بسم رب الشهداء و الصدیقین ◼️ سالروز شهادت امام رضا (ع) و روز مخصوص زیارت آن حضرت ⏺ مرحوم شیخ عباس قمی ( ره) در کتاب وقایع الایام می نویسد : در این روز سال ۲۰۳ ه‍، به قولى شهادت حضرت امام رضا (علیه السلام ) واقع شده و زیارت آن حضرت از نزدیک و دور در این روز سنت است. ⏺ از روز ششم ماه مبارک رمضان که مأمون حضرت رضا(ع) را ولیعهد خود کرد که سر آغاز ابتلا و گرفتارى آن حضرت شد، چه آن که مبتلا شد به معاشرت مأمون منافق که به حسب ظاهر در بزرگداشت و احترام حضرت رضا (علیه السلام) مى کوشید. اما در باطن پیوسته کاسه هاى زهر به کام مبارکش مى ریخت. ⏺ در آخر کار چندان آن جناب به از دست رفتار مأمون به تنگ آمده بود که از خدا مرگ خود را مى خواست؛ چنان چه یاسر خادم آن حضرت روایت کرده که هر روز جمعه که آن حضرت از مسجد جامع مراجعت مى کرد، به همان حالی که عرق دار و غبار آلوده بود، دست ها را به درگاه الهى بر مى داشت و عرضه می کرد: بارالها! اگر فرج و گشایش کار من در مرگ من است، پس همین ساعت مرگ مرا برسان و پیوسته در غم و حزن بود تا از دنیا رحلت کرد. ❇️ در کیفیت شهادت آن جناب، روایات مختلف است و من اکتفا مى کنم در این جا به آنچه شیخ صدوق و مفید ذکر فرموده اند. ابن بابویه روایت کرده که چون امام رضا(ع) با مأمون به جانب عراق مى آمدند روزی امام دچار کسالتی شد و در آن درخانه اى که حضرت اقامت داشتند ، بوستانى بود که درختان انار در آن بود. مأمون یکی از غلامشانس را که قبلاً به گفته بود دستانش را به زهری قوی آغشته کند گفت که چند عدد انار بچین. چون چید و آورد، گفت: اینها را براى حضرت رضا (ع) در جامى دانه کن و به روایت شیخ مفید، گفت: فشار بده و آبش ‍ را بگیر. پس آن جام را به دست شوم خود گرفت و نزد آن امام مظلوم گذاشت و گفت:از این آب انار تناول کنید که براى شما نیکو است. ❇️ حضرت فرمود: الحال باشد، ساعتى دیگر بعد از رفتن شما. مأمون گفت: نه به خدا سوگند! البته باید درحضور من تناول نمایى و اگر نبود رطوبتى در معده من ، هر آینه من نیز در خوردن با شما همراهی مى کردم. ◼️ آن حضرت جرعه ای از آن تناول فرمود. پس مأمون بیرون رفت و حضرت در همان ساعت به قضاى حاجت شتافت. ◼️در مورد شدت مسمومیت راوى گفته است که نماز عصر را نخوانده بودیم که وضعیت مزاجی ۵۰ بار آن حضرت را حرکت داد و از آن زهر قاتل، احشا و امعاى آن جناب به زیر آمد. 🔴 چون این خبر به مأمون رسید، پیغام فرستاد که این مادّه ای است از فصد به حرکت آمده است، دفعش براى شما نافع است و چون شب در آمد، حال آن جناب دگرگون شد و امر شدت گرفت و چون صبح گشت، آن حضرت به ریاض رضوان انتقال فرموده بود و آخر کلامى که از آن جناب شنیده شده، این آیهٔ مبارکه بوده: 💐«( قل لو کنتم فى بیوتکم لبرز الذین کتب علیهم القتل الى مضاجعهم) ( آل عمران : ۱۵۴) (و کان امر الله قدرا مقدورا)» ( احزاب : ۳۸ ) 👈و به روایت شیخ مفید، حضرت بعد از خوردن زهر، دو روز زنده بود و وفات کرد. پس مأمون یک روز و یک شب، وفات آن جناب را پنهان داشت . 👈پس محمد بن جعفر صادق (ع) عموی آن حضرت را با جماعت آل ابوطالب که حاضر بودند، طلبید و خبر وفات امام رضا (ع) را به ایشان اظهار کرد و گریست و حزن شدید اظهار کرد. پس ایشان را به نزد آن حضرت آورد و جنازهٔ آن حضرت را به ایشان نشان داد و گفت: گواه باشید که آسیبى از ما به او نرسیده است. 👈پس به جنازه آن جناب خطاب کرد که : اى برادر! بر من گران است که تورا بدین حالت ببینم و مى خواستم که پیش از تو بمیرم و تو خلیفه و جانشین من باشى، و لکن با تقدیر خدا چه مى توان کرد.؟ 👈پس جنازه آن جناب را بعد از غسل و تکفین حرکت دادند و در همین محلی که درحال حاضر ضریح مطهرش قرار دارد ، دفن نمودند. 👈قبر شریفش در خانه حمید بن قحطبه در قبله قبر رشید است و در وقت غسل و تکفین و نماز و دفن، پسرش ‍حضرت امام جواد (علیه السلام ) حاضر بود و این امورات به دست آن جناب واقع مى شد و مردم نمى دانستند. 👈در بعضى روایات است که مأمون ملعون از ترس آنکه مبادا مردم فتنه به پا کنند، جنازه آن حضرت را در شب حرکت داد و دفن نمود. صلوات الله علیه. 💠 هدیه به روح مطهر امام رئوف (ع) سوره مبارکه فاتحه و اخلاص و صلوات تقدیم می داریم #روز_مخصوص_زیارت_امام_رضا(ع) @alle_yasen 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