🏴 سیاه‌پوش کردن منزل می‌فرمودند: در لیالی و ایام شهادت معصومین علیهم‌السلام منزل را سیاه‌پوش کنید و منزل خودشان هم همیشه در ایام عزا با کتیبه‌هایی که منقش به اشعار محتشم کاشانی بود سیاه‌پوش می‌شد. در عزای حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام از آغاز محرم تا شهادت امام حسن عسکری علیه‌السلام (هشتم ربیع الاول) نیز سیاهی‌های منزل را جمع نمی‌کردند، و ما را به حفظ و احترام این کتیبه‌ها که نشانهٔ عزای حضرت اباعبدالله علیه‌السلام بود سفارش می‌فرمودند. 📚 «نورمجرد»، ج۲، ص۴۷۱ 🆔 @allame_tehrani

😭 یا مبدل السیئات بالحسنات... 💬 مکاشفهٔ عجیب مرحوم آیت‌الله انصاری همدانی 🏴 قسم به خون شهیدان به کربلا به حسین 🏴 خدا به حشر ببخشد گناه ما به حسین 🎙استاد وکیلی (حفظه‌الله) 🆔 @allame_tehrani

🏴 مرحوم آیة‌الله قاضی در مجلس روضهٔ امام حسین (علیه‌السلام) 🆔 @allame_tehrani

📔 «بادهٔ توحید در کربلای عشق» ✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🚩 به مناسبت ایام عزاداری حضرت أباعبدالله الحسین علیه‌السّلام و بهره‌مندی از نفحات نفس قدسیّهٔ آن حضرت، نسخۀ الکترونیکی کتاب شریف «بادهٔ توحید در کربلای عشق» از سلسله مواعظ اخلاقی عرفانی حضرت آیةالله حاج سیّد محمّدصادق حسینی طهرانی مدّظلّه‌العالی منتشر شد. ▪️یکی از طرق مطمئن و نزدیک رسیدن به توحید حضرت حق، توسّل و عرض نیاز به ساحت حضرت سیّدالشّهدا علیه‌السّلام است. ▪️جذبهٔ ملکوتی نفس قدسی آن حضرت، محبّین و موالیان ایشان را خیلی سریع از "طریق الحسین علیه‌السّلام" به وادی عشق و محبّت وارد نموده، و در صورت توجّه و ثبات قدم، از بادهٔ وحدت، سرمست می‌کند. 🔰در این کتاب با بیانی پرمغز و شیرین، حکمت باطنی و درک توحیدی از ابتلائات وقایع روز عاشورا شرح، و برخی از کلمات دُرربار حضرت سیّدالشّهدا علیه‌السّلام و أدعیهٔ منسوب به ایشان، توضیح داده شده است. 🆔 @allame_tehrani

