eitaa logo
کانال علامه طهرانی
3.1هزار دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
820 ویدیو
197 فایل
❤️عرفان با طعم زندگی❤️ 💎نشر آثار و معارف منتخب و ناب حضرت علامه آیت‌الله حسینی طهرانی (قدس سره) و سایر علما و عرفای بالله💎 ادمین: @Ya_bab_allah پیام ناشناس: daigo.ir/secret/allametehrani کانال خانواده و زندگی الهی: @ezdevaje_elahi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟! مرحوم آیت‌الله شهید مطهّری‌ می‌فرمودند: در یکبار که‌ خدمت مرحوم حدّاد بودم‌ از من‌ پرسیدند: نماز را چگونه‌ می‌خوانی‌؟ عرض‌ کردم‌: کاملاً توجّه‌ به‌ معانیِ کلمات‌ و جملات‌ آن‌ دارم‌! فرمودند: پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟! در نماز توجّه‌ات‌ به‌ خدا باشد و بس‌! توجّه‌ به‌ معانی‌ مکن‌! 📍(متن کامل + توضیحات علامه طهرانی) 📚 روح مجرد، ص۱۶۱ 📍مرحوم سید هاشم حداد و شهید مطهری: http://erfanvahekmat.com/a/4l 🆔 @allame_tehrani
🔰 مسافرت‌ مرحوم‌ شهید مطهّری‌ به‌ کربلا و ملاقات‌ با آقای‌ حدّاد دو بار 💬 عبارت‌ مرحوم‌ حدّاد به‌ شهید مطهّری‌: پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟! در سفری‌ هم‌ که‌ مرحوم‌ مطهّری‌ به‌ أعتاب‌ عالیات‌ مشرّف‌ شدند، نشانی‌ منزل‌ آقا حاج‌ سیّد هاشم‌ را بنده‌ به‌ ایشان‌ دادم‌، و در کربلا دوبار به‌ محضرشان‌ مشرّف‌ شده‌اند، یکبار ساعتی‌ خدمتشان‌ می‌رسند، و بار دوّم‌ روز دیگر صبحانه‌ را در آنجا صرف‌ می‌نمایند. مرحوم‌ مطهّری‌ در مراجعت‌ از این‌ ملاقات‌ها بسیار مشعوف‌ بودند، و می‌فرمودند: در یکبار که‌ خدمتشان‌ بودم‌ از من‌ پرسیدند: نماز را چگونه‌ می‌خوانی‌؟ عرض‌ کردم‌: کاملاً توجّه‌ به‌ معانیِ کلمات‌ و جملات‌ آن‌ دارم‌! فرمودند: پس‌ کِیْ نماز می‌خوانی‌؟! در نماز توجّه‌ات‌ به‌ خدا باشد و بس‌! توجّه‌ به‌ معانی‌ مکن‌! انصافاً این‌ جملۀ ایشان‌ حاوی‌ أسرار و دقائقی است‌، و حقّ مطلب‌ همینطور است‌ که‌ افاده‌ فرموده‌اند. چرا که‌ در نماز اگر انسان‌ متوجّه‌ معانی‌ نماز شود که‌ مثلاً إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ به‌ معنی‌ آنست‌ که‌: من‌ فقط‌ تو را عبادت‌ می‌کنم و از تو استعانت‌ می‌طلبم‌، ذهن‌ و فکر نمازگزار بدین‌ حقیقت‌ متوجّه‌ بوده‌ و از توجّه‌ کامل‌ به‌ خدا غافل‌ است‌؛ درحالیکه‌ باید توجّه‌ صد در صد به‌ سوی‌ خدا باشد و مخاطب‌ فقط‌ خدا باشد، و در اینصورت‌ دیگر توجّه‌ به‌ معنی‌ نیست‌ مگر به‌ نحوۀ آلی‌ و مِرْآتی، همچنانکه‌ در نماز نباید انسان‌ توجّه‌ به‌ الفاظ‌ و عبارات‌ آن‌ داشته‌ باشد مگر توجّه‌ آلی‌ و مِرْآتی‌. زیرا اگر توجّه‌ به‌ الفاظ‌ نماز از صحّت‌ ادا کردن‌ و تجوید آن‌ و أداءِ از مخارج‌ آن‌ شود، دیگر آن‌ نماز، نماز نیست‌؛ نه‌ توجّه‌ به‌ خداست‌ و نه‌ توجّه‌ به‌ معنی‌. ولی‌ اگر توجّه‌ به‌ خدا شود و انسان‌ در خطاب‌ و مکالمه‌اش‌ با خدا لحظه‌ای‌ فرود نیاید، نه‌ فکر الفاظ‌ نماز را بنماید و نه‌ فکر معانی‌ آن را، در اینصورت‌ تمام‌ الفاظ‌ خود بخود به‌ نحو آلی‌ و مِرآتی‌ یعنی‌ با نظر غیراستقلالی‌ آمده‌ و به‌ دنبال‌، جمیع‌ معانی‌ نیز به‌ طریق‌ آلی‌ و مِرآتی‌ نه‌ با نظر استقلالی‌ آمده‌ و همه‌ به‌ نحو صحیح‌ و مطلوب‌ أدا شده‌ است‌ بدون‌ آنکه‌ در توجّه‌ تامّ به‌ خداوند و حضور قلب‌ خللی‌ وارد آید. مثلاً در همین‌ مکالمات‌ و گفتگوهائی‌ که‌ ما شبانه‌روز با هم‌ داریم‌، و در سخنرانی‌ها و خطابه‌ها و مراجعات‌ و فصل‌ خصومت‌ها و سائر اموری‌ که‌ در آنها عنوان‌ تخاطب‌ و گفتگو است‌، تمام‌ توجّه‌ ما به‌ شخص‌ مخاطب‌ است‌ نه‌ به‌ خطاب‌. آنچه‌ در خطاب‌ از مغز و اندیشۀ انسان‌ بر زبان‌ جاری‌ می‌شود همه‌اش‌ درست‌ و صحیح‌ است‌، بدون‌ اینکه‌ ما توجّه‌ به‌ صحّت‌ آنها داشته‌ باشیم‌؛ و اگر یک‌ لحظه‌ توجّهمان‌ را به‌ عبارات‌ و مطالبی‌ که‌ ردّ و بدل‌ می‌شود منعطف‌ سازیم‌، اصل‌ توجّه‌ به‌ خطاب‌ از میان‌ می‌رود و در آن‌ لحظه‌ دیگر مخاطبی‌ وجود ندارد. بزرگان‌ فرموده‌اند: جمع‌ میان‌ دو لحاظ استقلالی‌ و آلی‌ نمی‌شود. اگر لحاظمان‌ در نمازها مستقلّاً به‌ خدا باشد حتماً به‌ الفاظ‌ و معانی‌ آنها باید آلی‌ و غیراستقلالی‌ و تَبَعی‌ باشد؛ و اگر لحاظمان‌ را به‌ الفاظ‌ نماز و یا معانی‌ آن‌ مستقلّاً بدوزیم‌، قهراً و اضطراراً باید توجّهمان‌ به‌ خدا تبعی و ضمنی‌ باشد نه‌ استقلالی‌. من‌ وقتی‌ با شما سخن‌ می‌گویم و مثلاً می‌گویم: آقا شما امروز مسافرت‌ نکنید، و در حرم‌ امام‌ رضا بمانید! صد در صد توجّهم‌ به‌ شما و حقیقت‌ شماست‌. این‌ را نظر استقلالی‌ نامند. و البتّه‌ این‌ معانی‌ بدون‌ غلط‌ در ذهن‌ من‌ می‌آید و ذهن‌ من‌ الفاظی‌ را متناسب‌ با آن‌ معانی‌ استخدام‌ می‌کند و بر زبان‌ جاری‌ می‌سازد، و بدون‌ هیچ‌ خطائی‌ مُسَلسَلاً این‌ معانی‌ و الفاظ‌ استخدام‌ شده‌ و به‌ شما برای‌ إبراز و اظهار آن‌ مقصود منتقل‌ می‌گردد. امّا اگر بخواهم‌ معنی‌ «امروز مسافرت‌ نکنید» را در ذهن‌ بیاورم‌ و یا الفاظ‌ آن‌ را بخصوصه‌ تصوّر نمایم‌، دیگر مخاطب‌ بودن‌ شما از میان‌ می‌رود و استقلال‌ خود را از دست‌ می‌دهد؛ مگر ضمنی‌ و تبعی و آلی‌ و مرآتی‌. در نماز که‌ أهمّ امور است‌ باید انسان‌ در حضور قلب‌ به‌ خدا منقطع‌ باشد و هیچ‌ خاطره‌ای‌ و اندیشه‌ای‌ از ذهن‌ عبور نکند، و این‌ فقط‌ در صورتی‌ امکان‌پذیر است‌ که‌ جملات‌ و عبارات‌ نماز که‌ طبعاً حاوی‌ معانی‌ خود می‌باشند بدون‌ اندک‌ توجّه‌ به‌ خود آنها در ذهن‌ بیاید و بر زبان‌ جاری‌ شود. در اینصورت‌ نماز، نماز است‌. یعنی‌ مخاطب‌ خداست‌؛ حضور قلب‌ با خداست‌. و گرنه‌ حضور قلب‌ با الفاظ‌ و یا با معانی‌ است‌؛ و خداوند علِیّ أعْلی‌ مهجور گردیده‌، و فقط‌ به‌ نظر ضمنی‌ که‌ در حقیقت‌ نظر نیست‌ به‌ او ملاحظه‌ شده‌ است‌. 📚 روح مجرد، ص۱۶۱ 🆔 @allame_tehrani
