eitaa logo
خامنه‌ایست
15 دنبال‌کننده
2 عکس
0 ویدیو
0 فایل
در این روزگار گفتن این‌که «من پیرو ولی فقیه هستم» تفاوت من رو با مخالفان نشون نمی‌ده؛ من «خامنه‌ایست» هستم
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله من همیشه با امید رای می‌دم، از دور دوم خاتمی تا امروز. نمی‌دونم فردا چه خواهد شد و چه نتیجه‌ای به دست بیاد. به هر رو اصولگرایان به نظرم فارغ از نتیجه یک گام به پیش برداشتند؛ چه از نظر وحدت در فهرست، و چه از نظر رها شدن از فهرست. یه کم شاید تناقض آمیز به نظر بیاد، ولی اصل وحدت از دید من خوب بود، و کنار گذاشتن چندی از چهره‌‌های شناخته شده و آزمون پس داده بسیار بد بود. دوستانی که مردم رو تشویق به اصلاح فهرست و جایگزینی کردند، خیلی این روزها نواخته شدند، ولی از دید من سی هیچ بردن افتخار نیست؛ افتخار وقتی هست که نیروی واقعا کارا و انقلابی بفرستیم تو مجلس، گرچه به ظاهر ده بیست ببازیم. اگر به امید خدا همون دو سه نفر بیرون از فهرست رای بیارن، امروز یک نقطه عطف خواهد بود برای پوست اندازی در ساختار تصمیم‌گیری اصولگرایان؛ مبارک است ان شاء الله!
بسم الله یک؛ من اساسا ضد توهین پنداری هستم و خیلی از گفتارها و رفتارهایی رو که دیگران توهین می‌دونن، توهین نمی‌دونم. مثلا سخنان کرونایی معاون وزیر بهداشت رو توهین آمیز نمی‌دونم. دو؛ فیلم مناظره آقایان جهان بزرگی و افروغ رو دیدم. سخن آقای جهان بزرگی توهین بود و هیچ قابل دفاع نیست و حتی قابل قیاس با اظهارات منقلی حسن روحانی هم نیست. سه؛ سیلی زدن نماینده به سرباز وظیفه - بر فرض اثبات به شکلی که روایت شده - حتما نکوهیده است؛ فعلا هم که خودش تکذیب کرده، ولی داستان اصلی به نظر چیز دیگری است. داستان اصلی: دولت به شدت این روزها نیازمند حاشیه است. به نظر میاد خودشون هم می‌دونن که این حاشیه اگر از طرف خودشون باشه، جوابگو نیست. فکرش رو هم نکنید که بخوام بگم این حاشیه‌ها دولت ساخته است؛ واقعا نه، ولی جریان وابسته به دولت داره حسابی ماهیگیری می‌کنه؛ از مشاوران آشنا تا دیگران. راه منطقی برخورد با توهین تلویزیونی چیه؟ برای یک دولت با جنبه نادیده گرفتن؛ همین. راه منطقی برخورد با سیلی چیه؟ همون که رئیس مجلس گفت؛ تحقیق و انتظار برای نتیجه و برخورد با متخلف، که اگر نماینده مجلس باشه، باید عبرت آموز هم باشه. حالا مقایسه کنید با این واکنش‌های سنگین و عجیب و غریب، که گویی تا امروز چنین رفتاری از هیچ مسئولی در جمهوری اسلامی دیده و شنیده نشده و یا دستکم هیچ مسئول کنونی در دولت یا کل نظام پیشینه چنین رفتارهایی رو نداره. انتخابات نزدیکه. یادم اومد یکی از سبزها اون سال توییت کرده بود، با این مضمون که فکر نمی‌کرده یه روز این قدر مجبور بشه از امام و شهید بهشتی و... نقل قول بیاره. حکایت این روزهای بنفش‌هاست که حرفایی می‌زنن که به تن شون زار می‌زنه.
