#صلی_الله_علیک_یا_بقیة_الله♥️ در ایام نوجوانی با نام مرحوم آیت الله #سید_محمد_حسن_میرجهانی آشنا شدم و برخی اشعار ایشان بر سر زبانم افتاد. علاقه به آن عاشق دلسوخته‌ی امام زمان علیه‌السلام، سبب شد که در همان ایام یکی از غزلهای ایشان را که با آن انسی داشتم، با زبانی نزدیک به زبان شعری خود ایشان «تضمین» کرده، در قالب یک «مخمس» بازسرایی کنم. آن مخمس را پس از سالها، اخیرا لابلای یادداشت‌هایم پیدا کردم👇 به نشان مژده شنیده‌ام ز نسیم، بانگ نقاره‌ای چه خوش است گر که بیایی و بدهیم جان دوباره‌ای شده حاصلم غم و غصه و تن خسته و دل پاره‌ای «جذبات نار فراق تو به دلم فکنده شراره‌ای نظری شها که غم مرا نکند به غیر تو چاره‌ای» همه روزگار جوانی‌ام ز فراق روی تو شد هدر زدمی به سینه و سر همی مگرم شبی بزنی تو سر نزدی سری و ببین کنون به خیال تو من دربه‌در «همه شب ستاره ز چشم تر ز غمت فشانمی از بصر چه کنم که از تو نمی‌دهد خبرم مهی و ستاره‌ای» به هوات داده‌امی ز کف همه صبر و تاب و قرار خود به فدات می‌کنم عاقبت همه هست و دار و ندار خود قدمی به کلبه‌ی من بنه به مسیر گشت و گذار خود «تو بیا برای خدا شبی بنشان مرا به کنار خود بزدای رنگ غم از دلم به اشاره‌ای و نظاره‌ای» قد سرو و ماه جمال تو شده نقش بوم خیال من به هوای بام حریم تو بگرفته جان پر و بال من شود آنکه بشنوم از لبت که رسیده وقت وصال من؟ «من و انتظار لقای تو تو و بازجویی حال من بنشسته‌ام به امید آنکه کنی به غمزه اشاره‌ای» #علیرضا_مهران @alirezamehran_3 https://eitaa.com/alirezamehran_3