامین کاظمین (ع) یعنی امام موسی بن جعفر و امام جواد (ع) هم نکته دیگری آمده که آن را تأیید و تکمیل میکند: «أتیتکما زائرا عارفا بحقکما... مستبصرا بالهدی الذی أنتما علیه» (یعنی نور گرفتم از آن هدایتی که در اختیار شماست) «عارفا بضلاله من خالفکما» (و عارفم به گمراهی آن کسی که با شما در افتاد). 📚برگرفته از درس گفتارهای استاد ابوالحسنی درباره مقامات ائمه (ع) (زیارات نقل شده گاه قریب به مضمون هستند). 🌐 eitaa.com/monzer_ir

موکبی خاص، موکب‌داری با قصه‌ای خاص‌تر و میزبانی از زائران اباعبدالله (علیه السلام)! شهادت یکباره ۴فرزندِ شیخ حیدر، ملقب به ابولیس، یکی از موکب‌داران عراقی، در راه میزبانی از زائران اباعبدالله الحسین (علیه‌السّلام). او روز سوم این مصیبت، خود را برای میزبانی زوار آماده کرد چون...

لحظاتی بریم کربلا ، شب اربعینه : به سختی، به سرما، به گرما می‌ارزد به آوارگی بین صحرا می‌ارزد اگر سر به راهِ طریق الحسینی به دل کندن از دار دنیا می‌ارزد همین جا که امواج دلشوره دارند همین‌ جا بزن دل به دریا می‌ارزد بدایت حسین(ع) و نهایت حسین(ع) است چه با جمع باشی چه تنها، می‌ارزد به تاول بگو خوش نشستی به پایم! که حتی به افتادن از پا می‌ارزد چه خون‌ها که بر خاک جاری است بنگر! که این جاده خالی مبادا! می‌ارزد! در این راه ِالا جمیلای زینب(س) دو چشمم فدای تماشا! می‌‌ارزد! اگر خرج چیزی کنم عمر خود را فقط کربلای معلی می‌ارزد!" شاعر: زهرا بشری موحد #بخوان مجموعه رسانه ای"قول سدید" دیدن دیگر آثار: https://eitaa.com/tadabbordarghoraan

🥀 یا اباعبدالله... نگاه از زائرِ خود بر نداری ز گریه نوحه‌ای بهتر نداری زیارت‌نامه‌ی بالایِ سر را کجا باید بخوانم؟ سر نداری ✍ #میثم_مؤمنی_نژاد ✿‍ اَللّهُمَّ ارْزُقنـٰا زِیٰارَۃَ الْحُسَیْن ✿‍

