#کتاب_خاطره
امروز ۲۱ اذرماه ۱۳۹۸ کتاب پر ارج و وزین " #پایی_که_جا_ماند" از اسیر نوجوان ۱۶ ساله ایرانی آقای "#سید_ناصر_حسینی_پور" را تمام کردم و در قفسه کتابهای مطالعه شده قرار دادم. اینقدر نثر این کتاب شیواست که هر لحظه خودت را در کنار سایر #اسرا احساس میکنید. در صفحات ۴۵۵ و ۴۵۶ که به معرفی خانواده محترمشان در شهر #باشت در #استان_کهگیلویه_و_بویراحمد می پردازد و از ۴ برادر و پدرشان یاد میکند که_رفقایش به آنها "#۱+۵" (¹) میگفتند_ همگی در جبهه های جنگ شرکت داشته اند، مرا یاد آن سفر سال ۱۳۹۰ به #شهرستان_باشت انداخت که توسط خواهرزاده نویسنده، جناب حجه الاسلام والمسلمین شیخ مجید آیتی دعوت شده بودیم و این مسافرت شیرینِ ما مصادف بود با ایام #انتخابات #مجلس_شورای_اسلامی در شهرستانهای باشت و #گچساران که برادر نویسنده محترم جناب #سید_قدرت_الله_حسینی_پور نیز بعنوان #نماینده_مجلس، کاندیدای دور بعد هم شده بودند و ما میهمان خواهرزاده و برادر نویسنده محترم بودیم و خبر نداشتیم.
البته من تا دیروز نمی دانستم که این دو بزرگوار برادرند ولی با مطالعه آن صفحات، سریع به خواهرزاده نویسنده که از دوستان و روحانیون جوان و خوش مشرب در منطقه باشت هستند پرسیدم و با تایید ایشان به این مساله یقین پیدا کردم.
هر چند من نویسنده محترم را سابقاً در سال ۱۳۸۹ در #یادواره_شهدا ی #بالاده #بیرم که به عنوان سخنران جلسه بودند، ملاقات کرده بودم.
بخاطر تاکیدات #مقام_معظم_رهبری (مدّظله العالی)مبنی بر خواندن کتاب "پایی که جا ماند"، آرزو داشتم یک روزی این کتاب را بخرم و مطالعه کنم و برای همیشه در قفسه کتابخانه ام داشته باشم که در سفر اخیرم به #بندرعباس در هفته گذشته این امکان فراهم شد.
ـــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
۱- در زمان نوجوانی رفقای باشتی ایشان به پنج پسر و پدر خانواده که در جنگ شرکت می کردند لقب "۱+۵" داده بودند، بعد ها در دولتهای نهم و دهم نویسنده محترم کتاب، جناب آقای حسینی پور به همراه آقای سعید جلیلی به عنوان نمایندگان ایران با گروه ۱+۵ مذاکرات هسته ای را انجام می دادند. این تسمیه های اتفاقی بسیار جالب توجه است.
علیرضا آهنین جان
روحانی طرح هجرت
مسجد امام علی (ع)
شهرستان #قشم