eitaa logo
اخلاق و اعتدال (کانال علیرضا حسینی عارف)
356 دنبال‌کننده
101 عکس
14 ویدیو
3 فایل
جامعه آرمانی، جامعه‌ای اخلاقی و مبتنی بر اعتدال است؛ وَكَذلِكَ جَعَلناكُمْ اُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاس... این کانال رسمی «سید علیرضا حسینی عارف» است.
مشاهده در ایتا
دانلود
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 7⃣ روز هفتم: وظیفه ما در صورت باطل شدن یا باطل کردنِ روزهٔ واجب چیست؟ اول) وجوب هر دوی کفاره و قضا: ☕️ اگر انسان در ماه مبارک رمضان کارهایی که روزه را باطل می‌کند را از روی عمد و اختیار و بدون عذر شرعی انجام دهد، علاوه بر این که روزهٔ او باطل می‌شود و باید بعداً «قضا»ی آن را بگیرد، «کفاره» نیز بر او واجب است. 🤔 اینکه انسان در هنگام انجام دادن کارِ باطل‌کنندهٔ روزه، عالِم به وجوب کفاره باشد یا نه، فرقی ندارد؛ و در هر صورت کفاره بر او واجب است.    💉 اگر فردی به خاطر عذری، احتمال دهد که روزهٔ ماه مبارک رمضان بر او واجب نیست و به همین دلیل روزه نگیرد ولی بعداً معلوم شود که روزه بر او واجب بوده، علاوه بر قضا، کفاره هم بر او واجب است. یعنی صِرف احتمال عدم وجوب روزهٔ ماه مبارک رمضان برای خوردن روزه کافی نیست. 🤮 اگر چیزی از اندرون روزه‌دار به دهان او برگردد، نباید آن را دوباره فرو ببرد؛ و اگر عمداً فرو ببرد قضا و کفاره بر او واجب است. 🤥 اگر روزه‌دار به گفتهٔ کسی که می‌گوید مغرب شده ولی اعتماد به گفتهٔ او نیست، افطار کند و سپس بفهمد که مغرب نبوده، قضا و کفاره بر او واجب می‌شود. دوم) وجوب قضا، بدون کفاره: 😰 اگر خوردنِ روزه، به علت ترس از ضرر باشد و ترس هم منشأ عقلایی داشته باشد کفاره ندارد، ولی قضا بر او واجب است. 🤦 اگر به سبب بی‌اطلاعی از حکم شرعی، کاری را انجام دهد که روزه را باطل می‌کند،‌ مثل این که نمی‌دانست سر زیر آب کردن روزه را باطل می‌کند و سر زیر آب کرد، روزه‌اش باطل است و باید آن را قضا کند، ولی کفاره بر او واجب نیست. 🏊‍♂ اگر به جهتی باطل کردن روزه برای او جایز یا واجب شود، مثلاً برای نجات جان غریق خود را در آب بیندازد، یا اینکه او را مجبور کنند کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، در این صورت، کفاره بر او واجب نیست، ولی باید قضای آن روز را به جا آورد. 🍚 درباره انواع و میزان کفاره، فردا خواهیم نوشت؛ بعون الله العلي العظیم 🙏 ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 8⃣ روز هشتم: انواع و میزان کفارۀ روزه 🍚 دیروز، حالاتی که «قضای روزه» یا «کفارهٔ روزه» یا «هر دوی آنها» بر انسان واجب می‌شود را بیان کردیم و قول دادیم که امروز درباره میزان کفاره بنویسیم. همانطور که نوشتیم، کفارۀ روزۀ ماه مبارک رمضان بر اساس موارد، با هم متفاوت است و ما در این‌جا به تفکیک آن‌را بیان می‌نماییم، سپس قیمت معادل آن‌را به تومان می‌توان محاسبه نمود. 🤕 انواع کفارهٔ روزه ۱. کفاره باطل کردنِ عمدى روزه در ماه مبارک رمضان، با چیز حلال. ۲. کفاره باطل کردنِ عمدى روزه در ماه مبارک رمضان، با چیز حرام. ۳. کفاره باطل کردنِ عمدى روزه قضاى ماه مبارک رمضان در بعد از ظهر. ۴. کفاره روزه نذر معین ۵. کفاره روزه اعتکاف ۶. کفاره عذر: یعنی کسی که بر اثر عذر شرعی (مثلاً بیماری) روزه نگرفته است و تا ماه رمضان سال آینده عذر او برطرف نشود، باید کفاره عذر پرداخت نماید. ۷. کفاره تأخیر: یعنی اینکه شخصی در ماه مبارک رمضان به سبب عذر موجه شرعی، یک یا چند روز روزه نگیرد؛ و بعد از ماه رمضان که عذر او برطرف شد نیز قضای روزۀ خود را به‌جا نیاورد و آنقدر تأخیر کند تا ماه رمضان آینده فرا برسد. ❌ نکته: مورد ۶ و ۷ در واقع «فدیه» هستند؛ اما در عرف به آنها هم «کفاره» گفته می‌شود. ⚖ میزان کفاره ۱. اگر روزه‌دار در ماه مبارک رمضان، عمداً با چیز حلالی روزه‌اش را باطل کند - مثلاً آب بخورد - باید برای هر یک روز، «دو ماه روزه بگیرد» یا «شصت فقیر را اطعام کند، و یا به هر کدام از آنها یک مُدّ طعام (گندم، جو، نان و مانند اینها) بدهد». اگر انجام هیچ‌کدام برایش ممکن نبود، هر چند مُدّ که مى‏تواند به فقرا غذا دهد. اگر نتواند غذا دهد، باید استغفار کند (بگوید «استغفر اللَّه») و هر وقت که توانایی مالی پیدا نمود، کفاره را بدهد. ۲. اگر روزه‌دار، عمداً به چیز حرامى روزه خود را باطل کند - چه آن چیز اصلش حرام‏ باشد مثل شراب و زنا، یا به جهتى حرام شده باشد مثل نزدیکى کردن با همسر در حال حیض - «کفارۀ جمع» بر او واجب مى‏شود؛ یعنى باید برای هر یک روز، علاوه بر دو ماه روزه، شصت فقیر را نیز اطعام کند. چنانچه هر دو برایش ممکن نباشد، هر کدام از آنها که ممکن است باید انجام دهد. ۳. کسی که روزۀ قضای ماه مبارک رمضان را، بعد از ظهر باطل کند، کفاره‌اش این است که «ده فقیر را اطعام کند». اگر نمی‌تواند - بنابر احتیاط - سه روز روزۀ پی در پی بگیرد. ۴ و ۵. کفاره روزه نذر معین و کفاره روزه اعتکاف، بنا بر مشهور فتوای مراجع، همان کفاره روزه‌خوارى عمدى در ماه مبارک رمضان (مورد ۱ و ۲) است. ۶ و ۷. فدیهٔ روزه (یا کفارۀ عذر و کفارۀ تأخیر) این است که برای هر روز یک مدّ طعام به فقیر بدهد البته در مورد آخر - یعنی تأخیر - باید علاوه بر پرداخت آن، روزهٔ قضای هر روز را هم بگیرد. 🍔 یک مُدّ طعام یعنی چه؟ يک مُدّ طعام «معادل ۷۵۰ گرم گندم، جو، برنج، آرد و مانند آنها» و يا «اطعام يک فقير است به گونه‌ای که سير شود». آیت‌الله شبیری زنجانی: یک مُدّ، به حساب گندم، حدود ۹۰۰ گرم است. ❓ پاسخ به سؤالات رایج کفاره * مصرف کفارات فقط فقرا و مستمندان هستند. منظور از فقیر كسى است كه نيازمند تأمين مخارج سال خود و خانواده‌اش است و چيزى هم ندارد كه به‌طور روزانه قادر به تأمين هزينه زندگى‌اش باشد. * احتیاط واجب آن است که کفاره غیر سادات به سادات داده نشود. * پرداخت پول به جای کفاره کافی نیست؛ مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف خرید نان، برنج یا بقیه موارد مذکور در بالا می‌کند. * با توجه به این که یک مدّ، تقریباً ۷۵۰ گرم است، برای ترک عمدی یک روز روزه، می‌تواند قیمت ۴۵ کیلوگرم گندم، جو، برنج و مانند آن‌را به فقیری که مطمئن است با آن پول موارد کفاره را خواهد خرید، بپردازد. * دادن مواد خوراکی که معمولاً بالفعل یا بعد از طبخ، سیر کننده باشد (مانند گندم، جو، برنج و ماکارونی) مجزی است. بنابر‌این به نظر برخی مراجع، دادن لوبيا، گوشت و امثال اينها چون «خورشت» محسوب می‌شوند کافی نیست. * احتیاط مستحب آن است که تنها «گندم» یا «آرد گندم» به عنوان کفاره داده شود. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 9⃣ روز نهم: اهمیت و فضیلت تلاوت قرآن در ماه پربرکت رمضان قرآن کریم اختصاص به قشر خاصى از مردم ندارد؛ همان‏گونه كه دانشمندان بزرگ و مفسران و فلاسفه از آن بهره مى‏گيرند، مردم عادی نيز در حد توان و درك خود از آن استفاده می‌کنند. پيامبر اكرم(ص) فرمود: «خانه ‏هاى خود را با خواندن قرآن نورانى كنيد» و در روایتی دیگر فرمود: «... براى تلاوت كننده آيه ‏اى از قرآن ارزش و ثوابى بهتر از آنچه زير عرش تا زمين است موجود است» و «... قرائت قرآن كفاره گناهان و پوششى براى آتش و امان از عذاب است». بر این اساس يک مسلمان علاوه بر روزه گرفتن، باید با قرآن‏ مأنوس شود و سزاوار است که در این ماه، قرآن بسيار تلاوت‏ کند. 🌸 ماه رمضان؛ بهار انس با قرآن ماه رمضان ویژگی‌های زيادى دارد كه ماه‌های ديگر ندارند؛ از جمله اینکه ماه نزول قرآن است؛‏ «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآن ...». اين ويژگى‏ که در ماه رمضان واقع شد تصادفى نيست؛ چرا که ماه رمضان ماه تربيت (روزه) است و تربيت بدون تعليم نمى‏شود و قرآن تعليم دهنده است. همچنین اينكه در ماه رمضان به سبب روزه، قلب انسان صاف شده و آماده پذيرش پیام‌ها و تبليغات الهی می‌گردد؛ و قرآن هم بهترين تبليغ است. پس باید در ماه رمضان قرآن بخوانيم كه هم قلبمان آن را بپذيرد و هم هدايت و تربيت شود. 