🌸🌺🌸🌺🌸🌺زیارت جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین🌸🌺🌸🌺🌸🌺 "عن عطیّة العوفی: خَرَجتُ مَعَ جابِرِ بنِ عَبدِ اللّه ِ الأَنصارِیِّ زائِرَینِ قَبرَ الحُسَینِ بنِ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السلام، فَلَمّا وَرَدنا کَربَلاءَ دَنا جابِرٌ مِن شاطِئِ الفُراتِ فَاغتَسَلَ، ثُمَّ اتَّزَرَ بِإِزارٍ وَارتَدى بِآخَر، ثُمَّ فَتَحَ صُرَّةً فیها سُعدٌ فَنَثَرَها عَلى بَدَنِه، ثُمَّ لَم یَخطُ خُطوَةً إلّا ذَکَرَ اللّه َ تَعالى. حَتّى إذا دَنا مِنَ القَبرِ قال: ألمِسنیهِ فَأَلمَستُهُ فَخَرَّ عَلَى القَبرِ مَغشِیّا عَلَیهِ فَرَشَشتُ عَلَیهِ شَیئا مِنَ الماءِ فَلَمّا أفاقَ قال: یا حُسَینُ ثَلاثا ثُمَّ قال: حَبیبٌ لا یُجیبُ حَبیبَهُ. ثُمَّ قال: وأنّى لَکَ بِالجَوابِ وقَد شُحِطَت أوداجُکَ عَلى أثباجِک، وفُرِّقَ بَینَ بَدَنِکَ ورَأسِک، فَأَشهَدُ أنَّکَ ابنُ خاتَمِ النَّبِیّین وَابنُ سَیِّدِ المُؤمِنین وَابنُ حَلیفِ التَّقوى وسَلیلِ الهُدى وخامِسُ أصحابِ الکِساءِ وَابنُ سَیِّدِ النُّقَباءِ وَابنُ فاطِمَةَ سَیِّدَةِ النِّساءِ وما لَکَ لا تَکونُ هکَذا وقَد غَذَّتکَ کَفُّ سَیِّدِ المُرسَلین ورُبّیتَ فی حِجرِ المُتَّقین ورُضِعتَ مِن ثَدیِ الإِیمانِ وفُطِمتَ بِالإِسلام فَطِبتَ حَیّا وطِبتَ مَیِّتا غَیرَ أنَّ قُلوبَ المُؤمِنینَ غَیرُ طَیِّبَةٍ لِفِراقِک ولا شاکَّةٍ فِی الخِیَرَةِ لَکَ فَعَلَیکَ سَلامُ اللّه و رِضوانُهُ وأشهَدُ أنَّکَ مَضَیتَ عَلى ما مَضى عَلَیهِ أخوکَ یَحیَى بنُ زَکَرِیّا. ثُمَّ جالَ بِبَصَرِهِ حَولَ القَبرِ وقال: السَّلامُ عَلَیکُم أیَّتُهَا الأَرواحُ الَّتی حَلَّت بِفِناءِ الحُسَینِ وأناخَت بِرَحلِهِ وأشهَدُ أنَّکُم أقَمتُمُ الصَّلاةَ وآتَیتُمُ الزَّکاةَ ، وأمَرتُم بِالمَعروفِ ونَهَیتُم عَنِ المُنکَرِ وجاهَدتُمُ المُلحِدین وعَبَدتُمُ اللّه َ حَتّى أتاکُمُ الیَقینُ. وَالَّذی بَعَثَ مُحَمَّدا بِالحَقِّ نَبِیّا لَقَد شارَکنا کُم فیما دَخَلتُم فیهِ. قالَ عَطِیَّةُ: فَقُلتُ لَهُ: یا جابِرُ ! کَیفَ ولَم نَهبِط وادِیا ولَم نَعلُ جَبَلاً ولَم نَضرِب بِسَیفٍ وَ القَومُ قَد فُرِّقَ بَینَ رُؤوسِهِم وأبدانِهِم، واُوتِمَت أولادُهُم و أرمَلَت أزواجُهُم ؟! فَقال: یا عَطِیَّةُ ! سَمِعتُ حَبیبی رَسولَ اللّه ِصلى الله علیه و آله یَقولُ: مَن أحَبَّ قَوما حُشِرَ مَعَهُم و مَن أحَبَّ عَمَلَ قَومٍ اُشرِکَ فی عَمَلِهِم وَالَّذی بَعَثَ مُحَمَّدا بِالحَقِّ نَبِیّا إنَّ نِیَّتی ونِیَّةَ أصحابی عَلى ما مَضى عَلَیهِ الحُسَینُ علیه السلام وأصحابُهُ خُذوا بی نَحوَ أبیاتِ کوفانَ . فَلَمّا صِرنا فی بَعضِ الطَّریقِ قالَ: یا عَطِیَّةُ ! هَل اُوصیکَ وما أظُنُّ أنَّنی بَعدَ هذِهِ السَّفَرَةِ مُلاقیک؟ أحبِب مُحِبَّ آلِ مُحَمَّدٍ صلى الله علیه و آله ما أحَبَّهُم وأبغِض مُبغِضَ آلِ مُحَمَّدٍ ما أبغَضَهُم وإن کانَ صَوّاما قَوّاما، وَارفُق بِمُحِبِّ مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ ، فَإِنَّهُ إن تَزِلَّ لَهُ قَدَمٌ بِکَثرَةِ ذُنوبِهِ ثَبَتَت لَهُ اُخرى بِمَحَبَّتِهِم ، فَإِنَّ مُحِبَّهُم یَعودُ إلَى الجَنَّةِ ، ومُبغِضَهُم یَعودُ إلَى النّارِ." "ترجمه: به نقل از عطیّه عوفى ـ : همراه جابر بن عبد اللّه انصارى ، براى زیارت قبر حسین بن على بن ابى طالب علیه السلام حرکت کردیم. هنگامى که به کربلا رسیدیم جابر به کرانه فرات نزدیک شد و غسل کرد و پیراهن و ردایى به تن کرد و کیسه عطرى را گشود و آن را بر بدنش پاشید و هیچ گامى برنداشت جز آن که ذکر خداى متعال گفت تا این که به قبر نزدیک شد و [به من ]گفت: دست مرا بر قبر بگذار چون دست او را بر قبر گذاشتم بیهوش ، بر روى قبر افتاد. کمی آب بر او پاشیدم و هنگامى که به هوش آمد سه بار گفت : اى حسین! آن گاه گفت : دوست پاسخ دوست را نمى دهد؟! سپس گفت: چگونه پاسخ دهى در حالى که خون رگ هایت را بر میان شانه ها و پشتت ریختند و میان سر و پیکرت جدایى انداختند؟! گواهى مى دهم که تو فرزند خاتم پیامبران و فرزند سَرور مؤمنان و فرزند هم پیمان تقوا و چکیده هدایت و پنجمین فرد از اصحاب کسایى و فرزند سالار نقیبان و فرزند فاطمه سَرور زنانى ؟! و چگونه چنین نباشى در حالى که از دست سَرور پیامبران غذا خورده اى و در دامان تقواپیشگان پرورش یافته اى و از سینه ایمان شیر نوشیده اى و با اسلام تو را از شیر گرفته اند . پاک زیستى و پاک رفتى؛ امّا دل هاى مؤمنان در فراق تو خوش نیست بى آن که در این تردیدى رود که همه اینها به خیرِ تو بود. سلام و رضوان خدا بر تو باد ! و گواهى مى دهم که تو بر همان روشى رفتى که برادرت یحیى بن زکریّا رفت.

