💚 این #علی (ع) کیست که #مسیحی ها را نیز اینچنین واله و شیدای خود میکند.. صدها #ادیب و #شاعر و اندیشمند مسیحی در دنیا در وصف عظمت #امیرمومنان #حضرت_علی (ع) شعر گفته اند، کتاب نوشته اند و به اعتراف افتاده اند.. این قسمت: #جرجی_زیدان #نویسنده #لبنان #مسیحیت #رمان #روزنامه_نگار #عرب #امام_علی (ع) #شیعه #اهلسنت #مسیحیان @fotrosmedia.tv @khakestary_amar

🔵 آیا امارات متخاصم شناخته می شود؟ #نویسنده: دفتر مطالعات فلسطین و رژیم صهیونیستی #تحلیل پس از اظهارات دکتر حسن روحانی رئیس شورای امنیت ملی پیرامون تغییر نگرش ایران در قبال امارات، روز یک شنبه سردار باقری رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران به عنوان بالاترین مقام مندرج در قانون نیروهای مسلح پس از رهبری با تهدید دانستن اقدامات امارات ابراز کرد:‌»قطعا رویکرد ملت ایران به این کشور همسایه از اساس تغییر خواهد کرد و نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی نیز به این کشور با محاسبات دیگری نگاه خواهند کرد و چنانچه اتفاقی در منطقه خلیج‌فارس بیفتد و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران دچار خدشه هرچند اندک شود ما آن را از چشم کشور امارات متحده عربی می‌بینیم و تحمل نخواهیم کرد.» در طرف دیگر جمهوری اسلامی ایران امنیت خود را در سلب امنیت از رژیم صهیونیستی و حذف هر متغیر امنیتی مربوط به تل اویو می داند. در چنین شرایطی امارات در مرحله ی جدیدی از بازی های امنیت منطقه ای قرار گرفت است که پیوندش با تل اویو به معنا تخاصم با محور امنیتی ساخته شده ی جمهوری اسلامی ایران است. بدین معنا جمهوری اسلامی ایران هر کاری برای تضعیف راهبردهای امنیتی رژیم صهیونیستی نشان خواهد داد و در اولین مرحله باید شاهد تحول نگرش و دکترین تهران در قبال شورای همکاری خلیج فارس از جمله امارات از کشورهای غیرهمسو مجاور به کشورهای متخصم محیط پرامونی باشیم. بر این اساس می توان سه نکته را اشاره داشت: 1/ ایران در محور بازدارندگی رویکرد خود رادر سیاست گذاری به دفاع پیش دستانه تغییر داده و رویه پدافندی خود را در حوزه آفندی دنبال میکند. ماکت ناو هواپیمابر تمرینی سپاه، رزمایش های نوین و معرفی تجهیزات جدید همگی در این حوزه می باشد. تغییر دکترین که پیش تر از آن سخن گفته شد در حقیقت می تواند ابزار،‌تجهیزات و توان رزمی ایران را دگرگون سازد و ساختار مبارزاتی جمهوری اسلامی ایران در برابر رژیم صهیونیستی را با تنوع اهداف همراه سازد. مقامات اماراتی خوب میدانند جملات سردار باقری به چه معناست و ایران چه پیامی به ابوظبی ارسال کرده است. 2/ موضع مقتدرانه ی ایران در کنار موضع سیاسی ترکیه مهمترین واکنش ها به سیاست اخیر امارات بود. در حالی که ترکیه تنها کشور درگیر با رژیم صهیونیستی که اسرائیل را به رسمیت شناخته و در آن سفارت داشته است، نسبت به مذاکرات صلح امارات – اسرائیل واکنش سیاسی نشان داد و از بازگشت سفیر خود از امارات سخن به میان اورده است. در کنار آن ایران ، تل اویو را دولت