💫 مقام و منزلت حضرت رقیّه سلام‌الله‌علیها نزد علامه طهرانی 🔴 عدم جواز مقايسهٔ محيى‌الدّين با حضرت رقيّه سلام‌الله‌عليها ❤️ ارادت و ادب علامه طهرانی نسبت به معصومین در سفر أخير حقير به سوريه، يک روز به مناسبت از ايشان پرسيدم: درجه و مقام قرب جناب محيى‌الدّين عربى كه او را شيخ‌العرفاء مى‌دانند و أعاظم از أهل عرفان به علوّ قدر و عظمت مقام او اعتراف دارند، بالاتر است يا بانو حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها؟ ناگهان ايشان متغيّر و برافروخته شده و فرمودند: «آقا! اينها أصلاً قابل مقايسه با يكديگر نبوده و دو مقولهٔ جدا از هم هستند. حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها از أولاد حضرت سيّدالشّهداء عليه‌السّلام بوده و نفس پاک و طاهر او حكايت از نفس نفيس حضرت أبى‌عبداللـه‌الحسين عليه‌السّلام دارد، و داخل در بيت آن حضرت مى‌باشد، ولى اينها (محيى‌الدّين و ديگر عرفاء) خارج از آن بيت بوده و خود را با عمل و مجاهده بدان بيت رسانده‌اند؛ و هرگز نمى‌شود آنان را با هم مقايسه كرد، چون از يک سنخ نمى‌باشند.» وجود مقدّس حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها و خاندان رسول‌خدا صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله‌وسلّم همچون طلاست و وجود ديگر اوليا همچون مسى است كه در آتش مجاهدات نفسانيّه گداخته شده و با كيمياى محبّت أهل‌بيت عليهم‌السّلام و توسّل به ايشان طلا گرديده است و به همين علّت است كه كاملين از خاندان و ذريّهٔ رسول‌خدا در سعه و نورانيّت نسبت به ديگران مانند دريا نسبت به قطره مى‌باشند و هزار محيى‌الدّين عربى بايد درب خانهٔ حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها به گدائى بنشينند. مجاهدتها و ابتلاءات ديگران براى تبديل‌شدن مس به طلاست و مجاهدات اهل‌بيت عليهم‌السّلام و خاندان ايشان براى به‌فعليّت‌رساندن همان نفسى است كه از آغاز جوهرهٔ آن طلا بوده است و روى همين جهت علّامه والد فرمودند كه اين مقايسه أصلاً صحيح نيست و اينها دو مقولهٔ جدا از يكديگر مى‌باشند. حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها در اثر مصائب و مشكلاتى كه در وقائع عاشورا بر آن حضرت وارد شده و عاقبت تاب و توان حضرت را ربود، در همان مدّت منازل قرب و ترّقى را به سرعت طى نمودند و اگر از فعليّت تامّه مرتبه‌اى نيز باقى مانده بود، در عوالم پس از شهادت آن را واجد شده و به مقام ولايت رسيده‌اند، گرچه اگر همچون حضرت صدّيقهٔ طاهره فاطمهٔ زهراء يا زينب كبرى سلام‌اللـه‌عليهما در اين عالم به سير طبيعى، اين عوالم را طى مى‌كردند، باز هم سعه و نورانيّت آن حضرت بيشتر و بيشتر مى‌گشت.[۱] علّامه والد با اينكه در أواخر عمر شريف خود مكرّر مى‌فرمودند: كار من در اين عالم ديگر تمام است، و براى رفتن كاملاً آماده‌ام و هيچ حال انتظارى ندارم! ـ كه اين كلمات به وضوح حكايت از آن داشت كه ايشان به فعليّت تامّه رسيده و نور توحيد حضرت حقّ تمام زواياى وجوديشان را در بر گرفته و أثرى از تعيّن و غبار وجود مجازى بجاى نمانده و به معناى واقعى كلمه، مظهر اسم جامع اللـه شده‌اند ـ با اين حال اجازه نمى‌دادند براى ايشان در مقابل أهل‌بيت عليهم‌السّلام جلال و شوكتى درست شود؛ بلكه كمال أدب را رعايت نموده و خود را عبد و به‌مثابهٔ غلام أئمّهٔ هدى عليهم‌السّلام مى‌دانستند. 📚 نورمجرد، ج۱، ص۳۳۲ ✍ حضرت آیت‌الله حاج سید محمدصادق حسینی طهرانی (حفظه‌الله) ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱. به طور كلّى جريان عاشورا و أولاد و أصحاب حضرت سيّدالشّهداء عليه‌السّلام جريانى عجيب است و نفس مقدّس حضرت سيّدالشّهداء در اين جريان آنچنان تجلّى نموده و با جذبه نفوس را به سوى عالم قدس سير دادند كه وهم را به إدراک آن راهى نيست. 💫 شهداى كربلا همه به مقام فنا رسيدند و شهيد شدند (ت) علّامه والد قدّس‌سرّه مى‌فرمودند: «همهٔ أصحاب سيّدالشّهداء عليه‌السّلام در روز عاشورا به مقام فنا رسيدند و سپس شهيد شدند.» و اين امر جز با تصرّف ولائى حضرت و جذبهٔ نفس مقدّسشان امكان‌پذير نيست و بازماندگان از حادثهٔ عاشورا نيز از اين جذبات بى‌بهره نبودند. علّامه والد رضوان‌اللـه‌عليه نسبت به حضرت علىّ‌أصغر عليه‌السّلام نيز معتقد بودند كه آن حضرت با إراده و اختيار خود شهادت را برگزيده و نداى پدر را لبيّک گفته و خود را فدا نمود. و در جلد پانزدهم امام‌شناسى، صفحهٔ ۳۱۸ و در روح‌مجرّد، صفحهٔ ۹۸ به اين امر اشاره فرموده‌اند. بنابراين حضرت على‌أصغر نيز در مدّت كوتاه عمر خود با قدم ايثار و اختيار به سوى خداوند حركت نموده و خود را فداى سيّدالشّهداء عليه‌السّلام نمود و اگر از سير آن حضرت مرتبه‌اى باقى مانده بود، در عوالم بعدى طىّ گرديد كه شايد نداى منادى در تسليت حضرت أباعبداللـه‌الحسين در شهادت على‌أصغر كه گفت : دَعهُ يا حُسينُ فإنَّ لَه مُرضِعاً فى الجَنَّةِ اشاره به همين سير استكمالى در عالم آخرت باشد كه موجب دفع حزن و اندوه آن حضرت از شهادت على‌أصغر قبل از به فعليّت رسيدن نفس طاهرش مى‌باشد. 🆔 @allame_tehrani