بسم الله پیروز شدیم؟ البته که شدیم. از این پیروزی، مست - به معنای بی‌خیال همه چیز - شدیم؟ البته که نشدیم. چرا باید این واضحات را برای کسانی که باید فرماندهان ارشد جنگ نرم باشند توضیح بدهیم؟ چرا رهبری باید این‌ها را پشت بلندگو بگوید؟ از چند جا باید بخوریم؟ حواس‌مان باید به چند سوی جبهه باشد؟ ۱۴۰۰
بسم الله علی مطهری دیروز یک استاد دانشگاه بود، رئیس یک انتشارات و فرزند استاد شهید مطهری، ولی امروز نایب رئیس سابق مجلس است و اظهارات حاشیه سازش هنوز به پای نظام نوشته می‌شود، گرچه که به نظر می رسد این روزها احساس وفاداری چندانی به جمهوری اسلامی ندارد. این مسئول سابق، اخیرا در توییتی نوشته است: «‏داستان توصیه مقامات ما به طالبان برای تشکیل دولت فراگیر از طنز‌های روزگار است. طالبان می‌گویند ما انتخابات آزاد و دولت فراگیر شما را دیدیم، در واقع راه خودتان را می‌رویم، ما با صداقت و شما با ظاهرسازی. رطب خورده منع رطب کی کند؟!». از این‌که ایشان سخنگوی خودخوانده طالبان شده که بگذریم، قیاس مع‌الفارق انتخابات سیزدهم ریاست جمهوری با وضع امروز افغانستان که بوی جنگ داخلی می‌دهد، جالب است. با بیان خود ایشان باید بگوییم از طنزهای روزگار است که شخصی با چنین سطحی از درک سیاسی، نماینده و نایب رئیس مجلس شورای اسلامی بوده است. فضای سیاسی امروز افغانستان از این جهت که عموم مردم دخالتی در این تغییر حاکمیت نداشته‌اند و طالبان هم یک گروه شبه نظامی است، شبیه به یک کودتا است؛ پس امروز افغانستان باید با شرایط اول انقلاب مقایسه شود و انتخابات وعده داده شده طالبان، با یکی از انتخابات‌های اولیه جمهوری اسلامی، مانند همه پرسی 12 فروردین. مطالبه دولت فراگیر وقتی معنا دارد که نهادهای قانونی کشور شکل نگرفته باشد؛ از همین رو است که در همین افغانستان وقتی که اشرف غنی در یک انتخابات بسیار پر مسئله و با مشارکت بیست و چند درصدی مردم، پیروز شد توصیه یا مطالبه‌ای برای دولت فراگیر وجود نداشت. همین گروه طالبان هم اگر منتخب مردم بود، هیچ قاعده عرفی یا حقوقی به دولت ایران اجازه نمی‌داد توقع دولت فراگیر داشته باشد. متاسفانه لجاجت سیاسی باعث شده امثال علی مطهری به قیمت کاهش اعتبار علمی خود، با متلک پرانی به نظام جمهوری اسلامی، خریدار اعتبار سیاسی از جریان اپوزیسیون نظام باشند.
بسم الله کدام اعتراض عقلایی است؟ 🛎 این روزها چه از چهره‌ها و چه از مردم کوچه و بازار زیاد می‌شنویم که با اصل اعتراض موافقند ولی با خشونت‌ها و خرابکاری‌ها نه؛ و این را جوری می‌گویند که گویی از شدت وقاحت و خباثت جماعت مثلا معترض بی‌خبرند. 🔹 اما فرض کنیم نه گلویی بریده شده، نه مسجدی به آتش کشیده شده، نه پارچه و بنر عزای اباعبدالله، و نه تصویر حاج قاسم پاره شده؛ فقط مردم به خیابان آمده و راه بسته و شعار داده‌اند؛ با این فرض به کدام اعتراض حق می‌دهند؟ این کدام حرف است که باید شنیده شود؟ دقیقا کدام پرسش مردم بی‌پاسخ مانده است؟! 🔹 مگر بهانه همه این ناآرامی‌ها درگذشت مهسا امینی نیست؟ مسئولان در پاسخ به کدام پرسش کوتاهی کرده‌اند؟ کجای دنیا بابت یک درگذشت مشکوک که نه، بابت قتل یک متهم یا مجرم در روز روشن، این همه اطلاع رسانی با سند و مدرک می‌شود؟ با این حضور خیابانی قرار بود کدام کارِ بر زمین مانده انجام شود؟ با کدام منطق این اعتراض عقلانی و عقلایی است؟ 🔹 حتی بر فرض مقصر بودن نیروی انتظامی در مرگ مهسا، اعتراض خیابانی در صورتی معنا دارد که به تخلف یا جرم رسیدگی نشود یا با کندی قابل توجهی پیگیری شود؛ وگرنه اعتراض خیابانی چیزی جز یک کنش احساسی بیهوده و پرهزینه نیست؛ و هر کسی که از این رفتار ناموجه دفاع می‌کند باید در عقل اجتماعی خود شک کند. https://btid.org/fa/node/220830
