✅ پیام حجت الاسلام و المسلمین صبوحی پیرامون مسأله #کرونا بسم الله الرحمن الرحیم «خاب الوافدون علی غیرک و خسر المتعرضون إلا لک و أجدب المنتجعون إلا من انتجع فضلک» خودم و همه‌ی متدبران عزیز قرآن کریم را به ضرورت بهره‌مندی از فرصت بسیار ارزشمند #ماه_رجب توصیه می‌کنم. ماه عبادت و ذکر و عبودیت و فکر؛ چنانکه می‌دانید مسأله‌ی اول این روزهای جامعه‌ی ما، ویروسی به نام کرونا است. از آسیب‌های این ویروس درباره #سلامتی مردم عزیزمان به #خدا پناه می‌بریم: «قل أعوذ برب الفلق من شر ما خلق» (فلق، ۱ و ۲) و چندین برابر بیشتر، از #فضای_جنجالی_رسانه‌ها درباره این ویروس نگرانیم و باز هم بر خدا توکل می کنیم؛ چون معتقدیم که #شیطان از این طریق در پی ایجاد حزن و ناامنی در جامعه‌ی مومنان است و صد البته نمی‌تواند به کسی ضرری برساند، مگر به اذن خدا، پس باید بر خدا توکل کرد: «إنما النجوی من الشیطان لیحزن الذین آمنوا و لیس بضارهم شیئا إلا بإذن الله و علی الله فلیتوکل المؤمنون» (مجادله، ۱۰) 🔶 جنگ کهنه و ساختگی #علم_و_دین! برخی به بهانه‌ی این ویروس، می‌خواهند جنگ کهنه و ساختگی علم و دین را لباس حیات بپوشانند؛ که به خواست خدا ناکام خواهند ماند و به اعتقاد ما شیاطین و یا پیروان ناآگاه ایشان هستند که یا عناد دارند و یا نه الفبای دین را می فهمند و نه الفبای علم را. به‌طورقطع، نه دین، مخالف #بهداشت و درمان و علم پزشکی است و نه علم پیشگیری و درمان، مخالف #دعا و توسل و توکل و #نگاه_توحیدی است. بالاتر از آن، رعایت بهداشت و توجه به درمان از توصیه‌های مهم دینی است؛ چه این‌که دانش #پزشکی ، خود از شواهد توحید و نگاه ناب توحیدی است. بر همین اساس، بعید است عالم بصیر دینی با دانشمند پزشکی بر سر بهداشت و درمان مشکل پیدا کند و یا پزشک متعهد با عالم دینی بر سر توحید و توکل و توسل و دعا و مناجات زاویه پیدا کند. 🔹 موافقان دین در این زمینه دو دسته‌اند اما عزیزان از این جنگ نخ‌نما که بگذریم، فضای رسانه‌های موافق دین را بین دو دیدگاه دینی مردد می‌بینیم: 1️⃣ برخی با استناد به معارفی مانند «أینما تکونوا یدرککم الموت و لو کنتم فی بروج مشیدة» (نساء، ۷۸) بر این باورند که نیازی به احتیاط و مراقبت ویژه در برابر ویروس کرونا نیست، چون اگر قرار بر مردن باشد، هرکجا که باشید و هرقدر هم که بخواهید خودتان را از خطر دور نگه دارید و از خودتان محافظت کنید، باز هم #مرگ شما را درک خواهد کرد و گرفتار مرگ خواهید شد. 2️⃣ برخی هم با استناد به معارفی مانند «لا تلقوا بأیدیکم إلی التهلکة» (بقره، ۱۹۵) بر این باورند که انسان باید به‌طور خاص در برابر ویروس کرونا از خودش محافظت کند، وگرنه مصداق «خود را به #هلاکت انداختن» است و قطعا حرام؛ لذا در این ایام، خانه‌نشین شده‌اند و دست از انجام امور عادی زندگی کشیده‌اند. 🔹 کدام دیدگاه صحیح است؟ به‌راستی کدام دیدگاه صحیح است؟ بی‌تردید هر دو معرفت مذکور برخاسته از قرآن و صحیح است و فقط باید حدود و ثغور آن را شناخت. اگر به #سیاق آیه‌ی «أینما تکونوا یدرککم الموت و لو کنتم فی بروج مشیدة» (نساء، ۷۸) مراجعه کنیم، می‌فهمیم که منظور این است که به بهانه‌ی ترس از مرگ، از انجام وظیفه‌ی الهی خودتان (جهاد) کوتاهی نکنید؛ چون مرگ دست خداست و اگر او بخواهد جان شما را بگیرد، هرجا که باشید و هرقدر هم که از خودتان محافظت کنید، باز هم او قادر است بر اینکه جان شما را بستاند. همچنین اگر به سیاق آیه‌ی «لا تلقوا بأیدیکم إلی التهلکة» (بقره، ۱۹۵) مراجعه کنیم، می‌فهمیم که منظور این است که با ترک انجام وظیفه (انفاق) خود را به هلاکت نیاندازید. حال اگر این دو دسته از معارف را به طور صحیح بر مسأله‌ی کرونا تطبیق دهیم، چنین نتیجه می گیریم: به بهانه‌ی ترس از ابتلا به کرونا از #انجام_وظیفه الهی خودتان (جهاد اقتصادی؛ از جمله کسب حلال برای اهل و عیال، جهاد فرهنگی، جهاد علمی، جهاد سیاسی، جهاد نظامی و…) سر باز نزنید و کوتاهی نکنید، چون ابتلا به این ویروس و یا خطر مرگ ناشی از ابتلای به آن دست خداست و اگر او بخواهد که بیماری به شما برسد و یا جان شما را بگیرد، هرجا که باشید و هرقدر هم که از خودتان محافظت کنید باز هم او قادر است بر اینکه بیماری یا مرگ را بر شما مسلط کند. با ترک انجام وظیفه الهی‌تان (پرهیز از هدر دادن مال و جان و تلاش برای انفاق مال و جان در راه خدا) خود را به هلاکت نیندازید. هلاکت اصلی این است که شما برای حفظ جان و مال -که امانت خداست- کوشش نکنید و خدای نخواسته، به‌خاطر کوتاهی شما از بین برود و توفیق انفاقش در راه خدا به شما نرسد. @alisaboohi_com

‌✍🏻 یادداشت رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، درباره #مناجات_شعبانیه 🔻بسم‌الله الرحمن‌الرحیم #دعا، وسیله‌ی مؤمن و ملجأ مضطر و رابطه‌ی انسان ضعیف و جاهل با منبع فیاض علم و قدرت است، و بشر بی‌رابطه‌ی روحی با خدا و بدون عرض نیاز به غنی بالذات، در عرصه‌ی زندگی سرگشته و درمانده و هدر رفته است؛ «قل ما یعبؤا بکم ربیّ لولا دعاؤکم». 🔹بهترین دعا آن است که از سر معرفتی عاشقانه به خدا و بصیرتی عارفانه به نیازهای انسان انشا شده باشد، و این را فقط در مکتب پیامبر خدا (صلّی‌اللَّه‌علیه واله‌وسلّم) و اهل‌بیت طاهرین او - که اوعیه‌ی علم پیامبر(ص) و وراث حکمت و معرفت اویند - می‌توان جست. ما بحمداللَّه ذخیره‌یی بی‌پایان از ادعیه‌ی مأثوره‌ی از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) داریم که انس با آن، صفا و معرفت و کمال و محبت می‌بخشد و بشر را از آلایشها پاکیزه می‌سازد. 🔹مناجات مأثوره‌ی ماه شعبان - که روایت شده اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند - یکی از دعاهایی است که لحن عارفانه و زبان شیوای آن، با مضامین بسیار والا و سرشار از معارف عالی‌یی همراه است که نظیر آن را در زبانهای معمولی و محاورات عادی نمی‌توان یافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نیست. 🔹این مناجات، نمونه‌ی کاملی از تضرع و وصف حال برگزیده‌ترین بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبی است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوی عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا. 🔹مناجاتهای پانزده‌گانه که از امام زین‌العابدین حضرت علی‌بن‌الحسین (علیه‌السّلام) نقل شده، گذشته از خصوصیت بارز دعایی مأثور از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام)، این مزیت را داراست که به مناسبت حالات مختلف #مؤمن، مناجاتها را انشا فرموده است. 🔺خداوند به همه توفیق استفاضه و خودسازی به برکت این کلمات مبارک را عنایت فرماید. آمین. 1 دی‌ماه 1369 💻 Farsi.Khamenei.ir