🥀 حضرت رقیه (سلام‌الل‍ه‌عليها) حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها از أولاد حضرت سيّدالشّهداء عليه‌السّلام بوده و نفس پاک و طاهر او حكايت از نفس نفيس حضرت أبى‌عبداللـه‌الحسين عليه‌السّلام دارد، و داخل در بيت آن حضرت مى‌باشد... وجود مقدّس حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها و خاندان رسول‌خدا صلّى‌اللـه‌عليه‌وآله‌وسلّم همچون طلاست و وجود ديگر اوليا همچون مسى است كه در آتش مجاهدات نفسانيّه گداخته شده و با كيمياى محبّت أهل‌بيت عليهم‌السّلام و توسّل به ايشان طلا گرديده است و به همين علّت است كه كاملين از خاندان و ذريّهٔ رسول خدا در سعه و نورانيّت نسبت به ديگران مانند دريا نسبت به قطره مى‌باشند و هزار محيى‌الدّين عربى بايد درب خانهٔ حضرت رقيّه سلام‌اللـه‌عليها به گدائى بنشينند. 📚 «نورمجرّد»، ج۱، ص۳۳۳ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/3783 🆔 @allame_tehrani

😭 السلام علیک یا أباعبدالله... 🎙استاد میرزامحمدی 🆔 @allame_tehrani

🏴 روضهٔ حضرت رقیه (سلام‌الله‌علیها) 😭 شنیدم غارتت کردند و عریانت 😭 به خود گفتم که دزدان را نمی‌بخشم 😭 خصوصاً ساربان را نه... 🎙حاج جواد شکری 🆔 @allame_tehrani

💔حسین جان... 😭 بَدَم اما شما را دوست دارم 😭 همین باشد مدال افتخارم 🎙حاج غلامرضا سازگار 🆔 @allame_tehrani

📗 «لمعات الحسین» (علیه‌السلام) 💎 اصل و فرع حقايق و معانی در دست ائمهٔ اطهار است. 🔰اين كتاب حاوى برخى از خطبه‌ها و مواعظ حضرت سيد‌الشهداء عليه‌السلام است كه با ذكر مدارک از كتب معتبره نقل گرديده و فقط به ترجمهٔ آنها اكتفا شده است، تا بواسطهٔ ايجاز و اختصار قابل آن باشد كه در محافل و مجالس نوشته شده، در منظر مردم قرار گيرد و اذهان را از لمعات أنوار حسينی روشن كند و اين ميراث پرمايه را به نسل بعد انتقال دهد. 🔹این کتاب که اشاره‌ای گذرا به سیر نهضت حسینی و مقتل آن بزرگوار دارد، در ترسیم چهرۀ حقیقی نهضت آن حضرت و اهداف والای آن حاوی نکات ارزشمندی است. در پایان کتاب نیز شعری از مؤلف دربارۀ حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام حاوی سی بیت درج شده است: محفل انس است دو عالم ولی شمع دل‌افروز، حسین است و بس گر تو بخواهی که شوی رستگار راه، تولّای حسین است و بس 🔰 منتخبی از مطالب و عناوین کتاب: ـ بيان هدف خلقت مردم و بيان راه رسیدن به معرفةالله (خلقت بشر برای رسيدن به شهود خداوند است و راه رسيدن به آن همرنگی و همراهی با معصوم است.) ـ وصيت حضرت به برادرشان محمد‌بن‌حنفيه ـ خطبهٔ حضرت در ترغيب به معروف و رفع حوائج بندگان خدا - موعظهٔ حضرت به مرد گناهكار - نامهٔ حضرت دربارهٔ خیر دنیا و آخرت‌ - آثار كمک به نيازمندان - كليدهائی در علم و معرفت ـ خطبهٔ حضرت در مِنى و اتمام حجّت نسبت به ولايت أهل‌بيت ـ فرمايش حضرت در هنگام خروج از مكه بسوى كربلا ـ گفتار حضرت در وقت ممانعت حرّ بن يزيد رياحى ـ سخنان حضرت در شب و روز عاشورا ـ بيان مقتل و وقايع روز عاشورا 📥 طبع جدید 📥 طبع قدیم 🆔 @allame_tehrani