📖 ختم قرآن در ماه مبارک رمضان پس یکی از بهترين اعمال در شب ها و روزهاى ماه مبارك رمضان تلاوت‏ قرآن است؛ همانگونه که در حدیثی آمده است: «هر چيزى را بهارى است و بهار قرآن ماه رمضان است». در ماه هاى ديگر، هر ماه يک بار ختم قرآن، سنت است و اقل آن هر شش روز است؛ ولى در ماه رمضان، هر سه روز يك ختم قرآن سنت است. شاید انجام این سنت برای همه مقدور نباشد؛ اما خوب است که در این ماه حداقل یک بار ختم قرآن را انجام دهیم. 🌘 ثواب تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان خداوند متعال، در این ماه درهای رحمت را به روی مسلمانان باز کرده است، آنچنانکه حتی نفس کشیدن او تسبیح و خوابیدن او عبادات محسوب می‌شود. پس وقتى خواب روزه‌دار كه بى خبرى مطلق است عبادت باشد، بيدارى او كه در حال تلاوت‏ قرآن باشد عبادت بالاترى خواهد بود. چرا که تلاوت قرآن از افضل عبادات است. فضیلت تلاوت‏ قرآن در ماه مبارک رمضان قابل بیان نیست، و اجر و ثوابى بس عظيم دارد؛ تا آن جا كه ثواب تلاوت‏ يك آيه از اين معجزه الهى در اين ماه، برابر با تلاوت‏ تمام قرآن در غير ماه رمضان قرار داده شده است. بنابراین، هر کس که یک بار قرآن را در این ماه ختم کند؛ گویی که بیش از ۶۰۰۰ بار آن را خوانده است. 🤲 دعا برای توفیق تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان پيغمبر اكرم(ص) در آستانه ماه مبارك رمضان در خطبه‌اى به مردم خطاب کرد: «... با نیت‌های خالص و دل‌های پاك از خداوند بخواهيد تا شما را در روزه‏ داشتن و تلاوت قرآن در اين ماه توفيق دهد». نتیجه اینکه چه زيباست اگر در اين ماه عزيز، هر چه بيشتر با كتاب خدا آشنا شويم‏؛ قرآن را تلاوت‏ كنيم؛ ترجمه آن را مطالعه نماييم؛ به سراغ تفاسير قرآن برويم و از آنهت تا حد توان بهره بگيريم؛ كه اگر دل به قرآن دهيم و در محضرش زانو بزنيم، بى شك اين نسخه شفابخش آلام ما را تسكين بخشيده، و دردهاى ‏مان را دوا نموده، و قلب و روحمان را آرام مى كند. در روز یازدهم «آداب تلاوت قرآن» را ذکر خواهیم کرد؛ بعون الله العلي العظیم. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 🔟 روز دهم: فضایل بی‌نظیر مادر مؤمنان حضرت خدیجه کبری(س) روز دهم ماه مبارک رمضان، سالروز ارتحال جانسوز اُم المؤمنین حضرت خدیجه کبری (سلام الله علیها) است. به این مناسبت، چهار مورد از فضایل بی‌نظیر آن حضرت را ذکر می‌کنیم: 🪐 سلام خداوند متعال بر حضرت خدیجه(س) رسول خدا (صلی‌ الله‌ علیه‌ و‌آله) فرمود: وقتی که در شب معراج، جبرئیل مرا به سوی آسمانها برد، هنگام بازگشت به جبرئیل گفتم: «آیا حاجتی داری؟» جبرئیل گفت: «حاجت من این است که سلام خدا و سلام مرا به خدیجه برسانی». پیامبر (ص) وقتی که به زمین رسید، سلام خدا و جبرئیل را به خدیجه ابلاغ کرد. حضرت خدیجه(س) پاسخ داد: «إن‌ّ الله‌ هو السلام‌ و منه السلام و الیه السلام و علی جبرئیل السلام‌» یعنی «همانا خدا سلام است، و از او است سلام، و سلام به سوی او باز گردد؛ و بر جبرئیل سلام باد.» 🕌 مباهات خداوند به حضرت خدیجه(س) وقتی پیامبر اکرم(ص) برنامهٔ عبادتی چهل روزه از جانب پروردگارش دریافت نمود و مقرر شد که در آن ایام از همسرش دور باشد، توسط «عمار یاسر» برای آن حضرت پیغام فرستاد که: «‌ای خدیجه! گمان نکنی که دلیل دوری من این است که ناراحتی از تو دارم؛ بلکه خداوند متعال این دوری را امر فرموده و من برای امتثال فرمان او چنین می‌کنم و تو جز خیر، در این مورد هیچ‌اندیشه دیگری نداشته باش که خداوند متعال در هر روز چند بار به سبب تو بر ملائکه مباهات می‌ورزد.» 🙏 افتخار پیامبر اکرم(ص) رسول مکرم(ص) همواره از حضرت خدیجه کبری (س) به نیکی یاد می‌کرد و به داشتن چنین همسری افتخار می‌کرد. از جمله در بیان عظمت از ایشان می‌فرمود: «خدیجه و کجاست مانند خدیجه؟! مرا تصدیق کرد هنگامی که مردم مرا تکذیب کردند؛ و بر دین خدا یاری ‌ام کرد؛ و با همه مال خود کمکم نمود...» 🕋 اولین بانوی نمازگزار عفیف بن قیس کندی می گوید: «در زمان جاهلیت بازرگان عطر بودم. در یکی از سفرهای تجارتی وارد مکه شدم و مهمان «عباس» (عموی پیامبر که یکی از بازرگانان بزرگ و ثروتمند مکه بود) شدم. در یکی از روزها در مسجدالحرام در کنار عباس نشسته بودم که در هنگام ظهر، جوانی به مسجد داخل شد که صورتش همچون قرص ماه نورانی بود. نگاهی به آسمان کرد و سپس رو به کعبه ایستاد و شروع به خواندن نماز کرد. چیزی نگذشت که نوجوانی خوش سیما به وی پیوست و در سمت راست او ایستاد. سپس زنی که خود را پوشانده بود، آمد و در پشت سر آن دو نفر قرار گرفت و هر سه با هم مشغول نماز و رکوع و سجود شدند. من از دیدن این منظره که در مرکز بت پرستان، سه نفر آیین دیگری غیر از مرام بت پرستی را برگزیده اند در شگفت ماندم. رو به عباس کرده و گفتم: حادثه بزرگی است! او نیز این جمله را تکرار کرد و افزود: آیا این سه نفر را می شناسی؟ پاسخ دادم: نه. گفت: نخستین کسی که وارد شد جلوتر از هر دو نفر ایستاد، برادرزاده من محمد بن عبدالله و دومین فرد، برادرزاده دیگر من علی بن ابی طالب و سومین شخص همسر محمد است. او مدعی است که آیین وی از طرف خداوند نازل شده است و اکنون در روی زمین، جز این سه نفر کسی از این دین پیروی نمی کند. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
روز جمهوری اسلامی مبارک باد 🇮🇷
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 1⃣1⃣ روز یازدهم: آداب تلاوت قرآن در روز نهم این ماه مبارک رمضان، اهمیت و ثواب «تلاوت قرآن کریم» و سنت «ختم قرآن» در این ایام و لیالی عزیز را یادآور شدیم؛ و وعده دادیم که امروز درباره «آداب تلاوت قرآن» بنویسیم. برای تلاوت و قرائت قرآن کریم، آداب و شرائطى بیان شده است؛ از جمله: ۱. طهارت ظاهر (وضوء داشتن): دست زدن به خطوط قرآن باید توأم با طهارت و وضو باشد؛ و بدون آن حرام است. لذا اولین ادب از آداب تلاوت نیز این است که پیش از قرائت وضو بگیریم، هر چند که نخواهیم به کلمات آن دست بزنیم. ۲. طهارت باطن: درک مفاهیم و محتواى آیات کتاب الهی، براى کسانى بیشتر میّسر خواهد بود که خود را از رذائل اخلاقى پاک کنند. ۳. رو به قبله نشستن: کعبه، از مقدس ترین مکان‌های روی زمین است و خداوند به مسلمانان دستور داده است هنگام نماز و سایر عبادات رو به سوی آن نمایند. لذا بهتر است هنگام قرائت قرآن نیز انسان رو به قبله و خانه خدا بنشیند. ۴. مؤدب بودن: «ملا محسن فیض کاشانی» گفته است: قاری قرآن بایستی ادب مناسب را حفظ کند؛ هنگام تلاوت سرِ خود را پایین اندازد؛ چهارزانو بنشیند؛ و به جایی تکیه نکند؛ نشستن او مانند متکبران نباشد؛ و حتی اگر تنها باشد چنین پندارد که در برابر استاد خویش نشسته است. ۵. نگذاشتن قرآن روی زمین: ادب خوبی که از قدیم در مساجد رعایت می‌شد و می‌شود، گذاشتن «رَحل» در زیر قرآن است. پسندیده است که در منازل هم از رَحل استفاده کنیم و با این کار به فرزندان خویش هم احترام گذاردن به قرآن را آموزش دهیم. ۶. استعاذه (پناه بردن به خدا از شیطان): به هنگام آغاز تلاوت قرآن باید از شیطان رانده شده، به خدا پناه ببریم. برای این کار، بگوییم: «أعوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم» یا «أَسْتَعِیذُ بِالسَّمِیعِ العَلِیمِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم» یا «أعوذُ بِاللَّهِ السَّمیعِ العَلیمِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ وَ أعُوذُ بِاللَّهِ أنْ یَحْضُرُون». نکتهٔ مهم اینکه پناه بردن به خدا از دست شیطان لعین، نباید فقط محدود به لفظ و سخن باشد؛ بلکه باید در اعماق روح و جان نفوذ کند، به گونه اى که انسان در تمام مدت تلاوت قرآن از افکار و خوهاى شیطانى جدا گردد و به صفات الهى نزدیک شود. ۷. شمرده و منظم خواندن قرآن: خداوند متعال فرموده است که قرآن را به صورت «ترتیل» تلاوت کنیم. «ابن عباس» از پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) پرسید: قرآن خواندن به شکل ترتیل چگونه است؟ حضرت(ص) فرمود: «حروف و کلمات آن را کاملاً روشن ادا کن. نه همچون خرماى خشکیده [یا ذرات شن] آن را پراکنده کن، و نه همچون شعر آن را با سرعت پشت سر هم بخوان. به هنگام برخورد با عجائب قرآن توقف کنید و بیندیشید و دل ها را با آن تکان دهید، و هرگز نباید همت شما این باشد که بسرعت سوره را به پایان رسانید». همچنین در حدیثى در تفسیر این آیه از امام صادق(علیه السلام) می‌خوانیم: «قرآن را به شکل هَذْرَمَة (تند و دست و پا شکسته) نباید خواند، بلکه باید به شکل تَرتیل (به آرامى) تلاوت نمود...». ۸. تدبّر و تفکر: علاوه بر ترتیل، در آیات و روایات دستور به «تدبّر و تفکر» در قرآن داده شده است. لذا اصحاب پیامبر(ص) قرآن را ده آیه ده آیه از آن حضرت می‌آموختند، و ده آیه بعدی را فرا نمی‌گرفتند مگر این که آنچه در ده آیه قبل بود را بدانند و بدان عمل کنند. ۹. تلاوت حزین: حزین خواندن قرآن هنگام تلاوت، معنویت قاری را افزایش می‌دهد. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «براستی قرآن همراه با حُزن نازل شده است. بنابراین، هنگامی که قرآن می‌خوانید گریه کنید؛ و اگر گریه نکردید، حالت گریه بر خود گیرید». امام کاظم(ع) هنگامی که قرآن می‌خواند، می‌گریست و شنوندگانِ تلاوت حضرتش نیز می‌گریستند. ۱۰. عبرت گرفتن از آیات عذاب: از امام صادق(ع) دستور است که در هنگام تلاوت قرآن، وقتى به آیه‌ای رسیدیم که در آن ذکر آتش دوزخ شده است توقف کنیم و از آن به خداوند متعال پناه ببریم. ۱۱. سکوت کردن موقع تلاوت دیگران: آنها که آیات قرآن را می‌شنوند نیز وظیفه‌ای دارند. وظیفهٔ آنها «سکوت کردن و گوش فرا دادن به آیات» است. ۱۲. رعایت مواردی که تلاوت مناسب نیست: از امیرالمؤمنین علی(ع) روایت است که در هفت حالت قرآن نخوانیم: در حال رکوع، در حال سجده، در توالت و حمام، در حال جنابت، در حال نفاس و هنگام حیض. لذا فقهاء شیعه فتوا داده‌اند که: «قرآن خواندن در چهار مورد اول کراهت دارد و در مورد شخص جُنب، حائض و نفساء خواندن بیشتر از هفت آیه از سوره هایی که سجده واجب ندارد، مکروه است؛ اما این سه دسته نمی‌توانند سوره‌هایی که سجده واجب دارد بخوانند و حتی اگر یک حرف از این چهار سوره را هم بخوانند حرام است». ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 2⃣1⃣ روز دوازدهم: مواردی که «قضای روزه» واجب است ولی «کفاره» واجب نیست ۱. کسی که در روز ماه رمضان نیت روزه نمی‌کند، یا از روی ریا روزه می‌گیرد ولی هیچیک از کارهایی را که موجب باطل شدن روزه است انجام نمی‌دهد قضای آن روز بر او واجب است، ‌ولی کفاره واجب نیست. ۲. کسی که در ماه رمضان غسل جنابت را فراموش کرده و با حال جنابت یک یا چند روز، روزه بگیرد قضای آن روزها بر او واجب است. ۳. اگر در سحر ماه رمضان بدون این که تحقیق کند صبح شده یا نه، کاری که روزه را باطل می‌کند انجام دهد، سپس معلوم شود که در آن هنگام صبح شده بوده است، باید قضای آن روز را بگیرد. (اگر تحقیق کند و بداند که صبح نشده و چیزی بخورد، و بعد معلوم شود که صبح بوده است قضای آن روز بر او واجب نیست.) ۴. اگر در روز ماه رمضان به خاطر تاریکی هوا یقین کند که مغرب شده یا کسانی که خبر آنها شرعاً حجت است بگویند مغرب شده، و افطار کند سپس معلوم شود که هنوز در آن هنگام مغرب نبوده است باید قضای آن روز را به جا آورد. ۵. اگر بر اثر وجود ابر در آسمان، گمان کند که مغرب شده و افطار کند، بعد معلوم شود که مغرب نبوده است، قضای آن روز بر او واجب نیست. ۶. در سحر ماه رمضان تا وقتی یقین به طلوع فجر (اذان صبح) نکرده است می‌تواند کارهایی را که موجب باطل شدن روزه است انجام دهد، ولی اگر بعداً معلوم شد که در آن هنگام صبح شده بوده است حکم آن در مسألهٔ «۳» گفته شد. ۷. در روز ماه رمضان تا وقتی یقین به فرارسیدن مغرب نکرده باشد نمی‌تواند افطار کند، و اگر با یقین به مغرب افطار کرد و بعد معلوم شد که مغرب نشده بوده است حکم آن در دو مسألهٔ «۴» و «۵» گفته شد. ۸. اگر روزه‌دار در هنگام وضو که مستحب است قدری آب در دهان بگرداند و مضمضه کند، این کار را کرد و آب بی اختیار فرو داده شد روزه‌اش صحیح است و قضا بر او واجب نیست. ولی اگر این کار را نه برای وضو بلکه برای خنک شدن و امثال آن انجام داد و آب بی اختیار به حلق او فرو رفت، باید قضای آن روز را به جا آورد. 📝 مسائل بالا مطابق فتاوای حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای است. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 3⃣1⃣ روز سیزدهم: احکام روزهٔ مسافر مسافرت در ماه مبارک رمضان جایز است. البته بهتر است به سفر نرود مگر این که سفر برای ضرورت یا کاری نیکو باشد. در صورت مسافرت، روزهٔ او احکامی دارد: ۱.کسی که در ماه رمضان مسافرت می‌کند در هر مورد که نماز را باید شکسته بخواند نباید روزه بگیرد. (یعنی اگر امکان روزه گرفتن هم دارد، نمی‌تواند روزه‌دار باشد و روزهٔ او باطل است.) ۲. کسی که در مسافرت است و در وطن خود نیست، در هر مورد که باید نماز چهار رکعتی (تمام) بخواند - مانند مسافری که ده روز در یک محل قصد ماندن می‌کند یا شخصی که مسافرت شغل اوست - واجب است روزه بگیرد. (مگر در مواردی که استثنا شده است). ۳. روزه گرفتن بر «کثیر السفر» واجب است؛ یعنی شخصی که کارش متوقف بر سفر است مانند راننده، پیک و پستچی بین شهرها، خلبان، کشتیبان و چوپان. (بنا به نظر برخی از مراجع، عنوان «کثیر السفر» بر کسی صدق می‏کند که حداقل ده بار در ماه، و در ده روز آن سفر برود؛ یا ده روز در حال سفر باشد هر چند در ضمن دو یا سه سفر؛ با این شرط که تصمیم بر ادامه داشته باشد به مدت شش ماه در یک سال، و یا سه ماه در چند سال را داشته باشد. درباره کثیرالسفر بودن دانشجویان، کارمندان و ... نیز اختلاف فتوا وجود دارد؛ و هر شخص باید به مرجع خود مراجعه نماید.) ۴. هرگاه روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت نماید باید روزهٔ خود را تمام کند، اما اگر پیش از ظهر مسافرت نماید روزه‌اش باطل است. ۵. کسی که پیش از ظهر شروع به مسافرت کرده است، قبل از آن که به حد ترخص برسد نمی‌تواند روزه را افطار کند. اگر پیش از آن افطار کند بنابر احتیاط «کفارهٔ افطار عمدی روزهٔ ماه رمضان» بر او واجب است. البته اگر از حکم مسأله غافل بوده کفاره ندارد. ۶. هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود یا به جایی برسد که قصد ده روز توقف دارد، چنانچه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد باید روزه بگیرد و اگر انجام داده باید بعداً قضا کند؛ ولی اگر بعد از ظهر وارد شود نمی‌تواند روزه بگیرد. ۷. مسافرت برای فرار از روزه، بدون ضرورت یا دلیل، جایز ولی «مکروه» است. (مثلاً در تابستان به سفر رود تا بعداً در زمستان قضای روزه ها آن را به جا آورد.) ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 4⃣1⃣ روز چهاردهم: شب‌های مهتابی (لیالی مُقمِرة) کدام شب‌ها هستند؟ و حکم نماز صبح و آغاز روزه‌داری در آنها چیست؟ 🌖 به شب‌های دوازدهم تا نوزدهم هر ماه قمری، که قرص کرهٔ ماه، نزدیک به کامل و نور آن زیاد است "لیالی مُقمِرة" یا "شب‌های مهتابی" گفته می‌شود. در این شب‌ها شدت نور ماه، مانع از رؤیت سپیدی فجر و یقین به دخول وقت زمان نماز صبح و امساک روزه می‌شود. فتوای مشهور این است که تفاوتی بین شب‌های مهتابی (مقمرة) با غیر آنها نیست؛ اما نظر برخی از مراجع گذشته و حال این است که این شب‌ها با شب‌های غیر مهتابی فرق دارند، لذا نماز صبح در این شب‌ها با تأخیر خوانده شود؛ حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بعد از اذان. برای این دسته از فقهاء، شب‌های پس از نوزدهم تا نزدیک به اواخر ماه (آیت‌الله زنجانی: تا شب بیست و پنجم) نیز به جهت نزدیک شدن تدریجی ماه به افق شرقی - یعنی محل برآمدن سپیده صبح - در حکم لیالی مُقمِرة یا شبهای مهتابی است و آن تأخیر به این شب‌ها نیز سرایت داده می‌شود. نظر تعدادی از مراجع در این زمینه به شرح زیر است: 🔔 مراجع قائل به تفاوت و تأخیر: امام خمینی(ره): بین شب‌های مهتابی و غیر‏‎ ‎‏آنها فرق هست و باید طلوع فجر محسوس شود‌. ساعت و محاسبات علمی میزان نیست. احتیاط لازم در شب‌های مهتاب آن است که صبر کند تا‏‎ ‎‏سفیدۀ صبح در افق ظاهر شود و غلبه کند بر روشنایی مهتاب، بلکه خالی‏‎ ‎‏از وجه نیست و این حکم در روشنی برق و شب‌های ابر نیست. و در روزه‏‎ ‎‏احتیاط کنند در شب‌های مهتاب، اگر چه بعید نیست که لازم نباشد امساک‏‎ ‎‏قبل از آنچه که ذکر شد.‏ آیت اللّه العظمی سید احمد خوانساری(ره): در طلوع فجر بین شب‌های مهتابی و غیر مهتابی تفاوت وجود دارد و فجر صادق در شبهای مهتابی دیرتر محقق می‌شود. آیت‌الله‌ العظمی شبیری زنجانی: بنا بر احتياط واجب، در ليالی مقمره، به مقداری که صبح روشن شود؛ بايد [در خواندن نماز] تأخير کرد. 