متخاصم می داند و هر نوع رابطه با این رژیم را بر نتابیده و از آن به عنوان تخاصم راهبردی و تاکتیکی یاد می نماید. همکاری ابوظبی و تل اویو می تواند این فرصت را در برابر ایران قرار دهد که تهران از دشمنان امارات برای تضعیف راهبردهای رژیم صهیونیستی استفاده کند. حال این دشمنان چگونه قرار است با تهران در رد منافع این مذاکرات هم اندیشی و همراهی کنند قابل تامل است. 3/ امارات سرمایه گذاری سنگینی برای همکاری شهروندان فلسطینی با دولت خود داشته است. چندین دوره بورسیه تحصیلی و اقتصادی، انتصاب محمد دحلان مسئول سابق امنیتی دولت فلسطین به عنوان مشاور حاکم امارات و ده ها ایده ی دیگر با این اقدام به هدر رفت. امارات تلاش زیادی برای صدرنشینی بر جهان عرب انجام داد اما اقدام آنان و جرات رسانه ای کردنش دست کشورها و گروه های مخالف امارات را باز کرده تا چالش های جدیدی در امارات متحده عربی و حوزه ی نفوذش در غرب اسیا و شمال افریقا ایجاد نماید. کاهش و آسیب رساندن به منافع امارات کمترین دستاوردی است که امارات با این تصمیم به خود وارد ساخته است. به نظر می رسد در چند هفته آینده باید شاهد تحول جدیدی در حوزه خلیج فارس و دکترین ایران پیرامون کشورهای هم جوار و هم مرز باشیم.

🔵 آیا صهیونیست ها ایران را محاصره می کنند؟ 🔹 تحلیل #نویسنده: دفتر مطالعات فلسطین و رژیم صهیونیستی دهه ی اول قرن جدید دهه ی محاصره و فشار خارجی بر رژیم صهیونیستی بود. انتهای این دهه با موج بیداری اسلامی عملا رژیم صهیونیستی دچار تضعیف قدرت نفوذ منطقه ای شد و در کنار بیروت و دمشق، قاهره و تونس نیز به محاصره ژئوپلتیک تل اویو افزوده شدند. صهیونیست ها در این زمان فشار خارجی را در کشورهای غرب آسیا بیش از پیش حس می کرد و با انقلاب یمن عملا تنگه بزرگ باب المندب در اختیار نیروهایی قرار گرفت که شعارشان حذف رژیم صهیونیستی است. پس از این ماجرا، فتنه ی سوریه آغاز شد و ورق منطقه ای در ابتدای سالهای 2011 تا 2014 برگشت. عراق درگیر جنگ با داعش شد و عملا بخش های مهمی از سوریه در اختیار تروریست ها قرار گرفت و به گفته ی مقامات امنیتی سوریه و محور مقاومت، کاخ ریاست جمهوری سوریه با سلاح انفرادی مورد هجوم مخالفان دولت تهدید می شد. با این حال از ابتدای سال 2014 و تشکیل حشدالشعبی و در کنار آن تقویت نروهای حزب الله در سوریه، تشکیل یگان های عملیاتی مقاومت از جمله فاطمیون، زینبیون، تیپ القدس و... پیروزی ها در سوریه و عراق به نفع محور مقاومت شد. انقلاب یمن نیز تغییرات شگرفی داشت و از سال 2015 به این سو هرچند ریاض در یک تهاجم سراسری عملا زیرساختی برای یمن باقی نگذاشت اما صنعا به قدرت موشکی، توان رزم پهبادی، اجرای رزم جدید در زمین و از همه مهمتر نفوذ استراتژیک در قبایل عربی – یمنی شود و چندین نقطه ی مهم را در عربستان و امارات مورد هدف عملیات ترکیبی خود قرار دهد. با این حال در چند ماه اخیر موج همکاری رژیم صهیونیستی با دولت های پیرامونی ایران افزایش چشم گیری داشت. نخست وزیر این رژیم به عمان سفر کرد و