🔉 نمونهٔ صوتی از کتاب صوتی «لمعات الحسین» (علیه‌السلام) 🔰مرحوم علامه طهرانی در پاسخ به اینکه کدامیک از کتب ایشان در نظرشان بهتر است می‌فرمایند: "بهترین کتاب من «لمعات الحسین» است؛ کتابی که عین عبارات سیدالشهداء را آورده و آن را ترجمه کردم و علت اینکه به رفقا می‌گویم که کلمات آن را قاب کنید این است که شما کلمات یک امام معصوم را همیشه در جلوی چشمتان داشته باشید." 🔉 فایل کامل کتاب صوتی 📥 دانلود کتاب صوتی از «طاقچه»: https://taaghche.com/audiobook/37702/ 🆔 @allame_tehrani

🔹تنها شعر مرحوم علامه حسینی طهرانی (قدس‌الله‌نفسه‌الزکیة)🔹 یکی از زیباترین و برترین اشعار دربارهٔ حضرت أباعبدالله الحسین علیه‌السلام، شعر «حسین است و بس» سرودهٔ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (أعلی‌الله‌مقامه‌الشریف) است که تنها شعر معظم‌له می‌باشد. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹اين شعر در مدح و ثناى سيّد و سالار جوانان بهشت حضرت سيّدالشّهداء أبى‌عبد‌الله‌الحسين (عليه‌الصّلوة‌و‌السّلام) است كه در شب ميلاد حضرت سروده شده و مردّف به جملهٔ زيباى «حسين است و بس» می‌باشد. 🔹در رابطه با اين شعر قضيّه‏اى از ايشان نقل شده است كه: روزى از ايشان سؤال مى‏شود: آيا غير از شعر «حسين است و بس» سرودهٔ ديگرى نيز داريد؟ 🔹ايشان در جواب با ملاحت و لطافت خاصّى می‌فرمايند: «حسين است و بس‏». 📚 «آیتِ نور»، ص۴۲۹ 🆔 @allame_tehrani

🔹شعر «نور خدا» از مرحوم علامه حسینی طهرانی (رضوان‌الله‌علیه) 🎙حاج جواد شکری 🆔 @allame_tehrani

▪️خیمۀ عزای سیّدالشهداء (علیه‌السلام) علاوه بر روزهاى شهادت که در منزل خودشان مجلس روضه برپا بود، دههٔ اوّل محرّم و کلّ ماه صفر نیز در منزل برخى از شاگردانشان روضه‌خوانى برقرار بود که ایشان هم شرکت می‌کردند. در اواخر به شاگردانشان سفارش فرمودند که براى برگزارى روضه‌هاى دهگى در حیاط منزل، به یاد خیام سیّدالشّهداء علیه‌السّلام، خیمه برپا کنند و عزادارى در تحت خیمه انجام شود و آنقدر براى این خیمه احترام قائل بودند که می‌فرمودند: رفقائى که براى برپا کردن یا جمع کردن خیمه مى‌روند بدون وضوء به آن دست نزنند. 📚 نورمجرد، ج۲، ص۴۷۲ 🆔 @allame_tehrani

🏴 گوشه‌ای از سیرۀ علّامه طهرانی در عزاداری برای حضرت سیّدالشهداء (علیه‌السلام) با وجود کهولت سنّ و درد مفاصلى که داشتند در مجلس عزاى حضرت أباعبدالله‌الحسین علیه‌السّلام همراه با عزاداران گاهى تا حدود چهل دقیقه سرپا مى‌ایستادند و عمامه را برداشته و سینه مى‌زدند و به پهناى صورت، اشک مى‌ریختند و گریهٔ ایشان مثل گریهٔ مرحوم آقاى انصارى بود؛ بدون صدا باران اشک بر گونه‌شان جارى مى‌شد و گاهى صورت و محاسن همه خیس مى‌گشت. به طلّاب نیز امر می‌کردند در عزاى حضرت سیّدالشّهداء یا عزاى حضرت رسول اکرم و أمیرالمؤمنین سلام‌الله‌و‌صلواته‌علیهم عمامه‌ها را بردارند و در عزادارى و سینه‌زنى شرکت کنند. 📚 نورمجرد، ج۲، ص۴۷۰ 🆔 @allame_tehrani