🔕 مراجع قائل به عدم تأخیر: آیت‌الله العظمی خامنه‌ای: فرقى بين شب‌های مهتابى و غير مهتابى در طلوع فجر، وقت فريضه صبح و وجوب امساک براى روزه گرفتن نيست؛ هرچند احتياط در اين زمينه خوب است. آیت‌الله العظمی مکارم شیرازی: وقت اذان صبح (براى نماز و روزه) در شب‌های مهتابى و غیر مهتابى یکسان است و معیار، ظاهر شدن نور شفق در افق است، هرچند بر اثر تابش مهتاب نمایان نباشد. آیت‌الله العظمی سبحانی: شب مهتابى و غير مهتابى تفاوتى ندارند. وقت نسبت به هر دو يكى است و يقين به طلوع فجر كافى است، هر چند مهتاب مانع از رؤيت آن باشد. آیات عظام خویی(ره)، بهجت(ره)، فاضل لنکرانی(ره)، تبریزى(ره)، صافی گلپایگانی(ره)، وحید خراسانی، نوری همدانی، سیستانى و جوادی آملی: تفاوتى بین شب‌های مهتابى و غیرمهتابى نیست. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 5⃣1⃣ روز پانزدهم: تبعیت امام حسین از امام حسن مجتبی (علیهما السلام)؛ به مناسبت نیمهٔ رمضان المبارك، سالروز ولادت دومین اختر تابناک آسمان امامت و ولایت 🌷 پس از شهادت امیرالمؤمنین علی (علیه‌ السلام)، امام حسن (علیه‌ السلام) عهده‌دار امامت و زعامت مسلمانان گردید. اما خلافت آن حضرت به دلیل فتنه «معاویه» حاکم شام و کارشکنی‌ و بی‌وفایی های برخی اهالی عراق بیش از شش ماه دوام نیاورد. در آن مدت کوتاه حکومت و نیز بقیه عمر مبارک امام مجتبی(ع)، امام حسین(ع) همواره در کنار برادر حاضر بود و از هیچ کوششی در راه خدمت و مساعدت به ایشان مضایقه نکرد.  برخی از مورخان با توجه به پاره‌ای روایات سست و بی‌پایه، از موارد اختلاف نظر این دو امام سخن به میان آورده اند ، اما اهل تحقیق - بویژه بر مبنای اصول عقاید شیعی - این اختلافات را رد نموده و مواردی از تبعیت را ذکر می‌کنند؛ از جمله: 🤝 بیعت با امام(ع) پس از شهادت حضرت علی(ع) مردم نزد امام حسن(ع) گرد آمدند. امام حسن(ع) به آنان فرمود: «با من بر سر فرمانبرداری و گوش به فرمان بودن، بیعت کنید و با هر کس جنگیدم شما نیز بجنگید و با هر کس در صلح بودم شما نیز در صلح باشید». مردم چون این سخنان را شنیدند تردید کردند و از بیعت خودداری کردند! برخی از آنان نزد امام حسین(ع) رفتند و به او گفتند: «دست بگشای تا با تو بر جنگیدن با گمراهان و حلال شمارندگان حرام‌ها (یعنی شامیان و اصحاب معاویه) بیعت کنیم، همانگونه که با پدرت این چنین بیعت کردیم.» امام حسین(ع) فرمود: «پناه بر خدا از اینکه تا هنگامی که برادرم حسن زنده است، با شما بیعت کنم.» پس مردم دیگر بار نزد امام حسن(ع) بازگشتند و با او بیعت کردند. ⚔ همکاری در جنگ هنگامی که شیپور نبرد با دشمنان شامی نواخته شد، امام حسین(ع) در بسیج و اعزام نیروها به اردوگاه نخیله و مسکن نقشی فعال داشت و همراه برادر به مدائن و ساباط برای جمع‌آوری لشکر رفت. ☮ همراهی در صلح  زمانی هم که در پی کارشکنی‌ها و خیانت‌های مکرر سپاهیان، امام حسن(ع) بنا بر مصالح اسلام و مسلمین مجبور به پذیرش صلح با معاویه شد، امام حسین(ع) شریک رنج‌های برادر بود. از علی بن محمد بن بشیر همدانی نیز نقل شده است که: «[پس از ماجرای صلح] من و سفیان بن لیلا، به مدینه نزد امام حسن(ع) رفتیم. هنگامی وارد خانه‌اش شدیم من گفتم: «سلام بر تو‌ ای خوارکننده مؤمنان!» امام فرمود: «سلام بر تو! بنشین» و ادامه داد: «من خوارکننده مؤمنان نیستم؛ بلکه عزت دهنده آناننم. من از صلح با معاویه جز این نخواستم که از کشتار شما جلوگیری کنم زیرا دیدم که یارانم در جنگ کردن سست هسند و از جهاد شانه خالی می‌کنند. به خدا سوگند [با این وضعیت] اگر با کوه‌ها و درختان هم به سوی معاویه می‌رفتیم جز واگذاری خلافت به او چاره‌ای نبود.» سپس از نزد امام حسن(ع) بیرون آمدیم و نزد امام حسین(ع) رفتیم و پاسخ امام حسن(ع) را به او باز گفتیم. ایشان فرمود: «برادرم حسن درست می‌گوید. باید همه شما تا زمانی که این فرد (معاویه) زنده است، در خانه‌ خود بمانید». 🌴 اطاعت و تکریم برادر پس از انعقاد صلح، امام حسین(ع) همراه برادر به مدینه بازگشت و ده سال از عمر شریف خود را در ایام امامت ایشان به سر آورد و در همه احوال تبعیت از آن حضرت می‌فرمود. ارزش و احترامی که امام حسین(ع) نسبت به برادر و امامش قائل بود آن چنان بود که نقل شده که ایشان در مجلسی که امام حسن(ع) حضور داشت، سخن نمی‌گفت و نظری نمی‌داد تا آنگاه که امام حسن(ع) [از آن مجلس] برمی‌خاست؛ هیچ گاه جلوتر از وی راه نمی‌رفت؛ و حتی در بخشش هایش نیز سعی داشت امر سروری امام حسن (ع) را حفظ کند. نقل است محتاجی به نزد امام حسن (ع) آمد و از او کمک خواست. امام حسن مجتبی(ع) مبلغی را به او کمک کرد. این مرد سپس برای دریافت کمک بیشتر نزد امام حسین(ع) رفت. امام(ع) پس از آگاهی از عطایای امام حسن(ع) جهت پاسداشت حرمت برادر و امام زمان خویش، یک دینار کمتر از او به فقیر کمک کرد. 🕋 ای قیس! او امام من است در ماجرایی، «قیس بن سعد بن عباده انصاری» در تبعیت از امام حسن(ع) به تردید افتاده بود و به امام حسین(ع) می‌نگریست و منتظر فرمان او بود. امام حسین(ع) به فرمود: «ای قیس او [امام حسن(ع)] امام من است». ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 6⃣1⃣ روز شانزدهم: فضلیت افطاری دادن یکی از آداب و سنن بسیار خوب که در بین مؤمنان رایج است و ریشه در ایمان مردم دارد، افطاری‌ دادن و مهمان کردن اقوام و دوستان در ماه مبارک رمضان است. توجه یافتن به کسانی که در اداره زندگی‌شان بویژه ضروری‌ترین امر یعنی غذا، با دشواری روبه هستند، یکی از حکمت‌های روزه است. برای بیان ثواب و اهمیت افطاری دادن، چهار حدیث زیر را به شما تقدیم می‌کنیم: 🤩 ثواب افطاری دادن، بیشتر از روزه گرفتن امام موسی بن جعفر (علیهما السلام) فرمود: افطاری دادن به برادر روزه‌دار از روزه‌ات بافضیلت‌تر است.» [وسائل‌ الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۲۹.] ❌ نکته مهم: توجه داشته باشیم که بیشتر بودن ثواب، به معنی جایگزینی نیست. بی‌تردید هرگز افطاری دادن جای روزهٔ ماه مبارک رمضان را نمی‌گیرد؛ چون روزه، واجب است و افطاری، مستحب. 😱 افطاری دادن به یک نفر، کفارهٔ یک سال گناه امام صادق (علیه‌ السلام) فرمود: «کسی که مؤمنی را افطاری دهد، کفاره یک سال گناه او شمرده می‌شود؛ و کسی که دو مؤمن را افطاری دهد، بر خداوند است که او را وارد بهشت سازد». [وسائل‌ الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۴۱.] 🕋 افطاری دادن به یک نفر، مانند آزاد کردن یک پیامبرزادهٔ اسیر فردی به نام «سدیر» در ماه مبارک رمضان، بر امام باقر (علیه‌ السلام) وارد شد. حضرت فرمود: ‌«ای سدیر، آیا می‌دانی در چه شب‌هایی قرار داریم؟» عرض کرد: آری، پدرم فدایت باد، شب‌ های ماه مبارک رمضان است. امام فرمود: «آیا می‌توانی در هر شب از این شب‌ها ۱۰ بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟» سدیر گفت: پدر و مادرم فدایت باد این‌ اندازه ثروت ندارم. امام فرمود: «آیا می‌توانی ۹ بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟» سدیر باز همان گونه جواب داد. حضرت یکی یکی کم کرد تا فرمود: «آیا می‌توانی هر شب یک بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کنی؟» سدیر عرض کرد: این نیز در توانم نیست. امام فرمود: «آیا می‌توانی هر شب مسلمانی را افطار دهی؟» مرد گفت: آری؛ بلکه ده مسلمان را نیز می‌توانم. پدرم فرمود: ‌«ای سدیر، من نیز همین را اراده کرده‌ام. اگر بتوانی یک برادر مسلمان را افطاری دهی (ارزش آن) چون آزاد ساختن یکی از فرزندان اسماعیل است». [وسائل‌ الشیعة، ج۱۰، ص۱۳۰.] 🧆🥛 با دادن افطاری ساده، خود را از این ثواب های بزرگ محروم نکنیم در این دوران که متأسفانه چشم و همچشمی ها و تجملات خانمان‌سوز بر زندگی ما حاکم شده است، دادن یک مهمانی افطاری با استانداردهای تجملاتی، از توان بسیاری از ما خارج است. پس چه راهی دارد که از ثواب عظیمی که در بالا ذکر شد محروم نکنیم؟ راهش این است که از «استانداردهای خودساختهٔ غیر اخلاقی و ضد اسلامی» خارج شویم و به «استانداردهای خداپسندانه» روی آوریم. حدیث زیر را بخوانیم و عمل کنیم: از رسول گرامی (صلّی الله علیه وآله) نقل شده است که: «هر کس در ماه رمضان مؤمن روزه داری را افطار دهد، پاداش آزاد کردن بنده مؤمنی را دارد و سبب آمرزش گناهان گذشته او می‌شود». به ایشان عرض کردند: «یا رسول الله! همه ما که توانایی افطار دادن نداریم». حضرت(ص) فرمود: «آن کس که توان ندارد، مقداری شیر یا قدری آب و یا تعدادی خرما هم بدهد، خداوند به او چنین پاداشی را عطا می‌کند». [من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۱۳۴] ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 7⃣1⃣ روز هفدهم: نگاهی به افراط‌ها و تفریط‌ها دربارهٔ مسجد مقدس جمکران؛ به مناسبت سالروز تأسیس هزار و هفتاد و یک سال پیش، به امری قدسی، بنای مسجد مقدس جمکران به گذاشته شد. مسجد مقدس جمکران از همان زمان مورد توجه خواص بود؛ اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی و رویکرد عام مردم به معارف و نمادهای مذهبی، توجه به این مسجد بیشتر و بخصوص در چند دهه اخیر، این توجه ده‌ها برابر شد؛ تا آنجا که طرح‌های متعدد توسعه مسجد همچنان پاسخگوی سیل جمعیت مشتاق نیست. این امر باعث گردید که مسجد جمکران، همانند هر پدیدهٔ مورد توجه دیگر، دستخوش افراط‌ها و تفریط‌ها قرار گیرد. در این متن به شکل فهرست‌وار، به برخی از این کژی‌ها اشاره می‌کنیم: 🤭 تفریط ها : 1. انکار اصالت مسجد تفریط‌هایی که گاه در مورد این مسجد به چشم می‏خورد، از "تشکیک در اصالت آن" ناشی می‌گردد. لذا گاهی حتی از "برخی افراد که انتظار نمی‌رود" شنیده می‌شود که: «مسجد جمکران بر مبنای یک خواب بنا شده است و خواب حجیت ندارد»! حال آنكه مسجد جمکران بر مبنای خواب بنا نشده است. تصور فوق، شاید از عدم دقت در واقعه تشرف «حسن بن مثله جمکرانی» به محضر امام زمان(عج) ناشی باشد. مطابق آنچه مورد وثوق علماء و بزرگان قرار گرفته است، در شب هفدهم رمضان المبارك سال ۳۷۳ هجری قمری «حسن بن مثله» را از خواب بيدار كردند و گفتند: «برخيز و مولاى خود حضرت مهدى(ع) را اجابت كن كه تو را طلب نموده است.» وی نيز از بستر برمی‌خیزد و بقیه ماجرا، همه در "بیداری" اتفاق افتاده است. صحت ادعاهای حسن بن مثله هم با نشانه‌های متعدد ـ شفا گرفتن بيماران پس از خوردن وليمه‌ای خاص و نیز تبرک به زنجیرهای مشخص‌کنندهٔ زمین مسجد ـ ثابت شد. نقل اين واقعه از سوی «شيخ صدوق» مؤيد ديگر آن است. آية الله حاج «شيخ مرتضى حائرى» از اعاظم علم و عمل حوزه‌های علمیه در اين باره گفته‌اند: «داستان مسجد جمكران كه در بيدارى واقع شده در كتاب تاريخ قم از شیخ صدوق، نقل شده است. مرحوم آقاى بروجردى كه مرد دقيق و ملاّيى بود، مى‏فرمود: اين داستان در زمان صدوق واقع شده و اينكه او نقل كرده است دلالت بر كمال صحت آن دارد». لذا بر خلاف ادعای فوق، مسجد جمکران بر مبنای یک خواب ساخته نشده است. ضمن اینکه توجه علماي بزرگ و طراز اول شيعه و تشرف مكرر آنان به اين مسجد، ما را از جستجوی دليل خاص برای آن مدعیات مستغنی می‌سازد؛ شخصيت‌های بزرگی نظير حضرات آيات «حائری يزدی»، «حجت»، «خوانساری»، «بروجردی»، «مرعشی نجفی» و «اراكی» در گذشته و حضرات آیات «خامنه‌ای»، «مكارم شيرازی»، «علوی گرگانی» و «نوری همدانی» در زمان حاضر. طلبه‌های قدیمی‌تر به ياد دارند كه مرحوم آية الله «سيد محمدرضا گلپايگانی» هرگاه با مسألهٔ مهم و لاينحلی مواجه می‌شد يا در اموري مثل رفع نيازهای مادی طلاب با مشكل مواجه می‌گرديد شخصی را براي عبادت و درخواست حل مشكل به اين مسجد بابرکت می‌رفت و یا طلاب را بدانجا گسيل می‌داشت و نتيجه هم می‌گرفت. 2. نفی عرض حاجت یکی دیگر از تفریط‌هایی که گاه از سوی برخی خواص در این مورد شنیده می‏‌شود، مسأله "عریضه‌نویسی به امام(عج)" است. مطابق آیات و روایات، عرض حاجت به پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار هیچ اشکال عقلی و شرعی ندارد؛ البته با این نیت که آنان، مستقل در برآورده کردن نیازهای ما نیستند بلکه به دلیل جایگاه برگزیده‏ای که نزد خداوند متعال دارند مي‌توانند حاجت ما را بخواهند و ما را شفاعت کنند. ابراز حاجت نیز به شکل متعارف، به دو نحوه کتبی و شفاهی صورت می‌گیرد؛ يعني انسان مي‌تواند بی‌پرده و مستقیم در مقابل ضریح امام ـ  یا حتی فرسنگ‌ها دورتر از مضجع وی ـ بایستند و هر آنچه دل تنگش می خواهد بگوید؛ یا آنكه آنچه در دل دارد و از گفتن آن حيا مي‌كند یا قادر به بیانش نیست را در کاغذی بنویسد و پیامبر(ص) و امام(ع) را مخاطب قرار دهد. البته باید دانست که ابراز حاجت به محضر معصوم(ع) نیز همانند دعا به پیشگاه خداوند است که شاید اجابت شود و شاید صلاح در عدم اجابت آن باشد. پس عریضه نوشتن برای امام زمان(عج) اشکالی ندارد؛ اما اینکه در راه این عرض حاجت، مثلا برای "چاه جمکران" ارزش خاصی قائل شویم، بحثی دیگر است که در بخش «افراط ها» بدان خواهم پرداخت. پایانِ بخش ۱ از ۲👆 ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref بخش ۲ از ۲ 👇
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 7⃣1⃣ روز هفدهم: نگاهی به افراط‌ها و تفریط‌ها دربارهٔ مسجد مقدس جمکران؛ به مناسبت سالروز تأسیس بخش ۲ از ۲ 👇 😱 افراط ها : با وجود تمامی آثار و برکات شمرده و ناشمردهٔ مسجد مقدس جمکران، نمی‌توان و نباید از افراط‌هایی نیز که درباره آن مشاهده می‌شود چشم پوشید؛ مانند: ۱. سفر به جمکران، بدون زیارت حضرت معصومه (س) امام صادق(ع) درباره مقام حضرت معصومه(س) و شهر قم فرموده‌اند: «ما اهل بیت حرمی داریم و آن سرزمین قم است و بانویی از فرزندان من به نام فاطمه در آنجا به خاک سپرده می‏‌شود، هرکس او را زیارت کند بهشت بر او واجب می شود». اما با وجود این همه فضیلت، با کمال تأسف شاهدیم که برخی کاروان های زیارتی، زائران را مستقیم به مسجد جمکران می‏برند و به مبدأ بازمی‏گردانند بدون آنکه توفیق زیارت حضرت معصومه(س) را داشته باشند! یعنی اینکه متأسفانه مسجد جمکران، برای برخی از علاقه‏‌مندان اهل‏بیت(ع) وسیله سلب توفیق شده است؛ آن هم توفیق زیارت کسی که پاداش زيارتش بهشت برين است. ۲. چله گرفتن‌های غیر مستند محدث نوری(ره) رفتنِ چهل شب چهارشنبه به «مسجد سهله» یا چهل شب جمعه به «مسجد کوفه» را از جمله عبادات مشروعه می‌داند که در نزد صالحين، معروف و مورد عمل بوده است. همو می‏‌نویسد: اما زیارت سیدالشهداء(ع) در چهل شب جمعه و امثال آن، نه برای عدد مذکور و نه برای آن عمل هیچ سند مخصوصی وجود ندارد. بنابراين چله‌نشینی‌ها، چله گرفتن‌ها و یا زیارت مساجد در چهل شبِ خاص از ایام هفته، به نحو منصوص و مأثور، تنها اختصاص به مسجد سهله و کوفه دارد و درباره جای دیگری وارد نشده است. ۳. زیارت شب چهارشنبه همچنین است داستان سه‏‌شنبه شب‏ها و شب‏‌های چهارشنبه. آنچه درباره اعمال شب چهارشنبه  وارد شده و به وجود مقدس حضرت صاحب (عج) مربوط می شود منحصر به "مسجد سهله " در عراق است و هیچ روایت، توقیع یا دستوری درباره رفتن به مسجد جمکران در شبهغ چهارشنبه وجود ندارد. حتی خود واقعه تشرف حسن بن مثله نيز در شب سه‌شنبه بوده نه چهارشنبه. عبادت در مسجد جمکران، همانند هر مسجد دیگری، در هر یک از شب‏‌های هفته با فضیلت است و اگر بنا باشد که یک شب خاص از ایام هفته را برای عبادت در این مسجد انتخاب کنیم، بی‏شک شب جمعه بهتر از شب‏‌های دیگر است. ۴. چاه جمکران همانگونه که در بخش «تفریط‌ها» نوشتم، عرضه حاجت به محضر ائمه اطهار (ع) ـ کتبی یا شفاهی ــ امری مشروع و معقول است. علامه «مجلسی» در تحفة الزائر و «سبزواری» در مفاتیح النجاة آورده‌اند: «هر کس حاجتش را به شکل کتبی ابراز کرد، آن را در ضریح یکی از ائمه(ع) بیندازد یا آنکه آن را ببندد و از خاک پاک، گل بسازد و آن را داخل آن گذارد و در رودخانه، برکه یا چاهی عمیق بیاندازد و بداند که به حضرت صاحب الزمان(عج) خواهد رسید». شاید دلیل دستور بالا ـ در راستای «ستار بودن» خداوند و حجتش ـ این باشد که اسرار مردم حفظ گردد و اگر شخصی از محضر امام خواهشی داشت یا ابراز نیازی کرد، این خواسته و نیازِ مکتوب به دست دیگران نرسد و آبروی وی را نریزد؛ بلکه در اعماق نهر و چاه فرو رود. به هر حال ـ فلسفه این دستور هر چه باشد ـ خصوصیتی برای چاه جمکران وجود ندارد بلکه همانطور که خواندید، آن عرض