وزرای خارجه ی بحرین و امارات با امضای توافق نامه ای در کاخ سفید عملا هم پیمان راهبردی تل اویو شدند. همچنین هفته گذشته دولت ارمنستان از افتتاح رسمی سفارت این کشور در تل اویو خبر داد و اسحاق کارمل کاگان، مدیرکل اوراسیای وزارت امور خارجه اسرائیل هم افتتاح سفارت ارمنستان در کشورش را تبریک گفته و توسعه روابط دو کشور را مهم خوانده است. با این حال سوال اینجاست، آیا از سال 2011 به این سو بجای محاصره ی رژیم صهیونیستی، ایران در محاصره ژئوپلتیک و تنگای راهبردی قرار گرفته یا خیر؟ یک: برخلاف تصور بسیاری، اسرائیل در این مناطق هرچند دارای ارتباطات سیاسی، امنیتی و حتی اطلاعاتی است اما عدم همراهی ملت های محیط پیرامونی ایران و وابستگی فرهنگی این ملت ها با فلسطین به هیچ عنوان به نفع رژیم صهیونیستی است. به عبارت دیگر نفوذ اسرائیل در دستگاه حاکمیتی است و به هیچ عنوان این نفوذ در ساختار اجتماعی و فرهنگی دولت های سازشکار نبوده و همین مسئله تاثیرچندانی بر محاصره ی ژئوپلتیک نخواهد داشت. از سوی دیگر دولت ایران رسما اعلام داشته هر نوع شیطنت و اقدام علیه ایران از سوی رژیم صهیونیستی به وسیله ی خاک دولت های همسایه به معنای تخاصم و اقدام دولت ثالث است و ایران نسبت به آن واکنش نشان خواهد داد. این پیام برای کسانی که از قدرت نظامی و امنیتی کشورهای حاشیه خلیج فارس یا شمال ایران اطلاع دارند کاملا واضح است که این کشورها دلیلی برای درگیری با ایران ندارند و حاضر نیستند توان موشکی یا رزمی ایران را امتحان کنند. زیرا کوچکترین شروع جنگی به معنای نابودی دولت ها و افزودن شعله جنگی به گستره ی فرا منطقه ای است! دو: ایران قلب این محاصره ی سوری را در سال 2011 شکسته است. با تشکیل کمربند مقاومت در یمن، سوریه، عراق و لبنان و حتی غزه و کرانه ی باختری، عملا کمربند مقاومت از استحکام و توان رزمی و عملیاتی بسیار بزرگی برخوردار است که غیر قابل انکار می باشد. توان رزمی، نیروی انسانی ماهر، قدرت آتش و از همه مهمتر انگیزه ی نبرد با رژیم صهیوینستی در این منطقه به شکل باور نکردنی ای از سال 2011 به این سو افزایش داشته و عملا می توان گفت تل اویو میداند امکان ندارد با این قدرت مجاوری در محیط پیرامونی ایران، تهران در محاصره ی ژئوپلتیک قرار بگیرد. باید اقرار نمود اقدامات سردار شهید سلیمانی در تثبیت قدرت محور مقاومت در عراق، سوریه و لبنان به طور باور نکردنی ای امروز به تثبیت امنیت ملی و جلوگیری از قدرت رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. به نظر می رسد هرچند تلاش بسیاری از سوی رژیم صهیونیستی شده تا کشورهای انتخاب شده به نحوی از فشار سال 2011 علیه رژیم صهیونیستی بکاهد اما حوادث رخ داده در مبارزه با تروریسم در سوریه و عراق و همینطور خطای راهبردی ریاض در حمله به یمن، قدرتی را به وجود آورده که غیر قابل انکار است و می توان گفت سناریوی چیده شده ی تل اویو را به شکل قابل توجهی با شکست مواجه ساخته است. به عبارت دیگر محاصره ژئوپلتیک ایران تنها یک شوی تبلیغاتی است.