🔹وفاداری أصحاب سیدالشهداء اصحاب‌ سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ گفتند: ما برنمی‌گرديم‌. حضرت‌ فرمود: من‌ بيعت‌ خود را از شما برداشتم‌. «آگاه‌ باشيد كه‌ من‌ اجازه‌ دادم‌ به‌ شما در رفتن‌، همهٔ شما برويد و من‌ گره بيعت‌ را از شما باز كردم‌ و ديگر تعهّدی بر شما ندارم‌. اينک شب‌ است‌، سياهی آن‌ شما را از أنظار پوشانيده‌ است‌، از اين‌ پوشش‌ استفاده‌ كنيد و مانند شتر راهواری شب‌ را برای سلامت‌ خود استخدام‌ كنيد.» هر يک از اهل‌ او از بنی‌هاشم‌ و نيز از اصحاب‌ در پاسخ‌ چيزی گفتند و اظهار شرمندگی نمودند، و از جمله‌ زُهَير بن‌ القَين‌ برخاست‌ و گفت‌: سوگند به‌ خدا كه‌ دوست‌ دارم‌ كشته‌ شوم‌ و سپس‌ زنده‌ گردم‌ و پس‌ از آن‌ دوباره‌ كشته‌ شوم‌ و همين‌ طور كشته‌ شوم‌ تا هزار بار و بدينوسيله‌ خداوند كشته‌ شدن‌ را از تو و از اين‌ جوانان‌ اهل‌بيت‌ تو بردارد.» در روز عاشورا برای جنگ‌ در راه‌ فرزند پيغمبر از يكديگر سبقت‌ می‌جستند، و زندگی برای آنها تلخ‌ بود، و جان‌ در بدن‌ آنها سنگينی می‌كرد، و بعضی با تقاضا و تمنّی اجازه‌ٔ نبرد می‌خواستند. 📚 «معادشناسی»، ج۲، ص۴۱ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/3796 🆔 @allame_tehrani