حاجت را می‌توان به هر نهر و برکه و چاه عمیقی سپرد و اطمینان داشت که حضرت(عج) از محتوای آن با خبر خواهد شد. ۵. ملاقات گرایی تلاش برای دیدار با امام زمان(عج) و گذاشتن تمام همّ و غمّ خویش برای رسیدن به این هدف، و در نتیجه، غفلت از فلسفه دین و مقتضیات تدین، آفت دیگری است که پرداخت کامل به آن، مجالی مستقل و موسّع می‌‏طلبد. امید که با تعجیل در فرج، افراط و تفریط‏‌های ما به اعتدال گراید 🤲 همانگونه که خداوند ما را "امت وسط " و "اسوه آدمیان" اراده کرده است. برای خواندن متن کامل نوشته بالا - با عنوان «مسجد مقدس جمکران ؛ افراط‌ها و تفریط‌ها» - روی لینک زیر بزنید 👇 fa.abna24.com/story/116785 ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 8⃣1⃣ روز هجدهم: فضیلت شب قدر و اعمال آن ماه مبارک رمضان، با رسیدن به «شب‌های قدر» به اوج معنویت خود نزدیک می‌شود. برخی خصوصیات شب قدر: - در طول سال، شبی به خوبی و فضلیت آن یافت نمی‌شود. - عمل نیک و عبادت در این شب از عمل در طول هزار ماه بهتر است. - شب نزول کلام الله بر بشریت است. - سرنوشت سال آیندهٔ ما در این شب صورت می‌گیرد. - فرشتگان و روح (که اعظم فرشتگان الهی است) در این شب به زمین فرود می‌آیند و به محضر امام زمان(عج) می‌رسند. - دعا و طلب آمرزش در آن به اجابت بسیار نزدیک‌تر است. امشب، آغاز شب‌های قدر است و باید مراقبت کنیم که این فرصت بزرگ را از دست ندهیم. 🧎🤲 عبادات شب قدر اعمال شب‌هاى قدر دو نوع است: - اعمالى که در هر سه شب انجام می‌شود و مشترک است. - اعمالى که ویژه هر یک از شب‌هاى قدر است. 🟢 الف) اعمال مشترک شب‌های قدر یعنی عباداتى که در هر سه شب انجام می‌شود: ۱. غسل کردن. ۲. احیاء (بیدار ماندن) روایت شده است: هر که شب قدر را اِحیاء بدارد، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به شمارهٔ ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و پیمانه دریاها باشد. ۳. نماز شب قدر دو رکعت نماز، که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، هفت بار سورهٔ «توحید» بخواند و پس از سلام نماز هفتاد مرتبه بگوید: «اَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ وَأَتُوبُ إلَیْه». در روایت نبوی است: هر کس این نماز را بخواند از جای برنخیزد تا خدا او و پدر و مادرش را بیامرزد... ۴. زیارت امام حسین(ع) روایت است: هنگامی که شب قدر می‌شود، منادی از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر می‌دهد که خدا هرکه را به زیارت مزار امام حسین(علیه‌ السلام) آمده آمرزید. ۵. دعا با شفیع نمودن قرآن قرآن مجید را باز کند و در برابر خود گرفته و بگوید: «اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَمَا فِيهِ وَفِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَأَسْماؤُكَ الْحُسْنىٰ وَمَا يُخافُ وَيُرْجىٰ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّار». سپس هر حاجت که دارد بخواهد. ۶. قرآن بر سر گذاشتن قرآن مجید را روی سر بگذارد و بگوید: اللّٰهُمَّ بِحَقِّ هٰذَا القُرآنِ وَبِحَقِّ مَنْ أرْسَلْتَهُ بِهِ وَبِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَبِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْك. سپس ده مرتبه بگو «بِکَ یَا اللّٰهُ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِفَاطِمَةَ» و ده مرتبه «بِالحَسَنِ» و ده مرتبه «بِالحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ الحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِجَعفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِمُوسَى بْنِ جَعفَرٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِالحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِالحُجَّةِ». سپس هر حاجتى که دارى از خدا بخواه. ۷. درخواست آمرزش و دعا برای حوایج دنیا و آخرت خود, پدر و مادر, خویشان و برادران و خواهران مؤمن، چه آنان که زنده‌اند و چه آنان که از دنیا رفته‌اند. ۸. فرستادن صلوات بر محمّد و آل محمّد (صلی‌ الله‌ علیه‌ وآله) به هر اندازه که بتواند. ۹. دعا برای عافیت ۱۰. صد رکعت نماز صد رکعت نماز بجا آورد که فضلیت بسیار دارد و بهتر آن است که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، ده بار سورهٔ «توحید» بخواند. ۱۱. قرائت دعای «جوشن کبیر» ۱۲. قرائت دعاهای دیگری که در کتب شریف ادعیه، از جمله مفاتیح الجنان، ذکر شده است. 🔴 ب) اعمال خاص شب نوزدهم: ۱. استغفار گفتن صد مرتبه: اَستَغفِرُ اللَّهَ رَبِّي وَ اَتُوبُ إلَيه. ۲. لعن قاتلان حضرت علی (علیه السلام): گفتن صد مرتبه جملهٔ «اللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أميرِالْمُؤمِنين». ۳. قرائت دعای «یا ذَا الَّذی کانَ...» که متن آن در مفاتیح الجنان موجود است. ۴. قرائت دعای «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيمَا تَقْضِي وَ تُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُوم...» که در کتب ادعیه و سایت‌های مرتبط موجود است. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 9⃣1⃣ روز نوزدهم: ارزش والای روزِ پس از شب قدر دیروز نوشتیم که شب قدر پُرفضیلت‌ترین شب سال است و عبادت و اعمال خیر در آن، از هزار ماه بهتر است. خوب است بدانیم که روزِ شب قدر نیز همچون شب آن معرفی شده است. هشام بن حکم از امام صادق(ع) نقل می‌کند که فرمود: «شب قدر در هر سال وجود دارد و روز آن مانند شب آن است؛ لَیْلَةُ الْقَدْرِ فِی كُلِّ سَنَةٍ وَ یَوْمُهَا مِثْلُ لَیْلَتِها.» [شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج‏ ۱۰، ص ۳۵۹) در جایی دیگر هم فرمود: «صبح روز شب قدر مثل شب قدر است؛ پس عمل کن و تلاش و کوشش کن‌؛ رُوِیَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ أَنَّهُ قَالَ: صَبِیحَةُ یَوْمِ لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِثْلُ لَیْلَةِ الْقَدْرِ فَاعْمَلْ وَ اجْتَهِدْ.» [شیخ صدوق، الامالی، ص ۶۵۴] لذا مرحوم شیخ «عباس قمی» نوشته است: روزهای این شب‌ها را نیز باید حرمت داشت و به عبادت و تلاوت و دعا به سر آورد؛ زیرا که در احادیث معتبره وارد شده است که روز قدر در فضیلت مثل شب قدر است. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 0⃣2⃣ روز بیستم: اعمال شب قدر دوم ماه مبارک رمضان، با رسیدن به «شب‌های قدر» به اوج معنویت خود نزدیک می‌شود. برخی خصوصیات شب قدر: - در طول سال، شبی به خوبی و فضلیت آن یافت نمی‌شود. - عمل نیک و عبادت در این شب از عمل در طول هزار ماه بهتر است. - شب نزول کلام الله بر بشریت است. - سرنوشت سال آیندهٔ ما در این شب صورت می‌گیرد. - فرشتگان و روح (که اعظم فرشتگان الهی است) در این شب به زمین فرود می‌آیند و به محضر امام زمان(عج) می‌رسند. - دعا و طلب آمرزش در آن به اجابت بسیار نزدیک‌تر است. 🤲 عبادات و اعمال شب‌ بیست و یکم (شب قدر دوم): ۱. غسل کردن. ۲. احیاء (بیدار ماندن) روایت شده است: هر که شب قدر را اِحیاء بدارد، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به شمارهٔ ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و پیمانه دریاها باشد. ۳. نماز شب قدر دو رکعت نماز، که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، هفت بار سورهٔ «توحید» بخواند و پس از سلام نماز هفتاد مرتبه بگوید: «اَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ وَأَتُوبُ إلَیْه». در روایت نبوی است: هر کس این نماز را بخواند از جای برنخیزد تا خدا او و پدر و مادرش را بیامرزد... ۴. زیارت امام حسین(ع) روایت است: هنگامی که شب قدر می‌شود، منادی از آسمان هفتم از پشت عرش ندا سر می‌دهد که خدا هرکه را به زیارت مزار امام حسین(علیه‌ السلام) آمده آمرزید. ۵. دعا با شفیع نمودن قرآن قرآن مجید را باز کند و در برابر خود گرفته و بگوید: «اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِكِتابِكَ الْمُنْزَلِ وَمَا فِيهِ وَفِيهِ اسْمُكَ الْأَكْبَرُ وَأَسْماؤُكَ الْحُسْنىٰ وَمَا يُخافُ وَيُرْجىٰ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّار». سپس هر حاجت که دارد بخواهد. ۶. قرآن بر سر گذاشتن قرآن مجید را