نظر علامه حسن زاده درباره مولوی علامه حسن زاده، در جای جای کتب و رسالات منتشر شده‌ از ایشان، از مولوی با عنوان «عارف رومی» یاد می‌کنند.(۱) و در پاسخ به سؤال «لطفاً بفرمایید نظر شما در مورد مشاهیر شعر و ادب‌، مثل مولانا، حافظ، سنائی، و دیگران چیست؟» فرموده‌اند: «این آقایان همه از مفاخر عالم علم و ادبیّات و فرهنگ و شعر و شاعری هستند. آنها بزرگانی هستند که نوعاً معارف قرآنی و مضامین عرفانی و نکات و مدارج انسانی را در سیر و سلوک، اعتلا و ارتقای انسان به نظم درآورده‌اند». و همچنین تأکید می‌کنند که امثال حافظ و مولوی، عالم به تمام علوم از قبیل فقه، اصول، حدیث، فلسفه بودند. ولی بعدها بیشتر در جنبه شعر شهرت پیدا کردند.(۲) 📚 منابع: ۱- قرآن و عرفان و برهان از هم جدائی ندارند، قم، انتشارات قیام، چاپ چهارم، ۱۳۸۱، ص ۷۶، ۷۵، ۴۹، ۴۷، ۳۲ ۲- گفتگو با علامه حسن زاده، به اهتمام محمّد بدیعی، قم، انتشارات تشیّع، چاپ سوم، ۱۳۸۲، ص ۳۸، و همچنین ر.ک: کیهان فرهنگی، شماره ۵، مرداد ۱۳۶۳ 🆔 @allame_tehrani

نظر آیت‌الله جوادی آملی درباره مولوی آیت‌الله جوادی آملی می‌فرمایند: «ممکن است فردی درباره معرفت دینی و یا عرفانی برخی از مشاهیر این علوم، اظهار نظر کرده و با مشاهده اشعار و آثار فردی، همچون ملّای رومی این گونه حکم کند که معرفت او معرفتی اشعری ـ افلاطونی است ... علّت این قضا و داوری ناصواب، ناآگاهی نسبت به مفاهیم و معانی بلندی است که ملّای رومی در مثنوی و دیگر آثار خود، اظهار نظر می‌کند. عارف بزرگواری چون ملّای رومی از شاگردان بنام شمس تبریزی است و شمس تبریزی از معاصران شارح فصوص، مرحوم محقّق ملّا عبد الرزاق کاشانی است و آنها هر دو از بزرگانی هستند که از طریق صدر الدین قونوی از تعلیمات ابن عربی بهره برده‌اند.»(۱) همچنین ایشان فرموده‌اند: «روایت شده است که إنّ من الشعر محکمةٌ و آن شعری است که در توحید، مدح و منقبت انبیاء و اولیاء و اهل بیت عصمت و طهارت ـ علیهم السّلام ـ، زهد و اندرز باشد. مانند اشعار حکیم غزنوی و حکیم رومی و حکیم عطّار.»(۲) 📚منابع: ۱- جوادی آملی، عبدالله، شریعت در آیینه معرفت، اسراء، قم، بخش دوم، ثبات و تغییر معرفت دینی، معرفت عرفانی و کلام اشعری. ۲- جوادی آملی، عبدالله، در مقدمه «گنجور عشق» مدایح و مراثی اهل بیت ـ علیهم السّلام ـ ، قم، اسراء. 🆔 @allame_tehrani

💠 مقدمهٔ مولوی بر مثنوی هذا کتاب المثنوی و هو أصول أصول أصول الدین فی کشف أسرار الوصول و الیقین و هو فقه الله الأکبر و شرع الله الأزهر و برهان الله الأظهر... 🆔 @allame_tehrani

💠 بخشی از مقدمهٔ کتاب شرح مثنوی حاج ملاهادی سبزواری هذا شرح... ...للتفسیر المنظوم و السر المکتوم، إذ کلّه کما تری بیان للآیات البینات و تبیان للسنن النبویات و قبسات من نور القرآن اللامع و... فیه کلّ الحکمة العنیقة و کلّه الحکمة الأنیقة و للّه درّ ناظمه حیث جمع بین الشریعة و الطریقة و الحقیقة... ...إن ذکر الفضل و الکمال فهو صدر الأفاضل و إن جیء بمقامات أهل العرفان و الحال فهو شیخ الأماثل. 🆔 @allame_tehrani

سلسله مباحث مولوی شناسی - پایگاه اطلاع‌رسانی و نشر آثار حجة‌الاسلام و المسلمین وکیلی https://b2n.ir/mhva.molavi 🆔 @allame_tehrani

