یادداشت میهمان
دلنوشته عجیب یکی از دوستان طلبه درباره «اشتیاق دانشآموزان به شنیدن درباره دین و مخالفت برخی مسؤولانِ [...] با حضور طلاب در مدارس» 😳
به نام خدای دوست و مهربان
حالا که بحث "دهه هشتادی ها" و "دهه نودی ها" و "نسل زد" و "مستأصل شدن والدین در تربیت بچهها" و "عدم حضور طلاب و روحانیون بین نسل جدید برای شنیدن سخن آنها" ... داغ است، بگذارید چند خطی از تجارب شخصی خود بنویسم:
الان نزدیک ۱۷ سال است که در ایام تبلیغی در مدارس و دبیرستانهای دخترانه و پسرانه فعالیت دارم؛ با کمترین حق الزحمه تبلیغی.
اولش که وارد کلاس میشم، برخی از بچهها شروع میکنن به مسخره بازی و متلک گفتن و ...
بعضی دخترها هم کشف حجاب میکنن!
ولی وقتی باهاشون رفیق میشم و چند تا حدیث و روایت مناسب با حال و هوای بچهگی میگم جو کاملاً عوض میشه، جوری که خدا شاهده زنگ تفریح هم از کلاس بیرون نمیرن و اصرار دارن بازم براشون صحبت کنم.
خیلی تشنه فهمیدن و یادگیری دین و معنویت سالم هستن.
چند تا از الگوهای علماء و شهداء رو که تعریف میکنم، اشک تو چشمهای خیلیهاشون جمع میشه؛ همونایی که اولش حرفای زشت و رکیک میزدن یا بیحجاب بودن!
ولی همیشه هم قضیه راحت نیست؛ چون یک مشکل مهم وجود دارد:
در حالی که برخی معلمان لائیک یا بیدین مغز بچهها رو از مطالب سخیف و انحرافی پر میکنن و نیاز زیادی به رفع این شبهات هست، متأسفانه معلمها و مدیران زیادی هستن که با حضور طلبهها در مدارس مخالفت میکنند!
در طول چند سال اخیر، مدیران مدارس و مسئولین آموزش و پرورش ناحیهها شاهد اثرات مثبت حضور طلاب در مدارس بودهاند، ولی با این حال، سنگ اندازی های فراوانی صورت میگیره؛ و خدا میدونه که برای رفتن به یه کلاس، باید چند "خان رستم" رو طی کنیم!
خلاصه اینکه: از بهترین لحظات زندگی من، حضور در جمع دانشآموزان و بیان واقعیات و زیباییهای دین به زبان خودشان است، البته اگه برخی مسئولین و مدیران بیماردل بگذارند...
#یادداشت_میهمان
#نسل_زد
#دهه_هشتادی_ها
#دهه_نودی_ها
#طلاب_و_روحانیون
----------
🌿 اخلاق و اعتدال ؛
کانال سید علیرضا حسینی عارف
@alirezahoseiniaref