روی سر بگذارد و بگوید: اللّٰهُمَّ بِحَقِّ هٰذَا القُرآنِ وَبِحَقِّ مَنْ أرْسَلْتَهُ بِهِ وَبِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَبِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلَا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْك. سپس ده مرتبه بگو «بِکَ یَا اللّٰهُ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِفَاطِمَةَ» و ده مرتبه «بِالحَسَنِ» و ده مرتبه «بِالحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ الحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِجَعفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِمُوسَى بْنِ جَعفَرٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِالحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِالحُجَّةِ». سپس هر حاجتى که دارى از خدا بخواه. ۷. درخواست آمرزش و دعا برای حوایج دنیا و آخرت خود, پدر و مادر, خویشان و برادران و خواهران مؤمن، چه آنان که زنده‌اند و چه آنان که از دنیا رفته‌اند. ۸. فرستادن صلوات بر محمّد و آل محمّد (صلی‌ الله‌ علیه‌ وآله) به هر اندازه که بتواند. ۹. دعا برای عافیت ۱۰. صد رکعت نماز صد رکعت نماز بجا آورد که فضلیت بسیار دارد و بهتر آن است که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، ده بار سورهٔ «توحید» بخواند. ۱۱. قرائت دعای «جوشن کبیر» ۱۲. قرائت دعای «يا مولِجَ اللَّيلِ في النَّهارِ، و مولِجَ النَّهارِ في اللَّيل...» که در کتاب شریف مفاتیح الجنان آمده است. ۱۳. قرائت دعای «اللّٰهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِى كِتابِكَ الْمُنْزَل...». ۱۴. قرائت دعای «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اقْسِمْ لي حِلْماً يَسُدُّ عَنِّي بابَ الجَهل...». ۱۵. قرائت دعای امام سجاد زین العابدین(ع) در شب‌های قدر (اَللّهُمَّ اِنّى اَمْسَیْتُ لَك عَبْداً داخِراً...). ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 1⃣2⃣ روز بیست و یکم: ویژگی‌های امیرالمؤمنین(ع) در خطبهٔ پرشور امام حسین(ع)، به مناسبت سالروز شهادت مولای متقیان امام حسین(ع) در سال ۵۸ ق. - دو سال قبل از مرگ معاویه - به سفر حج رفت. در آن سال، بیش از هزار نفر از شخصیت های اسلامی و اصحاب رسول الله(ص) نیز در حج بودند. 🕋 حضرت(ع) در مِنا از آنها دعوت کرد و در حضورشان خطبه‌ای غرّاء خواند. در حالی که در جو اختناق حکومت معاویه، تلاش می‌شد که فضایل حضرت علی(ع) انکار و فراموش شود، بخش اول این خطبه، بیان این فضایل بود: ۱. علی، برادر رسول الله وقتی پیغمبر(ص) در میان یاران خویش پیمان برادری بست، در مورد خودش با علی(ع) پیمان بست و او را به عنوان برادر خودش برگزید. ۲. خانه علی، تنها خانه مرتبط با مسجد پیغمبر(ص) مقداری از مسجد را خرید و در آن ده منزل درست کرد که دهمین آنها را در وسط مسجد برای علی(ع) بنا فرمود. سپس درهایی را که از این خانه‌ها به مسجد باز می‌شد - جز درِ خانه علی - را بست. برخی از اصحاب اعتراض کردند؛ و آن حضرت در جوابشان گفت: «من از جانب خودم چنین کاری نکردم. خدا به من فرمود: این درها را ببند و فقط آن یک در باز باشد». ۳. ولایت علی در روز غدیر پیغمبر(ص) در روز غدیر علی(ع) را به ولایت امر منصوب کرد و همه با او بیعت کردند. سپس پیامبر فرمود که این خبر را حاضران به غایبان برسانند. ۴. علی به منزلهٔ هارون پیامبر(ص) در ماجرای غزوه تبوک به علی(ع) فرمود: «تو برای من مثل هارون برای موسی هستی؛ تویی که بر هر مؤمنی پس از من ولایت داری». ۵. علی؛ نفس پیغمبر پیغمبر(ص) چه کسی را برای مباهله با مسیحیان نجران همراه خود بُرد؟ غیر از این بود که علی و دخترش و امام حسن و امام حسین را برد؟ ۶. علی؛ فاتح خیبر پیغمبر اکرم(ص) در جنگ خیبر گفت: «پرچم را به دست کسی می‌دهم که او، خدا و رسول را دوست می دارد؛ ترسو نیست و بسیار حمله می‌کند و هیچگاه از دشمن رو بر نمی‌گرداند؛ و خدا با دو دست او، فتح و پیروزی را به شما خواهد داد.» و پرچم را به علی(ع) داد. ۷. علی؛ مبلّغ سوره برائت رسول خدا سوره برائت را به دست علی به مکه فرستاد و فرمود: «جز من یا کسی که از من است، نباید پیام من را ابلاغ کند». ۸. علی؛ بر طرف کننده غم از چهره پیغمبر هیچ مشکل و حادثه مهمی برای پیغمبر(ص) پیش نمی آمد، مگر اینکه به جهت اعتمادی که به علی(ع) داشت او را برای حل مشکل می‌فرستاد. ۹. علی؛ سرپرست همهٔ مومنان پیغمبر(ص) هنگامی که میان جعفر و زید قضاوت می‌کرد فرمود: «یا علی! تو از من هستی و من از تو هستم؛ بعد از من تو ولی و سرپرست همه مؤمنین هستی». ۱۰. علی؛ صاحب سّر پیغمبر علی(ع) روز و شب با پیغمبر(ص) جلسه و خلوت داشت. اگر علی در این جلسات خصوصی از پیغمبر سؤالی می‌پرسید، پیغمبر جوابش را می‌داد و اگر علی سکوت می‌کرد پیغمبر ابتدا به تکلم و علم‌آموزی می‌نمود. ۱۱. علی؛ بهترینِ خاندان وقتی پیغمبر می‌خواست دخترش را به علی تزویج کند، به فاطمه(س) گفت: «تو را به بهترینِ خاندانم که اسلامش از همه پیش‌تر، و بردباریش از همه بزرگ‌تر، و دانشش از همه بیشتر است تزویج کردم». ۱۲. علی؛ سید عرب پیغمبر(ص) فرمود: «من سرور بنی آدم، علی سرور عرب، فاطمه سرور زنان بهشتی و حسنین هم آقای جوانان بهشت هستند». ۱۳. علی و غسل و تکفین و تدفین پیامبر پیغمبر(ص) امر کرد که علی(ع) او را غسل دهد و تجهیز کند؛ و گفت که جبرئیل هم در این کار به او کمک می‌کند. ۱۴. اهل بیت؛ یکی از ثقلین پیغمبر در آخرین خطبه خود فرمود: «من دو امانت گرانبها را در میان شما گذاشتم؛ کتاب خدا و اهل بیتم. به آن دو چنگ زنید تا هیچ گاه گمراه نشوید». ۱۵. دوستی با علی، ملاک دوستی پیغمبر پیغمبر فرمود: «کسی که گمان کند من را دوست دارد ولی با علی دشمنی کند دروغ می‌گوید...». این حدیث، رسواکنندهٔ دشمنانِ بظاهر مسلمانِ مولا(ع) بود؛ چون به نص صریح نبوی، نمی‌شود که کسی پیامبر(ص) را دوست داشته باشد ولی علی(ع) را دشمن بدارد. 🙋 اقرار و تأیید اصحاب امام حسین(ع) در بیان یکایک این فضائل، از شخصیت‌های حاضر می‌پرسید: «آیا اینها که می‌گویم درست است؟»؛ و همه اقرار می‌کردند که این اخبار صحیح است و این سخنان را از پیامبر(ص) شنیده‌اند.   👹 خنثی کردن توطئه‌های معاویه معاویه دستور داده بود که هر کس متهم به دوستی ابوتراب است را نابود کنند! و بخشنامه کرده بود که در منابر و نمازهای جمعه، حضرت علی(ع) را لعن نمایند. لذا امام حسین(ع) در حضور بیش از هزار نفر از تمام شخصیت‌های بلاد اسلامی، تیر خلاص را به برنامه معاویه زد و از حضار اقرار گرفت؛ و تبلیغات شومی که چند سال علیه علی(ع) در جریان بود را محکوم و خنثی کرد. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 2⃣2⃣ روز بیست و دوم: اعمال آخرین شب قدر ماه مبارک رمضان، با رسیدن به «شب‌ قدر سوم» به اوج معنویت خود رسیده است. این شب از دو شب قدر گذشته برتر است و از برخی روایات استفاده می‌شود که شب قدر همین شب است. این شب، «ليلة الجُهَنی» است یعنی شبی است که دعاها در آن اجابت می‌شود. در این شب تمام کارها بر پایه حکمت الهی مقدّر می‌گردد. 