📘محیی‌الدین؛ شیعهٔ خالص ✍ حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمدحسن وکیلی محیی‌الدین ابن عربی حق بزرگی بر گردن عالمان شیعی دارد و فقط به برکت آراء و آثار او بود که توفیق معرفت اجمالی آیات و روایات معارفی شیعی فراهم شد. -------------------- در این کتاب با استفاده از ادله متقن و پرهیز از شواهد غیر اطمینان آور، به یکی از وجوه شخصیت ذوابعاد عارف کامل، جناب محیی‌الدین ابن عربی، یعنی تشیع ایشان پرداخته شده و به سؤالات و شبهات متعددی در این زمینه پاسخ داده است. هرچند محور اصلی این کتاب تشیع جناب محیی الدین است اما در ضمن آن به مذهب بزرگانی نظیر سنائی، عطار، ملای رومی، صدرالدین قونوی، قطب رازی و… نیز اشاره شده است. بی‌شک محیی‌الدین معصوم نبوده ولی خطاهای محیی‌الدین در کنار عطایای وی ناچیز است و آنقدر در آثار خود دُرّ و جواهر به ارمغان آورده که حد و حصر ندارد و اگر گرد و غباری هم بر آنست باید آن را کنار زد و آن جواهرات را از لابلای آن جدا کرد. البته اگر دیده‌ای جواهرشناس وجود داشته باشد. او حق بزرگی بر گردن عالمان شیعی دارد و فقط به برکت آراء و آثار او بود که توفیق معرفت اجمالی آیات و روایات معارفی شیعی فراهم شد و مخالفان وی از علامه مجلسی ثانی و شیخ احمد احسائی و تا آقا میرزا مهدی اصفهانی و… نیز خواسته یا ناخواسته بر سر سفره او نشسته‌اند. 🆔 @allame_tehrani

🔸انکار مقامات ▪️بنیانگذار کبیر انقلاب (قدس سره) 🆔 @allametehrani

🌸 قریحه و ذوق شعری علّامهٔ طباطبائی 🌷قصاید و غزلیّات علّامهٔ طباطبائی🌷 علّامهٔ استاد دارای روحی لطیف و ذوقی عالی و لطافتی خاص بودند. در اشعار عرب به شعرهای ابن فارض بخصوص به «نظمُ السُّلوك» آن که معروف به تائیّهٔ کبری است علاقه‌مند بودند. و در أشعار فارسی «دیوان خواجه حافظ شیرازی» را می‌ستودند و از أشعار عرفانی فارسی و عربی، گهگاهی برای دوستان غزلی آرام آرام می‌خواندند. و... علّامه دارای قریحهٔ شعر بوده و غزل‌های عرفانی آبدار که توأم با وَجد و حال، و سراسر عشق و اشتیاق است می‌سروده‌اند. و ما برای نمونه یک غزل از آنرا در اینجا می‌آوریم: مِهر خوبان دل و دین از همه بی‌پروا برد رُخ شَطرنج نبرد آنچه رخ زیبا برد تو مپندار که مجنون سرِ خود مجنون گشت از سَمَک تا به سِماکش کشش لیلَی برد من به سرچشمهٔ خورشید نه خود بردم راه ذرّه‌ای بودم و مِهر تو مرا بالا برد من خَسی بی سر و پایم که به سیل افتادم تو که میرفت مرا هم به دل دریا برد ... 📚 مِهر تابان، ص ۸۷ تا ۹۴ •(قسمت‌هایی از پاورقی‌ها یا متن که خارج از متن مربوطه بوده، حذف گردیده است.) 🆔 @allame_tehrani

🌷 علامه طهرانی و حافظ 🌷 - زیارت خواجه حافظ در شیراز - کیفیّت زیارت خواجه حافظ - حال عجیب مرحوم علّامه با خواجه حافظ - خواندن اشعار حافظ در منزل - مکّه رفتن با حافظ صفای دیگری دارد - کیفیت تفأّل به دیوان خواجه - مقایسهٔ اشعار حافظ با اشعار مغربی و غبار همدانی - معانی حقیقی اشعار حافظ را کسی می‌فهمد که آنرا با وجودش حسّ کند - هرچه سالک جلوتر رود بطون معانی اشعار حافظ را بهتر درک می‌کند - زیارت قبرستان دارالسّلام شیراز - تمایز مرتبهٔ سعدی و حافظ 📚 نور مجرد، ج۲، ص ۴۳۷ تا ۴۴۴ •(قسمت‌هایی از پاورقی‌ها یا متن که خارج از متن مربوطه بوده، حذف گردیده است.) 🆔 @allame_tehrani