💫 وفاداری اصحاب سيدالشهداء عليه‌السلام و اشتیاق آنان به لقای خدای متعال اصحاب‌ سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ گفتند: ما برنمی‌گرديم‌. حضرت‌ فرمود: من‌ بيعت‌ خود را از شما برداشتم‌. أَلَا وَ إنِّي‌ قَدْ أَذِنْتُ لَكُمْ فَانْطَلِقُوا جَمِيعاً فِي‌ حِلٍّ؛ لَيْسَ عَلَيْكُمْ مِنِّي‌ زِمَامٌ. هَذَا اللَيْلُ قَدْ غَشِيَكُمْ فَاتَّخِذُوهُ جَمَلاً.[1] «آگاه‌ باشيد كه‌ من‌ اجازه‌ دادم‌ به‌ شما در رفتن‌، همهٔ شما برويد و من‌ گره بيعت‌ را از شما باز كردم‌ و ديگر تعهّدی بر شما ندارم‌. اينک شب‌ است‌، سياهی آن‌ شما را از أنظار پوشانيده‌ است‌، از اين‌ پوشش‌ استفاده‌ كنيد و مانند شتر راهواری شب‌ را برای سلامت‌ خود استخدام‌ كنيد.» هر يک از اهل‌ او از بنی‌هاشم‌ و نيز از اصحاب‌ در پاسخ‌ چيزی گفتند و اظهار شرمندگی نمودند، و از جمله‌ زُهَير بن‌ القَين‌ برخاست‌، فَقَالَ: وَاللَهِ لَوْدِدْتُ أَنِي‌ قُتِلْتُ ثُمَّ نُشْرِتُ ثُمَّ قُتِلْتُ حَتَّی‌ أقْتَل‌ هَكَذا ألْفَ مَرَّةِ، وَ أَنَّ اللَهَ عَزَّوَجَلَّ يَدْفَعُ بِذَلِكَ الْقَتْلَ عَنْ نَفْسِكَ وَ عَنْ أَنْفُسِ هَؤلَاءِ الْفِتْيَانِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ.[2] «زهير گفت‌: سوگند به‌ خدا كه‌ دوست‌ دارم‌ كشته‌ شوم‌ و سپس‌ زنده‌ گردم‌ و پس‌ از آن‌ دوباره‌ كشته‌ شوم‌ و همين‌ طور كشته‌ شوم‌ تا هزار بار و بدينوسيله‌ خداوند كشته‌ شدن‌ را از تو و از اين‌ جوانان‌ اهل‌بيت‌ تو بردارد.» در روز عاشورا برای جنگ‌ در راه‌ فرزند پيغمبر از يكديگر سبقت‌ می‌جستند، و زندگی برای آنها تلخ‌ بود، و جان‌ در بدن‌ آنها سنگينی می‌كرد، و بعضی با تقاضا و تمنّی اجازه‌ٔ نبرد می‌خواستند. در تاريخ‌ طبری گويد: فَوَقَفَ عابِسٌ أَمامَ أَبي‌عَبْدِاللَهِ عَلِيْهِ‌السَّلَامُ و قالَ: ما أمْسَی‌ عَلَی‌ ظَهْرِ الأرْضِ قَريبٌ وَ لا بَعيدٌ أَعَزَّ عَلَيَّ مِنْكَ، وَ لَوْ قَدَرْتُ أَنْ أَدْفَعَ الضَّيْمَ عَنْكَ بِشَي‌ءٍ أَعَزَّ عَلَيَّ مِنْ نَفْسي‌ لَفْعَلْتُ. السَّلَامُ عَلَيْكَ أشْهَدُ أَنّي‌ عَلَی‌ هُداكَ وَ هَدَی‌ أبيكَ. وَ مَشَی‌ نَحْوَ الْقَوْمِ مُصْلِناً سَيْفَهُ وَ بِهِ ضَرْبَةٌ عَلَی‌ جَبينِهِ، فَنادَی‌: أَ لا رَجُل؛ فَأحْجَمَعوا عَنْهُ لِأنَّهُمْ عَرَفوهُ أشْجَعَ النّاسِ فصاحَ عُمَرُ بْنُ سَعْدٍ: ارْضَحوهُ بِالْحِجارَة، فَرُمي بِها فَلَمَّا رَأَی ذَلِكَ أَلْقَی دِرْعَهُ وَ مِغْفَرَهُ وَ شَدَّ عَلَی‌ النّاسِ وَ إنَّهُ لَيَطْرُدُ [3] أَكْثَرَ مِنْ مِأتَيْنِ ثُمَّ تَعَطَّفوا عَلَيْهِ مِنْ كُلِّ جانِبٍ فَقُتِلَ، فَتَنازَعَ ذَووا عِدَّةٍ في‌ رَأسِهِ فَقالَ ابنُ سَعْدٍ: هَذا لَمْ‌يَقْتُلهُ واحِدُ وَ فَرَّقَ بَيْنَهُمْ بِذَلِكَ.