🤲 عبادات و اعمال شب‌ بیست و سوم (شب قدر سوم): ۱. غسل کردن. (غیر از غسل اوّل شب، غسلی هم در آخر شب انجام گیرد.) ۲. احیاء (بیدار ماندن) روایت شده است: هر که شب قدر را اِحیاء بدارد، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به شمارهٔ ستارگان آسمان و سنگینی کوه‌ها و پیمانه دریاها باشد. ۳. نماز شب قدر دو رکعت نماز، که در هر رکعت پس از سوره «حمد»، هفت بار سورهٔ «توحید» بخواند و پس از سلام نماز هفتاد مرتبه بگوید: «اَسْتَغفِرُ اللّٰهَ وَأتوبُ إلَیْه». در روایت نبوی است: هر کس این نماز را بخواند از جای برنخیزد تا خدا او و پدر و مادرش را بیامرزد... ۴. زیارت امام حسین(ع) ۵. دعا با شفیع نمودن قرآن قرآن مجید را باز کند و در برابر خود گرفته و بگوید: «اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ بِكِتابِكَ المُنْزَلِ وَمَا فِيهِ وَفِيهِ اسْمُكَ الأكبَرُ وَأسْماؤُكَ الحُسْنىٰ وَمَا يُخافُ وَيُرْجىٰ أنْ تَجْعَلَنى مِنْ عُتَقائِكَ مِنَ النّار». سپس هر حاجت که دارد بخواهد. ۶. قرآن بر سر گذاشتن قرآن مجید را روی سر بگذارد و بگوید: اللّٰهُمَّ بِحَقِّ هٰذَا القُرآنِ وَبِحَقِّ مَنْ أرْسَلْتَهُ بِهِ وَبِحَقِّ كُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِيهِ وَبِحَقِّكَ عَلَيْهِمْ فَلَا أحَدَ أعْرَفُ بِحَقِّكَ مِنْك. سپس ده مرتبه بگو «بِکَ یَا اللّٰهُ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِفَاطِمَةَ» و ده مرتبه «بِالحَسَنِ» و ده مرتبه «بِالحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ الحُسَیْنِ» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِجَعفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِمُوسَى بْنِ جَعفَرٍ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَى» و ده مرتبه «بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ» و ده مرتبه «بِالحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ» و ده مرتبه «بِالحُجَّةِ». سپس هر حاجتى که دارى از خدا بخواه. ۷. درخواست آمرزش و دعا برای حوایج دنیا و آخرت خود, پدر و مادر, خویشان و برادران و خواهران مؤمن، چه آنان که زنده‌اند و چه آنان که از دنیا رفته‌اند. ۸. فرستادن صلوات بر محمّد و آل محمّد (ص) به هر اندازه که بتواند. ۹. دعا برای عافیت. ۱۰. صد رکعت نماز: «ابو بصیر» از امام صادق(ع) روایت کرد که آن حضرت فرمود: در شبی که امید می‌رود شب قدر باشد، «صد رکعت» نماز بخوان در هر رکعت پس از سوره «حمد»، ده مرتبه «توحید» را قرائت کن. گفتم: فدایت شوم، اگر ایستاده قدرت نداشته باشم چه؟ فرمود: نشسته بخوان. گفتم: اگر نتوانم؟ فرمود: به همان حالی که در بسترت به پشت خوابیده‌ای این نماز را بخوان. ۱۱. قرائت دعای «جوشن کبیر». ۱۲. تلاوت سوره‌های «عنکبوت» و «روم» امام صادق(ع) سوگند یاد کرد که خواننده این دو سوره در این شب از اهل بهشت خواهد بود. ۱۳. خواندن سوره «حم دخان». ۱۴. هزار مرتبه خواندن سوره «قدر». ۱۵. خواندن دعای سلامتی امام زمان(عج) در حال سجود و قیام و قعود؛ به این نحو: پس از ستایش پروردگار به بزرگواری و فرستادن صلوات بر پیامبر(ص) می‌گویی: اللّٰهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الحُجَّةِ بْنِ الحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيهِ وَعَلَىٰ آبائِهِ في هٰذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَليّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيناً حَتَّىٰ تُسْكِنَهُ أرْضَكَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلا. ۱۶. قرائت قرآن هر قدر که ممکن باشد. ۱۷. خواندن دعاهای صحیفه کامله سجادیه، بویژه دعای «مکارم الأخلاق» و دعای «توبه». ۱۸. خواندن دعای «يا مُدَبِّرَ الأُمُورِ، يا باعِثَ مَنْ في القُبُورِ، يا مُجْرِيَ البُحُورِ، يا مُلَيِّنَ الحَدِيدِ لِداوُدَ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِي كَذا وَكَذا. (و به جاى «کذا و کذا» حاجات خود را بخواه و بگو): اللَّيْلَة اللَّيْلَةَ‌. در وقت خواندن «مُدَبِّر الاُمُور» تا آخر به سوی آسمان بردار و این دعا را در حال رکوع و سجود و ایستاده و نشسته بخوان و تکرار کن. ۱۹. خواندن دعای: «اللَّهُمَّ امْدُدْ لي في عُمُري...». ۲۰. خواندن دعای «اللَّهُمَّ اجْعَلْ فِيما تَقْضي وَ فِيما تُقَدِّرُ، مِنَ الْأمْرِ المَحْتُوم...» ۲۱. خواندن دعای «يَا باطِناً فى ظُهُورِهِ، ويَا ظاهِراً فى بُطُونِه...» جهت متن کامل دعاهای ۱۹ و ۲۰ و ۲۱ به مفاتیح الجنان (اعمال شب‌ بیست و سوم) مراجعه فرمایید. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
گاهنامه «فسطین آزاد» - شماره اول - روز قدس ۱۴۰۲.pdf
11.94M
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 3⃣2⃣ روز بیست و سوم: به سوی فلسطینِ آزاد؛ به مناسبت روز جهانی قدس 🕌 🇵🇸 اولین شماره از گاهنامه تحلیلی اطلاع‌رسانی «فلسطین آزاد» منتشر شد + دانلود رایگان 🖋 با موضوعاتی همچون: - روز قدس؛ لیلة القدر مقاومت اسلامی - اسرائیل در سراشیبی سقوط - ریشه‌های بحران داخلیِ کیان غاصب - نژادپرستی و تبعیض بین یهودیان ساکن در سرزمین‌های اشغالی - گزارشی از همایش بین‌المللی هنر متعهد در حمایت از قدس شریف 📥 فایل PDF کامل این نشریه را به شکل رایگان در بالا دانلود کنید. ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref
🌙 همراه با احکام و اخلاق و آداب ماه مبارک رمضان ۱۴۴۴ 4⃣2⃣ روز بیست و چهارم: آداب سحر‌ی خوردن 😋 یکی از اوقات بسیار پرفضیلت در ماه مبارک رمضان، «اوقات سحر» است؛ و در این ماه، اعمال مخصوصی نیز برای سحر‌ها سفارش شده است. از آنجا که دین مبین اسلام، آیینی جامع و کامل بوده و برای «امور جسمی و مادی انسان» نیز مانند «ابعاد روحی و معنوی او» اهمیت قائل است، نه فقط شب‌زنده‌داری و خواندن قرآن و دعا، بلکه حتی «خوردن سحری» را نیز عبادت محسوب نموده است. از این رو، پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) می‌فرمایند: «تَسَحَّرُوا وَ لَوْ بِجُرعَةٍ مِنْ مَاءٍ ؛ ألَا صَلَواتُ اللَّهِ عَلَی الْمُتَسَحِّرِین». یعنی: «سحری بخورید هر چند یک جرعه آب باشد؛ همانا صلوات خدا بر سحری خورندگان». 🌔 اما خوردن سحری، آدابی دارد که رعایت آنها، موجب ثواب و فضیلت بیشتر خواهد شد؛ از جمله: ۱. حلال بودن: اولین ادب از آداب هر نوع غذاخوردنی این است که حلال باشد؛ یعنی غذا علاوه بر اینکه از اطعمه و اشربهٔ حرام (مانند حیوانات حرام گوشت یا طعام متنجس) نباشد، از راه حلال به دست آمده باشد. خوردن غذا از پولِ به دست آمده از ربا و نزول، تصرف ناحق در مال یتیم و صغیر، کم‌فروشی (چه در کار اداری، چه در بازار و کاسبی)، گران‌فروشی، خواندن آواز حرام و نواختن موسیقی لهو و لعب، فالگیری و کف بینی، تن‌فروشی، دزدی، اختلاس، قمار و دیگر درآمدهای نامشروع (مانند فروش مشروب، مواد مخدر، سگ‌های تزئینی، فیلم‌های مستهجن و...) و نیز تهیهٔ غذا از مالی که خمس و زکات آن را نداده‌ایم، همچون «خوردن آتش» است. حضرت محمد مصطفی(ص) فرمود: «کسی که لقمه حرامی بخورد تا چهل شب، نمازش قبول نخواهد شد و تا چهل روز، دعایش مستجاب نمی‌شود». ۲. ترک نکردن سحری: از آداب مهم ماه مبارک رمضان این است که فرد مؤمن، سحری خوردن را ترک نکند، گرچه به خوردن یک خرما یا نوشیدن یک لیوان آب. در حدیث وارد شده است که که خدا و فرشتگان صلوات می‌فرستند بر آن‌هایی که در سحرها استغفار می‌کنند و سحری می‌خورند. ۳. شستن دست‌ها، قبل و بعد از سحری: یکی دیگر از آداب هر نوع غذا خوردن، شستن دست‌ها است. نبیّ اعظم(ص) فرمود: «هر که می‌خواهد خیر و خوبی او بسیار ادامه یابد، وقتِ غذا خوردن دست‌هایش را بشوید». و نیز فرمود: «شستن دست پیش از غذا فقر را از بین می‌برد؛ و بعد از غذا اندوه را برطرف می‌سازد و چشم را سالم می‌دارد». ۴. ذکر "بسم الله الرحمن الرحیم" در آغاز سحری: از امام صادق (علیه السلام) روایت است که: «وقتی سفره گشوده شود، چهار فرشته دور آن می‌نشینند. وقتی بنده خدا بسم الله بگوید، آن ملائکه به شیطان گویند: دور شو که دیگر کاری نتوانی کرد...». ۵. قرائت "سورهٔ قدر": در روایت است که هر کس سوره‌ مبارکه إنا أنزلناه في لیلة القدر... را هنگام سحری خوردن و افطار کردن بخواند، در فاصله بین این دو زمان، ثواب کسی را دارد که در راه خدا به شهادت رسیده و در خون خود غلطیده است. ۶. گفتن "بسم الله جداگانه" برای هر غذای متفاوت: از امیر مؤمنان (علیه السلام) است که اگر انسان در یک وعده غذایی غذاهای متنوع می‌خورد، برای هر غذا، بسم اللهِ جداگانه بگوید. همچنین از امام صادق(ع) است که: «هرکس فراموشش می‌شود که برای هر نوع غذا، جداگانه بسم الله گوید، بگوید: بسمِ اللهِ عَلیٰ أوّلِهِ و آخِرِه». ۷. شکرِ خداوند را گفتن پس از پایان غذا: پیغمبر اکرم(ص) به مولا علی(ع) فرمود: «یا علی! به هنگام غذا خوردن بسم الله و بعد از غذا الحمد للّه بگو؛ که فرشتگان موکّل بر تو، تا پایان غذا از نوشتن [حسنه] برایت بیکار نمانند». نیز از امام صادق(ع) روایت است که: «تاکنون به ناراحتی معده مبتلی نشده‌ام؛ زیرا به هیچ غذایی شروع نکردم مگر آن که بسم الله گفتم و از غذا فارغ نشدم مگر آن که الحمد للّه گفتم». ---------- 🍀 اخلاق و اعتدال ؛ کانال سید علیرضا حسینی (عارف) در پیام‌رسان ایتا @alirezahoseiniaref