📜 دعای مجیر 🎙حاج مهدی سماواتی 🎙حاج محمود کریمی این دعا در بین دعاها از جایگاه بلندی برخوردار است که از حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) روایت شده و دعایی است که جبرئیل برای آن حضرت هنگامی که در مقام ابراهیم مشغول نماز بود آورد و کفعمی در «بلدالأمین» و «مصباح» این دعا را ذکر نموده و در حاشیهٔ آن به فضیلت آن اشاره دارد، از جمله اینکه: هرکه این دعا را در «أیام‌البیض» [روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم] ماه رمضان بخواند گناهش آمرزیده می‌شود، هرچند به عدد دانه‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد؛ و خواندن آن برای شفای بیمار و ادای دین و بی‌نیازی و توانگری و برطرف شدن غم و اندوه سودمند است. 📜 مـشـاهـدهٔ مـتـن دعـا: 🌐 https://erfan.ir/m46 📚 مفاتیح‌الجنان 🆔 @allame_tehrani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌷نامگذاری امـام حـسـن مـجـتـبـی (علیه‌السلام) ... در «غایة‌المرام‌» از شیخ‌ طوسی‌ در «أمالی»، از حضرت‌ سجّاد علیه‌السلام‌ روایت‌ می‌کند که‌ گفت‌: اَسْمَاء بِنْت‌ُ عُمَیْس‌ حُثْعَمِیَّه‌ برای‌ من‌ گفت‌ که‌: من‌ قابلهٔ جدّهٔ تو: فاطمه‌ بنت‌ رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم‌ بودم‌ در وقت‌ میلاد حسن‌ و حسین‌ علیهماالسلام‌. چون‌ فاطمه‌ حسن‌ را زائید؛ رسول‌ خدا آمد و گفت‌: ای‌ اسماء! پسرم‌ را بیاور! اسماء می‌گوید: من‌ حسن‌ را در پارچهٔ زردی‌ که‌ پیچیده‌ بودم‌؛ به‌ او دادم‌. پیغمبر پارچه‌ را بیفکند؛ و گفت‌: آیا من‌ با شما پیمان‌ ننهادم‌ که‌ نوزاد را در پارچۀ زرد نپیچید؟! رسول‌ خدا پارچهٔ سفیدی‌ طلب‌ کرد؛ و حسن‌ را در آن ‌پیچید؛ و اذان‌ در گوش‌ راست‌ او، و إقامه‌ در گوش‌ چپ‌ او گفت‌. و سپس‌ به‌ علی‌ّ علیه‌السلام‌ گفت‌: نام‌ این‌ پسرم‌ را چه‌ گذارده‌ای‌؟! امیرالمؤمنین علیه‌السلام ‌عرض‌ کرد: یا رسول‌الله! من‌ در نام‌ او بر تو پیشی‌ نمی‌گیرم‌! رسول‌ خدا هم‌ فرمود: من‌ هم‌ بر پروردگارم‌ عزّوجل‌ّ پیشی‌ نمی‌گیرم‌! رسول‌خدا گفت‌: در اینحال‌ جبرائیل‌ علیه‌السلام‌ نازل‌ شد؛ و گفت‌: خدای‌ تعالی‌ تو را سلام‌ می‌رساند و می‌گوید: یَا مُحَمَّدُ عَلِی‌ٌّ مِنْک‌َ بِمَنْزِلَة‌ِ هَارُون‌َ مِن‌ْ مُوسَی‌ إلَّا أنَّه‌ُ لَا نَبِی‌َّ بَعْدَک‌َ! و بنابراین‌ نام‌ او را به‌ نام‌ پسر هارون‌ بگذار! رسول‌ خدا گفت‌: نام ‌پسر هارون‌ چه‌ بوده‌ است‌؟ جبرائیل‌ گفت‌: شُبَّر، رسول‌ خدا گفت‌: شُبَّرْ یعنی چه‌؟ گفت‌: حَسَن‌. اسماء می‌گوید: رسول‌ خدا حَسَن‌ را حَسَن‌ نامید. 📚 «امام‌شناسی»، ج۱۰، ص۴۱۸ 🆔 @allame_tehrani
50.71M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
💐 ولادت امام حسن مجتبی علیه‌السلام 🌷آمد آمد پسر فاطمه... 🌷آمد قرص قمر فاطمه... 🌷کریم آل محمد... 🌷یوسف زهرا حَسَن آمد... 🎙حاج جواد شکری 🆔 @allame_tehrani