[4] «عابس‌ بن‌ شبيب‌ شاكری كه‌ از اصحاب‌ حضرت‌ سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ بوده‌ و از معاريف‌ شجاعان‌ روزگار بود، در مقابل‌ آن‌ حضرت‌ ايستاد و عرض‌ كرد: در روی كرۀ‌ زمين‌ از نزديكان‌ و ارحام‌ من‌، يا از آشنايان‌ و غير نزديكان‌، هيچكس‌ در نزد من‌ عزيزتر و گرامی‌تر از تو نبوده‌ است‌؛ و اگر می‌توانستم‌ اين‌ ستمی را كه‌ اين‌ قوم‌ بر تو روا می‌دارند، با چيزی عزيزتر و گرامی‌تر از جان‌ خودم‌ از تو دور كنم‌، البتّه‌ می‌نمودم‌. سلام‌ بر تو، شهادت‌ می‌دهم‌ كه‌ من‌ بر منهاج‌ و هدايت‌ تو و پدرت‌ هستم‌؛ آنگاه‌ در حالی كه‌ بر پيشانی او ضربتی رسيده‌ بود با شمشير برهنه‌ به‌سوی لشگر حركت‌ كرد و صدا زد: أ لَا رَجُل‌؟ آيا مردی هست‌ كه‌ به‌ نزد من‌ بيايد؟ همگی از دور او فرار كردند؛ چون‌ به‌ شجاعت‌ او پی برده‌ و می‌دانستند كه‌ شجاع‌ترين‌ مردم‌ است‌. عمر بن‌ سعد فرياد برآورد: او را با سنگ‌ سنگباران‌ كنيد. لشگريان‌ گرداگرد او از هر طرف‌ او را هدف‌ سنگهای خود قرار دادند و پيوسته‌ به‌ سويش‌ پرتاب‌ می‌كردند. عابس‌ چون‌ چنين‌ ديد، زره‌ از بدن‌ خود افكند و كلاه‌خودِ را انداخت‌ و با شمشير برهنه‌ بر مردم‌ حمله‌ كرد و بيشتر از دويست‌ نفر كه‌ يكجا به‌ او حمله‌ می‌بردند، همه‌ را متواری ساخته‌ و فرار داده‌ و جريحه‌دار می‌نمود. در اين‌ حال‌ لشگر از چهار طرف‌ او را در پرّه‌ گرفت‌ و آنقدر سنگ‌ زدند تا جان‌ تسليم‌ كرد. (رضوان‌‌الله‌عليه‌) پس‌ از كشته‌ شدن‌، جماعت‌ بسياری در تسريع‌ بريدن‌ سر او و ربودن‌ آن‌ نزاع‌ كردند. عمر بن‌ سعد گفت‌: اين‌ مرد را شخص‌ واحدی نكشته‌ است‌؛ بلكه‌ تمام‌ لشگر در خون‌ او شريک بوده‌ است‌، و بدين‌ گفتار از بين‌ آنها رفع‌ تنازع‌ و تخاصم‌ نمود.» 📚 «معادشناسی»، ج۲، ص۴۱ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- «إرشاد» مفيد، طبع‌ سنگی (سنۀ 1285) ص‌250 2- همان مصدر، ص251 3ـ در بعضی از نسخه‌ها «يَكْرُدُ» ضبط‌ شده‌ است‌ و آن‌ نيز به‌ معنای يَطْرُد است‌. 4ـ «مقتل‌ مقرّم‌» طبع‌ نجف‌، ص‌288 به‌ نقل‌ از تاريخ‌ طبری؛ و «تاريخ‌ طبری» طبع‌ مصر (1358 هـ)، ج‌4، ص‌338 و 339 🆔 @allame_tehrani

