🌙شعبان؛ ماه پیامبر اکرم 🌷کمک به رسول خدا یعنی چه؟! 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

🌸 بیانات دربارۀ ماه شعبان 🌸 🎙حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) 🍃 توضیح روایت «أَلَا إِنَّ شَعْبَانَ شَهْرِي فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَعَانَنِي عَلَى شَهْرِي» 🍃 معنای إعانت به رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله 🍃 بار امّت را رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله و أمیرالمؤمنین علیه‌السلام به دوش می‌کشند 🍃 دو نحوۀ هدایت رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله 🆔 @allame_tehrani

🌷تنها شعر مرحوم علامه حسینی طهرانی (قدس‌الله‌نفسه‌الزکیة)🌷 یکی از زیباترین و برترین اشعار دربارهٔ حضرت أباعبدالله الحسین علیه‌السلام، شعر «حسین است و بس» سرودهٔ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (أعلی‌الله‌مقامه‌الشریف) است که تنها شعر معظم‌له می‌باشد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🌷اين شعر در مدح و ثناى سيّد و سالار جوانان بهشت حضرت سيّدالشّهداء أبى‌عبد‌الله‌الحسين (عليه‌الصّلوة‌و‌السّلام) است كه در شب ميلاد حضرت سروده شده و مردّف به جملهٔ زيباى «حسين است و بس» می‌باشد. 🌷در رابطه با اين شعر قضيّه‏اى از ايشان نقل شده است كه: روزى از ايشان سؤال مى‏شود: آيا غير از شعر «حسين است و بس» سرودهٔ ديگرى نيز داريد؟ 🌷ايشان در جواب با ملاحت و لطافت خاصّى می‌فرمايند: «حسين است و بس‏». 📚 «آیتِ نور»، ص۴۲۹ 🆔 @allame_tehrani

🔰مطالبی دربارهٔ تنها سرودۀ علامه طهرانی از نگاه حقیر یکی از پرمحتواترین و رساترین اشعار توحیدی در رثای حضرت أباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام شعر معروف (حسین‌است‌و‌بس) سرودهٔ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی أعلی‌الله‌مقامه‌الشریف است که در تاریخ سوم شعبان‌المعظم سال 1378 هجری قمری مصادف با عید میلاد باسعادت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام از عالم معنا ملبس به لباس الفاظ گشته است. این شعر سی بیتی بیش از آنکه شعر مصطلح و ادبی باشد، «نفس المهموم و نفثة المصدور» است؛ و به عبارت دیگر بیشتر مدیح است، لذا در آن قواعد شعری رعایت نشده است. و اگرچه حضرت علامه به قواعد و اسلوب شعر و حتی آهنگ اشعار تسلط داشتند اما همانطور که خواهد آمد این شعر در یک حال جذبهٔ ملکوتی سروده شده است. حضرت علامه دربارهٔ این شعر فرموده بودند: من در تمام مدت عمرم یکبار شعر گفته‌ام و آن شب تولد حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام بود، در مسجد قائم (مسجدی که ایشان در طهران در آن اقامهٔ نماز می‌کردند) برنامه داشتیم و سپس به منزل آمدم و خانواده برای حاجتی جمیعاً جایی رفته بودند و من در منزل تنها بودم و آن شب شام غریبانی در منزل برای امام حسین علیه‌السلام گرفتم و قطعه‌ای سرودم. آری، چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی آن شب قدر که این تازه براتم دادند بی خود از شعشعهٔ جلوهٔ ذاتم کردند باده از جام تجلّی صفاتم دادند بنابراین این شعر را باید تنها سرودهٔ حضرت علامه دانست و یکبار که از ایشان سؤال شده بود که آیا شعر دیگری را سروده‌اید؟ فرموده بودند: حسین است و بس. حضرت علامه بارها از دیگران پرسیده بودند: بهترین بیت این شعر کدام است؟ و هر کس اظهار نظری کرده بود، آنگاه خودشان با اعتقادی برخاسته از حقیقت فرموده بودند: به نظر من بهترین بیت، این بیت است: آن که سرود این درر پاک را خاک ره کوی حسین است و بس. یکبار که یکی از مداحان اهل‌بیت علیهم‌السلام این شعر را در برابر ایشان قرائت می‌کرد، از روی ادب بیت آخر را نخواند و همین که خواست بگذرد حضرت علامه فرمودند: آقا چرا بیت آخر را نخواندی؟ من تمام این شعر را برای همین یک بیت آخر گفتم. ما مکرّر دیده بودیم که مداحانِ ارادتمند مرحوم آقا این شعر را برابر ایشان می‌خوانند و استاد اشک می‌ریخت. این شعر در زمان علامه و به دستور ایشان به خط خوش خطاط ماهر جناب آقای عباس اخوین در تابلویی نوشته شد و سپس تکثیر گشت و وقتی که به مشهد مقدس مشرّف شدند آن را در منزلشان در حسینیه و پشت منبر و بالای کتیبهٔ چوبی «الله» نصب کردند آنگاه در بسیاری از خانه‌ها و به خصوص خانهٔ ارادتمندان آن مرحوم زینت‌بخش اطاق‌ها گشت. جامعهٔ مدرسین حوزهٔ علمیهٔ قم در روزنامهٔ خود در یکی از سال‌های عمر پایانی حضرت علامه، این شعر را چاپ کرد. ✍ یادداشت یکی از شاگردان 🆔 @allame_tehrani

🌷شعر «نور خدا» از مرحوم علامه حسینی طهرانی (رضوان‌الله‌علیه) 🎙حاج جواد شکری 🆔 @allame_tehrani