آن گاه جابر دیده خود را گِرد قبر چرخاند و گفت: سلام بر شما اى روح هایى که گرداگردِ حسین فرود آمده، همراهش شدید ! گواهى مى دهم که نماز را به پا داشتید و زکات دادید و به نیکى فرمان دادید و از زشتى باز داشتید و با مُلحدان جنگیدید و خدا را پرستیدید تا به شهادت رسیدید. سوگند به آن که محمّد را به حق برانگیخت در آنچه به آن در آمدید با شما شریک هستیم. به جابر گفتم: اى جابر! چگونه [با آنان شریک باشیم]، با آن که ما نه به درّه اى فرود آمدیم و نه از کوهى بالا رفتیم و نه شمشیرى زدیم، در حالى که اینان سرهایشان از پیکر جدا شد و فرزندانشان یتیم و زنانشان بیوه شدند؟! جابر گفت: اى عطیّه ! شنیدم که حبیبم پیامبر خدا صلى الله علیه و آله مى فرماید : «هر کس گروهى را دوست داشته باشد ، با آنان محشور مى شود و هر کس کارِ کسانى را دوست داشته باشد، در کارشان شریک مى شود» و سوگند به آن که محمّد را به حق به پیامبرى بر انگیخت نیّت من و همراهانم همان است که حسین علیه السلام و یارانش بر آن رفته اند. مرا به سوى خانه هاى کوفه ببر. هنگامى که بخشى از راه را رفتیم گفت: اى عطیّه! آیا سفارشى به تو بکنم که دیگر گمان ندارم پس از این سفر تو را ببینم؟ دوستدار خاندان محمّد را تا زمانى که آنان را دوست مى دارد دوست بدار و دشمن خاندان محمّد را تا زمانى که با آنان دشمن است دشمن بدار هر چند روزه گیر و شب زنده دار باشد، و با دوستدار محمّد و خاندان محمّد رفاقت کن که اگر یک گامش از فراوانىِ گناهش بلغزد گام دیگرش به محبّت آنان استوار مى مانَد؛ چرا که دوستدار آنان به بهشت باز مى گردد و دشمن آنان به سوى آتش [دوزخ ]مى رود.   "عمادالدین قاسم طبری آملي، بشارة المصطفی، ص 125، حدیث 72" بشارة المصطفى(ص) لشيعة المرتضى(ع) - الطبري، عماد الدين - کتابخانه مدرسه فقاهت https://lib.eshia.ir/27197/1/125