eitaa logo
علامه کرباسچیان
231 دنبال‌کننده
298 عکس
202 ویدیو
0 فایل
در زیر آسمان هیچ کاری به عظمت انسان‌سازی نیست بازخورد و ارتباط: https://eitaa.com/Allameh_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📍ترس و حزن 🔸 معنی این دو کلمه را همه می دانند. ترس یعنی چه؟ وحشت از پیشامد ناملایمات. حزن که همان اندوه است، یک ریشه روانی دارد و تصور نشود که لازمه‌ زندگی این است که انسان غصه داشته باشد. حزن و اندوه یک مرض روحی است که عارض انسان می‌شود. این دو عارضه‌ روحی که یکی ترس است و یکی غصه، ریشه وجودی تمام ما را قطع کرده است. 🔹 الان چرا شما اعصاب سالم نمی‌بینید؟ مزاج سالم نمی‌بینید؟ قدرت روحی در کسی نیست؟ توانایی کار نیست؟ علت تمامش همین دو چیز است. انسان عاقل کسی است که مواظب است که به واسطه این دو مرض قوا و استعدادهایش از بین نرود. 🔅 فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ 🔅 «اگر وسیله هدایتی از طرف من برای شما آمد، آن طایفه‌ای که پیرو وسیله‌ هدایت‌ (کتاب) هستند نه ترس دارند و نه غصه.» حالا ممکن است کسی بپرسد چه‌طور ماها که پیرو قرآنیم، نماز می‌خوانیم، روزه می‌گیریم، خمس می‌دهیم، مکه می‌رویم، پس چرا هم ترس داریم و هم غصه؟ جوابش معلوم است. نگفته کسی که نماز بخواند و روزه بگیرد. می‌گوید فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ یعنی کسی که این مجموعه قانون را همه‌اش را متابعت و پیروی کند؛ نگفته فَمَنْ تَبِعَ بعض هُدَايَ نمی‌گه کسی که قرآن را با قرائت بخواند ترس و اندوه ندارد، می‌گوید: فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ 📌[سوره بقره/ آیه ۳۸] ▫️
📌ملاک برتری، علمِ هدایتگر است. 🔰لا فَضلَ إلّا لِأهلِ العِلمِ أنَّهُمُ عَلَى الهُدىٰ لِمَنِ استَهدىٰ أدِلّاءُ🔰 📖دیوان علی‌بن‌ابی‌طالب علیه‌السلام، صفحه ۲۴ 🔸حضرت علیه‌السلام در این شعر مى‌فرمایند: «تنها چیزى که مایۀ فضیلت و برترى انسان است است که مردم به‌وسیلۀ آن هدایت شوند، و غیر از علمى که وسیلۀ ارشاد و هدایت دیگران است، هیچ‌چیز مایۀ برترى نیست.» 🔹امام مى‌خواهند بفرمایند مال و جمال و حسَب و نسَب‌ که عموماً مایۀ افتخار مردم است، امورى است موهوم که با گردش زمان نابود مى‌شود؛ ولى علمى که به‌وسیلۀ آن روحى ساخته شود، اثرش الى‌الابد باقى مى‌ماند. از این بیان کاملاً معلوم مى‌شود که اگر مایۀ برترى است، براى این نیست که فرد با اصطلاحاتى آشنا شده است، مثلاً خوانده یا دورۀ و و دیده است، بلکه به‌خاطر این است که دیگران را مى‌کند و از بدى‌ها مى‌رهاند، وگرنه مصداق این شعر خواهد بود: نه محقق بود نه دانشمند چارپایى بر او کتابى چند! 〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️