بسم الله اول گمان می‌کردم جنگ داخلی ما با مخالفان ولایت فقیه است؛ پس اگر مسئله‌ را خوب تبیین کنیم، درست می‌شود. بعدتر به این رسیدم که دعوا، دعوای منطق و بی‌منطقی است. باید درباره اصول تفکر منطقی بحث کرد و آن را آموزش داد؛ چیزی مثل اینکه اتهام باید با دلایل متقن ثابت شود، نه با شایعه. بعدتر به این رسیدم که وضع بدتر از این است و حریف ما ابتذال است، نه بی‌منطقی؛ ابتذال به معنای دقیق کلمه، نه مثلا رقص و... ؛ ابتذال به معنای ناتوانی در رسیدن به عمق هر چیزی؛ سطحی‌نگری در همه چیز. از من بپرسید حریف اصلی حزب‌الله در طول تاریخ ابتذال بوده؛ گیرم هر روز با یک چهره. پی‌نوشت: ۱. ما به هر تقابل جدی می‌گیم جنگ، ولی شما اگه اذیت می‌شی بخون دعوا. ۲. در فتنه پاییزی ۱۴۰۲ به این رسیدم که انگار خیلی جاها جنگ ما جنگ شرف و بی‌شرفی است. در جریان جنایات اخیر اسرائیل مطمئن‌تر شدم که...
سالی یه مطلب خوبه یا بیشتر بنویسم؟ 😄
بسم الله تذکر گرفتن -حتی اگر مخاطب آن تنها نمایندگان منتخب باشند، آن هم پیش از آغاز مجلس- چیز بدی نیست. اتفاق بد آن است که تذکر بگیری و گوشت بدهکار نباشد. بدتر آن است که موضوع تذکر پیشگیری از درگیری‌های دشمن‌شادکن باشد و خود همین تذکر را بهانه کنی برای درگیری‌. پ.ن: به اداهای وقاحت‌آمیز کسانی که زیست سیاسی‌شان در تذکر گرفتن و به هیچ انگاشتن آن گذشته عادت داریم.
بسم الله دل توی دلمان نیست نا آرامیم برای کسی که برای حال خوب ما آرامش نداشت؛ برای رئیس جمهوری که از همه بیشتر تخریب شد و از همه کمتر گلایه کرد. امید که خدا نازنین مان را به ما برگرداند، که خبر سلامتی‌اش شیرین ترین خبر است و خبر عاقبت به خیر شدنش داغ سنگین؛ ولی در هر حالتی دلمان قرص است که جمهوری اسلامی به پیش خواهد رفت.
بسم الله همچین چیزی به یاد ندارم. دقایقی پس از اعلام اسامی نامزدهای تأیید صلاحیت شده، بیانیه‌ای منسوب به علی لاریجانی پخش شد که بسیار تند و تیز، و با رویکرد گذشته او ناهمخوان بود. چند ساعتی نگذشته بود که صدور این بیانیه از طرف علی لاریجانی تکذیب شد. بیانیه عجیب بود، ولی تکذیبش عجیب‌تر. تنها موردی که شبیه به این سراغ دارم، سال 96 بود. روز پنج‌شنبه روزنامه ایران بیانیه‌ای با امضای سردار قاسم سلیمانی منتشر کرد که مردم ایران رو به مشارکت فراخوانده بود. حاج قاسم کی بیانیه این جوری نوشته بود که بار دومش باشه؟ به ویژه اینکه در جملات پایانی عبارتی رو به کار برده بود که شعار انتخاباتی رئیس حسن روحانی بود؛ «برای ایران». بعد چرا فقط به روزنامه ایران داده چاپ کنه؟! انتساب این بیانیه به حاج قاسم توسط سخنگوی سپاه پاسداران تکذیب شد، ولی روزنامه ایران کار خودش رو کرده بود. جعلی بودن اون بیانیه منطقی بود و هدف از جعلش کاملاً قابل حدس؛ سوءاستفاده از محبوبیت حاج قاسم برای افزودن به رأی حسن روحانی در برابر قدرتمندترین رقیب برای رئیس جمهور مستقر، اون هم در وقتی که فرصتی برای تکذیب نمونده باشه. اما این یکی چی؟ با کدام انگیزه باید چنین بیانیه‌ای جعل شده باشه؟