▫️غلام روسفید سيّدالشّهداء عليه‌السّلام یک غلام داشتند به نام جَوْن. اين غلام مال أبوذر غفارى بود و او را به حضرت بخشيد. پس از واقعهٔ عاشورا جمعى بر معركه عبور می‌كردند، ديدند در كنار كشتگان یک بدن افتاده و بوى عطرى از آن متصاعد است كه مانند آن به مشامشان نرسيده است؛ اين بدن همان غلام سياه بود، سياه بود سفيد شده بود، بويش معطّر شده بود، ملحق شده بود به حضرت مولاى خود و مُطاع خود سيّدالشّهداء عليه‌السّلام. 📚 «معادشناسی»، ج۲، ص۱۰۳ 📍مشاهدهٔ متن کامل:👇 eitaa.com/allame_tehrani/3799 🆔 @allame_tehrani

🔰لحوق‌ «جَوْن‌» غلام‌ سياه‌ به‌ «سيّدالشّهداء» اصحاب‌ سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ همگی با آن‌ حضرت‌ معيّت‌ پيدا كردند، حتّی آن‌ غلام‌ سياه‌؛ سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌ يک غلام‌ داشتند به‌ نام‌ جَوْن‌. اين‌ غلام‌ مال‌ أبوذرّ غِفاری بود و او را به‌ حضرت‌ بخشيد. و در فنّ تعمير اسلحه‌ مهارت‌ داشت‌. در شب‌ عاشورا كه‌ حضرت‌ در خيمۀ خود به‌ زمزمه‌ مشغول‌ بود و با اشعاری مترنّم‌ بود: يَا دَهْرُ أُفٍّ لَكَ مِنْ خَلِيلِ كَمْ لَكَ بِالإشْرَاقِ وَ الأصِيلِ مِنْ صَاحِبٍ وَ طَالِبٍ قَتِيلِ وَ الدَّهْرُ لَايَقْنَعُ بِالْبَدِيلِ وَ إنَّمَا الأمْرُ إلَي‌ الْجَلِيلِ وَ كُلُّ حَيٍّ سَالِكٌ سَبِيلِي‌ [1] اين‌ غلام‌ مشغول‌ آماده‌ كردن‌ سلاح‌ آن‌ حضرت‌ بود. حضرت‌ به‌ همۀ اصحاب‌ بشارت‌ معيّت‌ با خود را در عوالم‌ ديگر داد. غلام‌ سياه‌ باور نمی‌كند كه‌ خدا در روز قيامت‌ او را با امام‌ حسين‌ محشور گرداند؛ غلام‌ سراپا سياه‌، زبانش‌ درست‌ نيست‌، مال‌ مملكت‌ ديگر است‌، قد و هيكل‌ ندارد، لب‌ها درشت‌ و برگشته‌، موها مجعّد. ولی اين‌ها همه‌ برداشته‌ می‌شود؛ در عالم‌ معنی اتّحاد ارواح‌ است‌، سياهی برداشته‌ می‌شود، يک لباس‌ زيبا در برش‌ می‌كنند سفيد، و بدنش‌ مانند نقرۀ خام‌ می‌درخشد. پس‌ از واقعۀ عاشورا جمعی بر معركه‌ عبور می‌كردند، ديدند در كنار كشتگان‌ يک بدن‌ افتاده‌ و بوی عطری از آن‌ متصاعد است‌ كه‌ مانند آن‌ به‌ مشامشان‌ نرسيده‌ است‌؛ اين‌ بدن‌ همان‌ غلام‌ سياه‌ بود، سياه‌ بود سفيد شده‌ بود، بويش‌ معطّر شده‌ بود، ملحق‌ شده‌ بود به‌ حضرت‌ مولای خود و مُطاع‌ خود سيّدالشّهداء عليه‌السّلام‌. [2] 📚 «معادشناسی»، ج۲، ص۱۰۳ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 1- «إرشاد» مفيد، ص‌251؛ و «لُهوف‌» ص‌71؛ و مقتل‌ سيّدالشّهداء سيّد عبدالرّزّاق‌ مقرّم‌، ص‌239؛ و در «لهوف‌» اين‌ نيم‌ بيت‌ را اضافه‌ می‌كند: ما أقْرَبَ الْوَعْدَ مِنَ الرَّحيلِ 2ـ «مقتل‌ مُقرّم‌» ص‌289؛ و از مقتل‌ «عوالم‌» ص‌88 نقل‌ می‌كند كه‌ حضرت‌ دربارۀ او دعا كردند: اللهُمَّ بَيِّضْ وَجْهَهُ وَ طَيِّبْ ريحَهُ وَ احْشُرْهُ مَعَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَرِّفْ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ؛ فَكانَ مَنْ يَمُرُّ بِالْمَعْرِكَةِ يَشُمُّ مِنْهُ رآئِحَةً طَيِّبَةً أذْكَی مِنَ الْمِسْكِ. 🆔 @allame_tehrani

💬 نفی خواطر 💫 عنایت عظیم امام حسین (علیه‌السلام) به سالکین راه خدا اکثر افرادى که موفّق به نفى خواطر شده و توانسته‏اند ذهن خود را پاک و صاف نموده و از خواطر مصفّا کنند و بالأخره سلطان معرفت براى آنان طلوع نموده است در یکى از این دو حال بوده است: 1⃣ اوّل در حین تلاوت قرآن مجید و التفات به خوانندهٔ آن، که چه کسى در حقیقت قارى قرآن است و در آن وقت بر آنان منکشف مى‏شده است که قارى قرآن خداست جلّ جلاله. 2⃣ دوّم از راه توسّل به حضرت أباعبدالله الحسین علیه‌السّلام؛ زیرا آن حضرت را براى رفع حجاب و موانع طریق نسبت به سالکین راه خدا عنایتى عظیم است. ✍ حضرت علامه آیت‌الله حاج سید محمدحسین حسینی طهرانی (قـدس‌اللـه‌نـفـسـه‌الـزکـیـة) 📚 رسالهٔ لب‌اللباب، ص۱۵۰ 🆔 @allame_tehrani

😭 ممنون از اینکه آمدی آقای ما شدی 🎙استاد میرزامحمدی 🆔 @allame_tehrani

🏴 صلی الله علی ساکن کرب و بلا 🎙حاج محمود کریمی 🆔 @allame_tehrani

😭 روضهٔ حضرت قاسم (علیه‌السلام) 🎙استاد میرزامحمدی 🆔 @allame_tehrani